Zedelijkheid en recht - pagina 84

80

bare zedelijkheid tot de idee van de zedelijkheid niet volstaan kan met een verwijzing naar het oude natuurrecht. Liever dan van een recM der natuur, zou ik daarom v^illen spreken van een natuur van het recht. ^) Onder deze natuur van het recht versta ik dan het noodzakelijke, in den zin van wat niet anders zijn kan dan het is, en daarom onveranderlijk element in het recht.

De grond dezer noodzakelijkheid is ook mij dan niet de „natuur", noch de menschelijke rede, maar de souvereine, van Zijn verstand niet te scheiden, w^il van God. Omdat God goed is in Zichzelf, maar ook voor anderen, heeft Hij ten goede van het menschelijk geslacht, naar dat souvereine willen een ordening gesteld, waaraan het innerlijk-zijn en daaruit opkomend handelen der menschen moet beantwoorden om, als het hun door Hem gestelde einddoel, te bereiken Zijn verheerlijking als hun zaligheid. Deze ordening is de zedelijke wereldorde, die, omdat zij niet anders zijn kan dan zij is, wijl in God Zijn willen ook niet te scheiden is van Zijn goedheid en dus ook van Zijn gerechtigheid, — een noodzakelijk karakter draagt. Zij omvat Gods regeling voor de menschen zoowel in hun relatie tot Hem, als in de relatie tot hun eigen somatisch en psychisch bestaan en in die tot elkander. En wijl nu God niet alleen is de Schepper van, maar ook, en dat in den meest volstrekten zin, de Koning over het met zelfbewustzijn en zelfbepaling begaafde menschelijk geslacht, is Hij voor de kinderen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen