1938 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 29

1\ inderdaad gemotiveerd zijn en kunnen zoo n a g a a n of d e t h a n s algemeen a a n v a a r d e opvattingen over den oorsprong van het menschelijk geslacht voldoende gefundeerd zijn W I J behoeven U niet m herinnering te brengen dat Charles D a r w m de vader is der evolutiegedachte O o k anderen hebben wel eens de mogelijkheid van een ontwikkeling geopperd maar D a r w m heeft door zijn Origin of Species by means of natural selection deze meenmg algemeen mgang doen vinden D a r w i n heeft a a n v a n kelijk geaarzeld om de theorie ook op den mensch toe te passen Eerst in 1872 gaf hij zijn Descent of M a n m het licht Daarin verkondigde hij de meenmg dat de mensch beschouwd moest w o r d e n als een zoogdier en dat hij ook zijn plaats m het evolutie-schema moest innemen Hij zou afstammen van een nog onbekend lager georganiseerd aapachtig dier V o l g e n s D a r w m zouden de dieren slechts langzame geleidelijke veranderingen o n d e r g a a n W a n n e e r men wil aantoonen dat de mensch van een aapachtig wezen afstamt ligt het voor de h a r d te zoeken naar tusschenvormen Dit heeft m e i dan ook meei dan een halve eeuw gedaan D e resultaten zijn echter zeer teleurs ellend D e belangrijkste vondst is nog die van den N e d e r l a n d s c h e n hoogleeraar E u g e n e Dubois In 1895 vond Prof Dubois destijds nog officier van gezondheid m Indie m aangeshbden grond aan de oevers van de bergrivier Bengawan in de nabijheid van T r i r i l op Java een schedeldak en twee kiezen en een jaar later op slecht > 15 meter afstand van de eerste vindplaats een dijbeen D e grootte en de vorm van het schedeldak deden Dubois vermoeden dat hij een tusschenvorm van mensch en aap ontdekt had Hij noemde dit wezen Pithecanthropus erectus D e vondst van Dubois verwekte aanvankelijk veel vreugde M e n meende dat deze nieuwe ontdekking een hechten steun bood aan de evolutietheorie en aan de opvatting dat de mensch van een aap afstamt M a a r deze blijdschap heeft niet lang geduurd W a n t spoedig bleek dat er onder de anthropologen weinig eenstemmigheid bestond over de beteekenis van de gevonden beenderen Velen achtten het onwaarschijnlijk althans onbewezen dat het schedeldak en het dijbeen tot eenzelfde individu behoorden Sommige a n t h r o pologen zooals C u n n i n g h a m en T o p m a r d meenden dat de gevonden beenderen v a n een mensch w a r e n A n d e r e zooals Krause T e n Kate en V i r c h o w w a r e n van ooideel dat men met een aap te doen h a d Betrekkelijk weinig deskundigen konden zich vereenigen met Dubois' meenmg dat er een aapmensch ontdekt w a s V o o r de schedelhoogte-mdex vond men bij den Pithecanthropus 34 Bij de apen v a n e e i t deze grootheid van 19 fot 38 bij den recenten mensch van 52 tot 69 O o k de hellingshoek van het voorhoofdsbeen valt binnen de grenzen die men bij apen aantreft H e t voornaamste bezwaar om den Pithecanthropus tot de apen te rekenen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen