1933 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 37

31 wikkeling konden brengen. De kunstmatige, doelbewuste teeltkeuze der fokkers maakte gebruik van de variatiemogelijkheden der natuur om de dierlijke organismen in een bepaalde richting te ontwikkelen. Deze mogelijkheid van variatie legde Darwin nu ook ten grondslag aan zijn leer van het ontstaan der soorten. Alleen kon er voor hem hier van geen doelbewuste selectie sprake zijn, in de natuur was geen de teelt leidende wil, die een bepaalde variatie als doel stelde, en zoo er zich dan toch in die natuur een teeltkeus openbaarde, dan was het er één zonder wil er achter en zonder doel er voor, dan was het een natuurlijke, en dit praedicaat was dus bestemd om de teleologische klank, die toch altijd het woord teeltkeus omgeeft, op te heffen en te compenseeren. Het begrip natuurlijke selectie, welke dus eigenlijk in het geheel geen keus is, is dus door en door antiteleologisch van opzet, en tenslotte alleen geponeerd om het doelbegrip geheel uit de biologische verklaringen te elimineeren en met een causaal mechanisme te kunnen volstaan. De gang der redeneering wordt dan deze : in de natuur komen met een causale noodwendigheid een oneindig aantal variatie's voor. Slechts een bepaald aantal daarvan worden in de volgende geslachten gecontinueerd. Deze variatie's, die dus het object der biologie zijn als de thans bestaande soorten en variëteiten, blijken „doelmatig" te zijn ingericht. Maar die doelmatigheid was juist de grond van hun continueering. In het oneindig getal der variatie's waren vele ondoelmatig, ongeschikt, niet aangepast aan hun biologische en geographische milieu; maar op een zoo groot aantal variatie's moesten ook wel eenige doelmatig ingerichte voorkomen : slechts deze konden zich in den strijd om het bestaan staande houden. Zoo verschijnt eigenlijk de struggle for live als het groote keurend principe der natuurlijke teeltkeus. Zij is de zeef, die in den gang der eeuwen het minderwaardige en ongeschikte, het ondoelmatige terughoudt en alleen het volwaardige doorlaat. Maar dit principe is bij nauwkeurige beschouwing niets als de omschrijving van een combinatie causale factoren. Zoo behoeft men dus voor het ontstaan der soorten en de verschillende ontwikkeling der levende organismen geen mystieke teleologisch werkende krachten meer te hulp te roepen. Het hier uitgewerkte begrip der teleologische mechaniek verklaart immers mechanisch volkomen, wat Haeckel noemt de „funktionelle Selbstgestaltung

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen