1946 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 229

217 digend Zeer juist is ook de opmerking van Lewis, die zegt dat ieder plan, dat een onbeperkte service belooft voor een vastgesteld salaris op ernstige wijze de kwaliteit van de medische diensten kan bemvloeden Het is tenslotte te vreezen, dat mèt het verwijderen van het fmancieele moment uit de verhouding van arts en patient hoe ideaal dit ook moge weien tegelijk ook het persoonlijke moment m het gedrang zal komen aangezien de ambtenaar in wezen is een onpersoonlijke vertegenwoordiger van den staat die de zieken zal moeten behandelen m de openbare gezondheidsklinieken In die arme en schaarsch bevolkte gebieden, waai staatsgeneeskunst de eenige methode is om een noodlijdende bevolking een behoorlijke medische verzorging te verzekeren daar zal zij dankbaar moeten worden aanvaard In landen als Engeland en Nederland is dit echtei zeker niel het geval Onze bezwaren tegen het Engelsche wetsvoorstel kunnen dus als volgt worden samengevat Ten eerste de staat gaat verder dan zijn eigenlijke taak en zijn recht IS Ten tweede het persoonlijke verantwoordelijkheidsbesef der patiënten wordt ondermijnd en het doel een publieke verantwoordelijkheid te scheppen, wordt niet bereikt Ten derde al wil men het beginsel der vrije artsenkeuze handhaven, de persoonlijke verhouding tusschen arts en patient komt toch m het gedrang Ten vierde het particuliere initiatief van de maatschappij en de persoonlijke mzet van den arts worden tegengewerkt hetgeen nadeehg moet werken op het gehalte en den omvang van de geleverde prestatie's -I ^^ Thans nog enkele woorden over het rapport van de zoogenaamde staatscommissie-Van Rhijn Deze commissie is ingesteld bij beschikking van den minister van sociale zaken op 26 Maart 1943, met de opdracht algemeene richtlijnen vast te stellen voor de toekomstige ontwikkeling der sociale verzekering m Nederland Het lijvige derde deel, dat speciaal de geneeskundige voorzieningen behandeld, is in Juni van dit jaar uitgekomen Rapporteur was de bekende Dr Sajet, de arts die zitting heeft m den gemeenteraad te Amsterdam Deze spreekt zich uit voor een gecentraliseerden medischen dienst onder verantwoordelijkheid van den staat De organisatie denkt hij zich op den bodem van distnctsgezondheidsdienslten waarvan er in ons land een zestien- a achttiental zouden kunnen worden ingericht Deze districts-gezondheidsdiensten zouden dus overheidsdiensten zijn Het bestuur daarvan denkt hij zich gekozen te zijn door en uit de gemeenteraden van de tot het district behoorende gemeenten, aangevuld met anderen, die door het rijk zouden kunnen worden benoemd als daar zijn deskundigen, vertegenwoordigers van de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen