Jac. P. van Term, „ Van Heidendom tot Paganisme”. studiën over Vrijmetselarij. Hilversum — N. V. Uigevers-Mij.v. h. Paul Brand, 1925.

BOEKBESPREKING.

Ik heb eens gelezen, hóe in een vrijraetselaarswerkje afgegeven werd op „citatenhefhebbers". Ik wil 't wel gelooven. Want hier is een „citatenliefliebber", die aan de vrijmetselarij menig zoet uur van propaganda verzuren kan, wanneer zijn werk gelezen wordt; en daar heeft het Techt op. De hoer Van Term is een merkwaardig 'mensch. Hij is thuis in zijn studiemateriaal • als 'weinigen. Reeds eerder hééft hij van "de Vrijmetselarij, voorheen en thans, een heel uitgebreide 'verzameling officieele citaten gegeven, waaruit een massa te leeren was. Nu komt hij met een tweeden buridei' van 579 bladzijden. Deze geeft aansluiting aan den eersten bundel, maar vormt op zichzelf een geheel-De bedoeling is nu: „de besclirijving van den gropten intellectueelen band, 'die in den loop der beschavingsgeschiedenis de pude cultureele vrij-stroomingen met de meest moderne verbindt: den invloed van de Joodsch-Kabbalistische wijsbegeerte op de sociaal-ethische verschijnselen van 'Onzen 'geheinigenootschappelijken tijd." De schrijver heeft nog een derde deel op het oog. Hij •waarschuwt er tegen, het boek aan jonge vrouwen en kloosterzusters in handen te geven, of aan jongeren en halfrijpen. Aangezien wij geen nonnen hebben, plegen wij te zeggen: niet voor do huiskamer.

Best; niet voor de huiskamer. Maar dan toch wol degelijk voor de studeerkamer van iedereen, die de vrijmetselarij wil bestudeeren. Want men kan voortaan niet de loge ernstig onderzoeken met voorbijgang van het werk van den heer Van Term. Natuurlijk heeft een verzameling van citaten iets gevaarlijks; men kómf er z, oo licht toe, te generalisocren, en uit een zinnetj, é of perikoop, uit zijn verband gerukt, iets af te leiden, dat niet voor alle normen der waarheid bestaan kan. Maar inen moet erkennen, dat dit „Textbuch" een beetej iminder droog is dan 'dat van Grutzmacher is voor de 'dogmatici onder de theologen, omdat de aanvullingen, die tusschen de citaten gegeven worden, nog al smoutig zijn. En men moet daarbij erkennen, dat het werk minstens even degelijk is. Want voor generaliseeren waarschuwt de auteur zelf herhaaldelijk. Wat b.v. do mac'onnieke pers in het eene land laat drukken, mag, ook volgens schrijvers eigen waarschuwing, allerminst worden aangerekend aan de vrijm.etselarij in het algemeen.

Ik zou dan ook 'dit uitgebreide werk in veler handen wenschen. Men behoeft voor de vreemde talen niet bang te zijn, want van alle citaten wordt een holland sche vertsding, zoo noodig, gegeven; ieder kan dus het werk volgen. En al is het waar, dat de nederlandsiche vrijmetselarij in menig opzicht makker is, tammer, bedoel ik, dan die in ander© landen, dat nefemt niet weg, dat wat de ma^onnieke propagandisten hier verzwijgen, toch wel op deze wijze bekend mag 'Worden. Wie de ma^onnieke propaganda-avonden bijwo'Ont, zal niets vernemen, van wat hieir wordt saamgelfezen; maar d© citaten zijn alle te controleeren ©n wat m©n verzwijgt is volgons de zwijgzamen zelf de moeite van het w©ten waard. Vooral een beweging als die der vrijmetselarij, die de verbroedering der volkeren ook op haar program heeft staan, móet giekend worden ook in andere vormen, dan zij momenteel in óns land aaimeemt. Wa, nt het is toch ook de vraag, wat zij in haar samenleving dulden en verdragen kan in andere landen; daaruit - svordt de draagwijdte van haar beginselen geproefd. Merkwaardig is wat de schrijver meedeelt over de verhouding van de vrijmetselarij in den groeten wereldoorlog dezer eeuw.

Bit-boek moet gelezen worden; liet bestrijdt niet met praatjes of dikke woorden, maar met wapenen, gesmeed in het ma^omiieke huis zelf.

Enkele, zeer merkwaardige platen worden aan den tekst toegevoegd.

Die platen teekenen: het dualiteitsbegrip, het zwijgembleem, de sabbatssklok, de vijfpuntige ster, de vijfpuntigo ster en de mensch, het duivelscli schaduwbeeld, het kostuum van een maconniek opperpriester, een maconniek zinnebeeld en Gisus Mazzini.

De groote gang van het betoog van den schrijver is:

„dat de leer van het Oude Heidendom (niet de plompe afgodenvoreering door de massa, jnaar de ' filosofische geheimleer der oude Hoidenpriesters) door de school der Perusjim (Farizeeën) in de Joodscho Kabbalah is overgenomen; dat deze leer, door de heele middeleeuwen heen, in ''t geheim bij Chrsitenen en Joden beoefenaars vond; en dat het , een groep van deze beoefenaren geweest is, die in het begin der 18e eeuw de Vrijmetselaarsorde stichtte met het doel: de oude Joodsch-Heidensche geheimleer, anti-Christelijk in wezen en oorsprong, aan de moderne wereld op te leggen." Vandaar de ütel van dit boek.

Het streng ineengezet betoog levert onvorvvachte gezichtspunten op en opent een nieuwen kijk op de Vrijmetselaarsorde, zooals die zich ait hare eigen , uitingen doet kennen. „Verrassend zijn de bewijzen voor den neo-Joodschen invloed op de Vrijmetselarij on voor dezer inwerking op de gebeurtenissen vóór, tijdens en na den Wereldoorlog"; onder dit laatste opzicht vindt ook het optreden van een overwegend-Joodsch element in de bolsjewistische revoluties van Rusland, Hongarije, Beieren, enz. zijne duidelijke verklaring.

Tegenover de vele waandenkbeelden en onbetrouwbare higuberheden, die onder ons niet minder dan onder andersdenkenden voortleven met betrekking tot de loge, is dit boek voor wie het I& zjan kan fcn loud en wijs genoeg ervoor is, een groot geschenk van eerlijke nuchterheid, juist omdat zijn bestrijding opgebouwd wordt uit officieele gegevens.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen