1946 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 127

119 kolommen een overzicht geven van de verdeeling van druk en dichtheid in de atmosfeer. De oorzaak van deze discrepantie tusschen wat men vroeger dacht en de werkelijkheid ligt blijkbaar in de omstandigheid, dat op groote hoogten veel hoogere temperaturen heerschen dan men vroeger onderstelde (het gaat hier om hoogten boven de maximale hoogte, waarop men temperaturen direct heeft gemeten). Deze hoogere temperaturen maken, dat de atmosfeer daarboven a.h.w. meer uitgezet is. W e kunnen ook zeggen : hoe hooger de temperatuur, hoe lichter de lucht, dus hoe langzamer de drukafname w^anneer we hooger komen. Deze hoogere temperaturen heeft men ook kunnen afleiden uit bijzonderheden van verschillende van de boven opgesomde verschijnselen, verschijnselen waarop we nog terug komen. Om kort te gaan : onze dampkring is in ieder geval nog tot op 1000 kilometer waarneembaar. Van deze uiterste hoogten is het speciaal het poollicht, dat ons heeft ingelicht. In de laatste kolom van de tabel zijn bij de verschillende, in de eerste kolom vermelde hoogten, de verschijnselen aangegeven, die ons van deze hoogten bericht brengen (de letters komen overeen met de letters, gebruikt in de boven gegeven opsomming). 3. Overeenkomstig de beperking, die we onszelf hebben opgelegd, willen we hier niet ingaan op de vraag hoe de merkwaardige temperatuurverdeeling, geïmpliceerd in het betrekkelijk scherp aan elkaar grenzen van de onderste stratosfeer en de troposfeer ontstaat en gehandhaafd blijft. W e willen in dit verband alleen in het kort releveeren wat ontdekt is in 1940 tijdens de Amerikaansche Antarctische expeditie, die, uitgezonden door de ,,United States Antarctic Service", van eind 1939 tot begin 1941 aan de randen van het Zuidpoolcontinent heeft geopereerd. Deze expeditie, uitgevaren in de tweede helft van November 1939 (dus kort na het uitbreken van de tweede wereldoorlog), op twee schepen, de ,,North Star" en de ,,Bear of Oakland", had ten doel om de kustlijn van een nog vrijwel onbekend deel van het Antarctische vasteland, n.l. van de aan de Stille Oceaan grenzende sector, in kaart te brengen, maar bovendien om daar zooveel wetenschappelijke gegevens te verzamelen als maar eenigszins mogelijk was. Er werden twee bases ingericht, één op een plaats, aangeduid als ,,Little America III", aan de Walvischbaai i) op 78 28' Zuiderbreedte en 164 55' Westerlengte, dicht bij de plaatsen waar Amundsen in 1911 en Byrd in 1929 en 1934 hun kampen hadden gehad; de andere basis werd gevestigd op Palmer's Land (68 12' Z.B., 67 2' W.L.), rond 1500 kilometer ten Zuiden van Kaap Hooi-n. Op eerstgenoemde basis (de ,,West base") werden o.a. uitvoerige meteorologische waarnemingen gedaan, en wel vol^) Dit is aan de Ross-zee; het kamp lag op het Ross-shelf-ijs.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen