1932 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 51

47 van Escher ^) het eerst in Noord-Frankrijk door Bertrand als zodanig herkend. Later werden ze gevonden in Zwitserland, in alle hoge gebergten der aarde als Apennijnen, Pyreneeën, Himalaya, maar ook bij vroegere gebergtevormende bewegingen werden dekbladen gevormd. En nog steeds verschijnen publikaties van geologen die op andere plaatsen dekbladen hebben kunnen rekonstrueren, b.v. van Koszmath van 1927 en '28, die ze ook in de Harz ontdekte. De Harz is trouwens een onderdeel van het hercynies gebergte waarin Bertrand ze het eerst had waargenomen. Bij deze dekbladen nu staan we voor geweldige verschijnselen. De helvetiese en oostalpiene dekbladen hebben een lengte van honderden K.M. bij een amplitude van meer dan 100 K.M. Price vertelt van een gebied in Skandinavië, dat minstens 86 mijl naar het oosten moet zijn geschoven. Nu is het ongeoorlooïd aan het bestaan van de dekbladen te twijfelen, omdat de afmetingen zo groot zijn. En al kennen we niet de oorzaak van hun vorming sn de krachten die daarbij moeten hebben gewerkt, hun bestaan valt niet te ontkennen. Wie zal zeggen, welke enorme krachten bij de toebereiding van de aarde tot woonplaats van de mens hebben gewerkt? Escher zegt dat de geologen, die nog mochten twijfelen aan het bestaan der dekbladen, hun twijfel aan de werkelikheid der grootse Alpennatuur moeten gaan toetsen. Ze zullen bekeerd worden van hun twijfel door de feiten. Price is zulk een twijfelzuchtig geoloog. Zonder de feiten te weerleggen, zegt hij, dat de geweldige plooien in de Alpen slechts gefantaseerd zijn. Hij heeft n.l. een andere verklaring, deduktief verkregen. Hij gaat uit van een denkbeeldige wereld, die door een of andere, buiten de aarde gelegen oorzaak (waarschijnlik 'n astronomiese) totaal geruïneerd werd. Alle lagen werden als 't ware door elkaar geschud, geweldige vloedgolven werkten hier denuderend, elders sedimenterend. Zoals de lagen toen ontstonden, zijn ze blijven liggen, en worden ze nu door ons waargenomen. Bij gevolg kunnen de aardlagen in elke volgorde op eikaar liggen. Price noemt dat een wetenschappelike wet! Hij predikt dus de chaos in de stratigrafie. Maar dan zou het onmogelik zijn, met behulp van één enkele teorie, n.l. die der dekbladen, te kunnen komen tot een zo systematiese verklaring van de tektoniek van alle jonge en oude gebergten. Waar systeem is, is orde, en daar is de chaos uitgesloten. En deze 1) „De gedaanteveranderingen onzer aarde",

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen