De herleving der gereformeerde beginselen in hare beteekenis voor de kerk, de prediking, de katecheze, het diakonaat en de zending - pagina 29

27: en stemming of dienen slechts, om alles eerlijk en met orde te doen geschieden. Voetius stelt den regel //ut sint paucae, simplices, liberae et adiaphorae"(^''). In ééu opzicht racet de liturgie, evenwel, zeer zeker, in het spoor der oude kerk terug geleid, en wel in de l e e r d e s g e b e d s . Immers, als hij bidt, is de leeraar geen p r i e s t e r , die het dankofi'er der gemeente den Heere toebrengt, geen v e r t e g e n w o o r d i g e r van die gemeente, wiens eenige vertegenwoordiger, Christus , als haar voorspraak, priester en koning, voor den Yader verschijnt, maar haar m o n d . Het zijn h a r e nooden, die hij opdraagt. Als persoon telt de dienaar alleen mede in en met de gemeente. Maar dat g e b e d d e r k e r k e is eene hoogst gewichtige zaak. Van daar, vooral bij de bediening van het sacrament, het formulier gebed, dat thans meer en meer in onbruik is geraakt. /'Alle dienaren zullen eenerlei forme van openlyke kerkgebeden gebruiken, doch dat zj wysselyk ende kortelyk daarin voegen dat de tegenwoordige nood eischen zal; als voor speciale personen der overheden, voor eenige kranken, ende dit zullen zyn de gebeden in den Catechismo vervat," aldus beval de Synode te Dordt ten jare 1574, daarmede de vrijheid beperkende door de Synode te Wezel in dit opzicht gelaten. Het beginsel, waarom het haar te doen was, werd door volgende Synoden gehandhaafd, en moet ook in onze liturgiek worden vastgehouden. C ) (™) G. Voetius, Pol. eccl. I, 378. (^') S. Maresius, C o l l e g i u m T h e o l o g i o u m , Sive systema breve Univ. Theol. 1663, loc XII, 26. Quamvis autem non inficiamus preoos plerumque forventiores esse, quas urgens necessitas extorquet et suggerit Spiritus preoum per illa snspiria inenarrabilia quorum meminit Paulus Rom. VIII : 26, quasque extemporanoas et ejaculatorias merito dixoris, tamen ad stata pietatis exercitia tam privata quam publica praeconoeptis uti formulis, quibus mens et lingua in officio dirigantur et licet et expedit. . . . Haeo enim fuit Ecclesiae omnium temporum constans praxis, nixa quoque firmissimis scripturae sacrae testimoniis." Vrg. G. Amesii de Conscientia et eius jure, vel Casibus. Amst. 1630. XVIII, I. Ilodge «The church and its polity." London 1879, bladz. 163.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen