Taalbederf door de school van Kollewijn - pagina 121

113 135 Roorda, Spreekt, en Schrijft. 160; 170*173. Over den oorsprong der geslachten: dezelfde, in Versl. en Meded. K. Ak. afd. Lk. 3, 178479; en in zijn boek Logische analyse der Taa? (1864) 99403. 136 Versl. en Meded. a.v. 3, 154459. 137 a.w. 3, 157. Organisme of organisch, zei Steinthal: „dies Wort hat seine Epoche ausgelebt". — [Zie echter N. Taalg. 27, 264 over herleving.] 138 Men zie ten onzent verschillende werken van Schrijnen en Van Ginneken: o.a. Handl. Ver gel. Indog. Taalw.^ van den eerste, heel het algemeene deel, en bijzonder 109*130: Sociale Taalkun* de; en van den laatste De Oorzaken der Taalveranderingen 3e dr. 1930, dat niet alleen in hfdst. 5 en 6, maar in zijn geheel voor de taalsociologie van belang is. Beiden geven veel literatuur aan. Dat de KathoHeke taalwetenschap, waartegenover de armoede van ons, rechtzinnige Protestanten, zoo schril afsteekt, ons inzonderheid dankbaar stemt telkenmale, dat zij een christelijke beschouwing, vervangend, bestrijdend, of aanvullend, plaatst tegenover eene, die met de openbaring geen rekening houdt, behoef ik nauwelijks te zeggen; dat wij echter, met de bescheidenheid, die ons past, ons daarbij niet altijd geheel voldaan gevoelen, wil en mag ik ook niet zwijgen. In meer dan een geval zien wij verwonderd, en teleurgesteld, onze Katholieke medechristenen blijmoedig mede* gaan met theorieën, die ons met onze geloofsovertuiging en onze Schriftsopvatting te eenenmale in strijd dunken. Daaronder in de eerste plaats zooveel met betrekking op den oorsprong der taal, en den zoogenaamden primitieven mensch. Zoo zeer zelfs als wij ons verheugen over het ontzaglijk omvangrijke, bewonderens* waardige werk van W. Schmidt met den kring van zijn tijdschrift Anthropos, en de uiterst belangrijke resultaten, die zijn met even objectieven zin als christelijken ernst gedane onderzoekingen over heel het complex der menschelijke talen heeft opgeleverd en nog belooft, — zoo zeer ook als ons zijn krachtig protest tegen Wundt's en anderer ironische minachting voor de „Wundertheos rie" der geloovigen goed doet, wij worden niet bevredigd door het terugtrekken op een laatste schans: dat God den mensch de taal'potentie heeft geschonken, dat echter „die tatsachliche Sprachschöpfung dem Menschen selbst überlassen sei", al is dit ook reeds de leer van Dante, Thomas Aquinas en enkele oude kerkvaders. W. Schmidt. Die Sprachfamilien und Sprachenkreise der Erde (1926) 21*23. 139 Osthoff en Paul bv. bij Van den Bosch, Pleidooi 44*45. Voor* 8

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen