Existentieele Exegese? - pagina 9

de psychologische methode, die we vooral zien toegepast bij de mannen, die de ervaring tot uitgangspunt kozen van hun theologie. Ook hier moeten we kort zijn en kunnen we slechts vermelden, dat de psychologische exegese als noodzakelijke aanvulling van het vorschen in het verleden zag het onderzoeken van het zieleleven van den mensch. De mensch in het verleden en de mensch in het heden denken, voelen, willen op gelijke wijze. Wat in het verleden werd opgeteekend, is uiting van menschelijk zieleleven en kan door den mensch in het heden met zijn zieleleven worden gegrepen. Dit gaat zóóver, dat Carl Schneider uit de verschillende kommentaren op één Bijbelboek de psychische geaardheid van den kommentator meent te kunnen afleiden. Ieder komt met zijn eigen innerlijk tot de Schrift en tracht het doen en het spreken van Jezus en van Paulus naar eigen geaardheid te verklaren. Het ik van den uitlegger speelt hier wel een heel groote rol''). Zijn eigen geloofservaring moet hem dienen om die, welke in de Schrift is neergelegd, te verklaren. Wij zeiden niet te veel, toen we uitspraken, dat de psychologische methode slechts als aanvulling van de historische mag worden beschouwd. Het principieele uitgangspunt is hetzelfde. Ook hier is de Schrift een menschelijk document uit het verleden, dat door de menschen van het heden moet en kan worden verstaan. Wij roemden de groote verdiensten van de historische methode en toch, niemand kan er aan twijfelen, ze is doodgeloopen. Doodgeloopen, ondanks het vele, dat ze aan den dag bracht, doodgeloopen, ondanks de hulp van haar secondanten, de godsdienstgeschiedenis en de psychologie. Met doodgeloopen bedoel ik niet, dat ze in onze dagen geen aanhangers meer heeft. Integendeel, die heeft ze, bewuste en onbewuste, maar ze heeft geen toekomst meer, daartoe zijn haar gebreken door de huidige generatie te helder in het licht gesteld. Het is bijna aandoenlijk om het betoog te lezen, dat G. Krüger, die niet alleen een groot geleerde, maar ook een scherp opmerker was, gaf in zijn rectorale rede te Giessen gehouden in 1925, toen het nieuwe zich begon te openbaren. Hij tracht de louter historische methode te verdedigen, maar hij doet het als een man op leeftijd, die weet, dat hij zijn besten tijd heeft gehad»). Waaraan is nu de louter historische methode te gronde gegaan? Ik zeg uitdrukkelijk de louter historische methode, want zelfs ook Bultmann, die existentieele exegese begeert, weigert beslist van een dialectische methode te spreken en houdt staande, dat het Nieuwe Testament niet anders dan naar de historische mehode kan en mag worden bestudeerd 9). We spreken dus van den ondergang der louter historische methode. Deze methode is te gronde gegaan, omdat zij de Schrift van subject tot object heeft vernederd, omdat ze de Schrift van haar eigen karakter heeft beroofd en haar gemaakt heeft tot een getuigenis onder de getuigenissen. Ik bedoel dat niet in dien zin, dat zij de Schrift niet eerde als het door den Heiligen Geest ingegeven Woord van God. Dat is hier nog niet aan de orde. Ik meen niet meer, dan dat de Schrift geworden is één uit de vele, die dan ook geen andere be7

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen