De jongste methode voor de verklaring van het Nieuwe Testament - pagina 9

7 goud voor de versiering van den tempel, de Libanon gaf de schatting zijner ceders, Phoenicië zijn architectuur. Griekenland leent straks zijn taal voor het evangelie, der wereld te brengen, en Rome deed de grenzen der volken vallen, opdat de boodschap des heils haren loop hebben zou tot aan het einde der aarde. Alle gave en denkkracht der volkeren hebben ten dienste gestaan voor de planting en verbreiding van het Christendom. Dies mag de beteekenis van de wereld der Heidenen, van hare natuurlijke ontwikkeling en ook van hare religie niet onderschat. Aan de andere zijde echter bestaat groot gevaar om, ten koste van de absoluutheid van het Christendom, het Heidendom eenzijdig te verheffen, uit enkele uitspraken en overgebleven traditiën tot gelijkstelling te concludeeren, en in het Christendom niet veel meer te zien dan een hoogeren vorm der religie, die uit de lagere vormen in den weg der evolutie ontsproot. Deze gedachte werd in de latere jaren in breeden kring der godgeleerde wetenschap gepropageerd. Het Pan-Babylonisme greep ook vele „Neu-Testamentler" aan, zoodat ook op dit gebied van eene „religionsgeschichtliche" methode en school reeds kan worden gesproken. Zij biedt wel de nieuwste en meest radicale verklaring van het Christendom en zijn kenbron aan, die tot dusver werd gegeven. Om den opgang dien zij maakt, en de toejuiching die zij bij zeer velen vindt, zal het u niet verwonderen, dat ik als onderwerp voor deze ure koos: „De j o n g s t e m e t h o d e v o o r de v e r k l a r i n g van het Nieuwe Testament".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen