Heilige-Land-Stichting

Het treft, dat juist op den dag, toen in de persschouw van dit blad een artikel werd opgenomen ov©r de Heilige^Land-Stichting, in het „Algemeen Weekblad voor Christendom en Cultuur" over dezelfde stichting ©en opstel verscheen met een critische beschouwing, die zich gereedelijk aansluit bij wat onzen lezers verleden week is voorgelegd. Uit het artikel van Favonius neem ik deze _passag© over:

Men wordt verzocht een der geestelgken-geleid©rs te volgen di© het gezelschap tot uitlegger zal dienen. Hij staat nonchalant te oreeren voor de Bron met de Christus-afbeelding, waarin we hoogst bezwaarlijk den Christus van onze verbeelding weervinden; we zijn aan zooveel goud, aan deze Assyrisch-Egyptische voorstelling niet gewend, noch aan d© herhalingen on voor Bijbelonkundigen weinig begrijpelijke toespelingen van den jongen man, die oen paar fanatiek© oogen en een zeer gering redenaarstalent bezit, maar des te meer woorden Als onze dominees toch eens zoo onbeholpen preekten Ik geloof, dat we ook m©t onzen uitlegger het niet getroffen hebben Maar we volgen hem, als een kudde den herder; hij voert ons met een snelheid, slechts door die zijner woorden geëvenaard, naar de Nazaretkapel, waar de aankondiging der Geboorte in beeld is gebracht. We zien het huis van den gewonen handwerksman in Palestina, en in de kapel - daarachter, vele afbeeldingen, weinig kunstvol en zeer naief van schildering, waarbij alweer een preek vol herhalingen de menschen op de vlucht drijft; het is iwei buiten nat, maar binnen zeer, zeer droog, en .... bovendien hoeren we met ergernis, dat de uitlegger in zijn verklaring en aansporing om tot Maria te bidden, het door zoo velen geprezen objectief stand­ punt zijner uitlegging prijsgeeft. Eindelijk, eindelijk gaan we verder.... we draven nu over het grondgebied, loepen in de haast een der vele collectebussen voorbij, uit de opbrengst waarvan wordt gebouwd, zien en passant den timmerwinkel (in afb.) van Jozef, en naderen het meeest interessante van den ganschen tocht: de afbeelding eener caravansera, waar we een goeden indruk krijgen van een herberg zooals die ten tijde van Jezus' geboorte moet geweest zijn. Alleen de uitlegger bederft het weer een beetje, ditmaal door zijn streven naar objectiviteit. Hier tracht hij namelijk ©en verklaring te geven van het feit der geboorte in de herberg, en het „liggende in de kribbe". Wel zegt hij herhaaldelijk, „zooals u lezen kunt", maar wat we • dan eindelijk lezen 'kunnen en waar, vermogen we uit de zee van woorden die hij er over uitstort, niet op te visschen. Iemand maakt de opmerking, heel bescheiden ©n zachtmoedig, of 't niet wat korter zou kunnen, maar in Tiet korte gesprek, dat op deze vraag volgt blijkt, dat ze niet als bescheidenheid verstaan is, en de vrager krijgt een aanwijzing over" den kortsten weg om er uit te komen....

Nog in de verte hoeren wij 's mans schelle en fanatieke stem. W© zijn blijde weer in den regen te loopen; de heel© Statie hebben we niet afgezien, den Calvarieberg niet beklommen, waar het kleine houten kruis toch geen beeld kan geven van wat we niet eenmaal wenschen te zien, ook niet verbeeld te zien, en we vragen elkander af, hoe het mogelijk is, dat deze stichting den naam heeft verkregen dat zij zoo stichtelijk is, dat het zoo'n vroom gezicht is de nonnetjes daar onafgebroken dag en nacht te zien bidden.... terwijl wij toch, als Protestanten, onder vroomheid zoo iets geheel anders plegen te verstaan. Mij lijkt heel dit gedoe een niet mooie, weinig schoone, en in zekeren zin zeer onaantrekkelijke propaganda voor het Roomsch-Katholicisme!

Lang niet malsch, zooals men ziet. En dan komt daar nog bij dit onderschrift van Prof. Obbink:

Favonius vergunne mij hier een enkel woord bij te voegen. Ik ben dezen zomer . ook op de „H.L.-stichting" geweest. Ook heb ik het Heilig© Land zelf gezien. En ik ben niet alleen ontnuchterd maar ook geërgerd over het boerenbedrog, dat daar bij Nijm©g©n wordt gepleegd. Er is zelfs niet g e tr acht om het Heilige Land na to bootsen. Het lijkt er eenvoudig niets op. Al was d© imitatie nog zoo zwak, als er maar een poging tot imitatie was! Geen sprake van. De duizenden die daar zich als schapen laten rondleiden in de naieve meening, dat z© ook maar een zweem van schijn van schaduw van een indruk krijgen van het Heilige Land, worden wel heel ei'g bij den neus genomen. Golgotha, de Cenakelkerk, het hl. graf, de „berg" der hemelvaart, de „vallei" Kedron, ook de afstanden en verhoudingen, kortom alles is glad m i s. Als men dat voor een, zij het nog zoo zwakke, imitatie van het H. Land uitgeeft dan is dat volkomen onkunde of - ^ iets anders.

Wij buitenstaanders, die noch 3e omgeving van Wy megen noch Palestina kennen, kunnen moeilijk oordeelen. Maar de Roomschen zelf mogen op deze dingen wel eens ant\\'^oorden. Want de Stichting wil niet alleen herinnen ringen walcker roepen aan een heilig verleden: zij doet wel degelijk haar best, om den schijn van wetenschappelijke getrouwheid te bewaren.-Wie b.v. de „Annalen der Heilig-Land-Stichting" inziet, treft daar, behalve meer stichtelijk bedoelde lectuur, ook met archeologische bizonderheden en illustraties opgevulde beschouwingen over zeden en gebruiken van Palestina. Zelfs de rubriek „correspondentie" in dit blad neemt sterk archeologische allures aan.

En wat de stichtelijkheid betreft, men kan haar wel proeven uit dit citaat, gekozen uit genoemd© „Annalen”:

Jammer, dat gij allen niet eens de plaatsen kunt gaan bezoeken, waar 't bloed van den minnenden Meester vloeide, dat gij uwe voetstappen niet eens kunt gaan drukken in d© zijnen en daar ter plaatse niet eens ©en werkelijk kruishout op uw gevoelige schouders kunt torsen; jammer, dat gij niet eens een nacht kunt gaan uitschreien al uw leed ginds bij die groeve, waai'uit eens het kruis des Heeren oprees!

De Heilig-Land-Stichting wil dat jammer zooveel mogelijk wegnemen, door u hier in ons land ©en sprekend beeld te geven van de vroegere werkelijkheid.

Gij zult Gethsemané bezoeken, gij zult het Pilatusrechthuis betreden, gij zult zien, op welke plek ergens van zijn paleis Jesus moet gegeeseld en met doornen gekroond zgn, gij zult van daar uit, het lijden overpeinzend, dezelfde richting inslaan als Jesus inging, langs een weg met omtrent dezelfde kronkelingen als vroeger de Jerusalemsche weg, zult gij eenzelfde vallei dalend en klimmend doorgaan, als Jesus doorging, gij zult eenzelfden berg beklimmen als Jezus beklom, omtrent zoovel© voetstappen zetten als Jesus zette, gg zult op denzelfden afstand als van den eigenlijken Calvarie-berg, dezelfde richting in als ginds, eenzelfde groeve vinden, als een nieuwe grafspelonk ingericht, aan Jesus' grafspelonk gelijk. En daar zult gij uitrusten, uitrusten vaa d© vermoeienis van het leven, en tranen schreien, niet tranen van bitterheid, maar tranen van zoetheid, niet tranen van wanhope, maar tranen van hope, en di© verkwikkende rust zal u op doen staan in forschheid en lenigheid van leden, in kolossale, in de hoogste menschenkracht — en gij zult heengaan en voortaan met een blij en opgeheven gelaat uw weg vervolgen, voortaan wetend wat leven is.

Zoo dan treedt de Heilig-Land-Stichting de vragend© menschheid tegemoet om tot haar geluk mede te werken aan de oplossing der groote levensvraag, de vraag des lijdens.

Dat allo Nederlanders haar helpen, al is het maar met een penningske, of een gebedje, of een beetje goeden wil.

Als Rome zóó inzet en zóó propaceert, dan zal het wel op critiek als hierboven gegeven worat, mogen antwoorden. Tenzij het afgeschrikt wordt door Prof. Obbinks W'Oord (zie in het nummer der vorige week rubriek: kerkelijk leven), dat het niet zoo „staat" beschuldigin­ gen te weerleggen en dat men dus ook zijn critiet dus maar in ootmoed dragen en voorbijgaan moet

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen