Verborgenheid en verbond.

Geen mystieker woord in da taal der openb ar ing is er dan dit woiord: „verbond".

Want in het verbond wordt de ware religie gegrepen.

En het is deze verbinding .van verbond en verbolgen gemeenschap met 'G-od, deze samenhang lusschen verbond en mystiek, welke in Ps. 25 zoo duidelijk zich uitspreekt.

Immers, de „verborgenheid dss Heeren is voor degenen die Hem vreezen". De „verborgenheid" des Heeren.' Er zijn er, die hier vertalen: de „raad" des Heeren. Maar ook da; n no-g blijft de tekst volop arbeid aan den mensch der godsdienstige! mystiek. Want de „raad" des Heeren is dan niet Zijn verborgen besluit, dat voor niemand is, ook niet voor die Hem vreezen, dan alleen voor God zélf, — maar met den „ralad" des Heeren bedoelt de zanger dat allerverlDorgenste - van Gods wezen, waarin Zijn diepste geda, chten besloiten liggen, ook waar zij zich naar buiten openbaren en verwerkelijken. Want alle naar buiten tredende weldadigheid en goedheid en genade van God heeft toch een verborgen bron: nu eens spreekt opi zinnebeeldige wijze de Schrift van Gods „ingewanden", dan v/eer gewaagt zij van Gods „hart". En zoo is dus die verborgenheid des Heeren, die persoionlijke, bewuste, in Gods diepten beslotei en bewaarde toeneiging to-t Zijh volk, waardoor God wordt tot HEERE; waardoor de Schepper van hemel en aarde zich troostend overbuigt tot Zijii volk en tot allen, die daa, rtoe behooren, als Hij' Zijn trouw bezweert aan hen, en zich, , met het oog op zijn verborgenheid van, trouw en liefde, met dezen naam noemt: Ik ben, die Ik ben.

Deze verborgenheid, die samenvoieging van diepe vredesgedachten, is nu voor degenen, die Hem vreezen. Want met die „vreeze" wordt niet bedoeld een angstige vrees, waarmee de mensch' in slavernij gehouden wordt, maar die vreeze is de kinderlijke toeneiging der ziel to-t God. Het is die roering v.an ons „verborgen" leven, waiarbij' onze „verborgenheid" die van 'God aanraakt, als ook' voor zichzelf de ziel Hem den HEERE heeft bevonden. En als wij Hem vreezen, dan is daar contact in liefde tussehen tweeërlei verboirgenheid en „raad": die van Hem en die van ons.

Maar zóó komt juist openbaar, dat geen ding mystieker is dan het verbond. Want alleen in 'het verbond wordt de liefde gekend en de verborgenheid gezien in een oogenblik' en daarna, en dat met een zekerhei'd, die niet aan een betootg hangt, 'doch er aan voorafgaat; die niet bloot intellec'-(ualistisch is, maar onmiddellijk' voor heel de ziel en al haar vermogens. Wat onder menschen reeds is, dat is vooral in de verhouding tussehen God en de ziel te herkennen. Kan liefde tussehen twee menschen beredeneerd worden? Indien het zoo is, dan komt bij haar zelfontle'ding ook dikwijls het uur van twijfel, dat is voor de liefde het begin van haar zelf-ontkenning. Maar waar lieifdö w Qi o n t, daar herkent zij zich onmiddellijk, en vindt de wegen van "die tajail, die uit de diepte'n der ziel komt. Dan moet zij zich belijden, dan Hioet zij woorden vinden, naar buiten treden in daden, gebaren, woorden, werken. Het verbond wordt dan vanzelf de bewustwording der liefde. Dat verbond wordt niet mechanisch eraan opgelegdj maar groeit organisch daaruit op.

Welnu, in den hoogsten vorm is ook tussehen God en ziel het verbond de vorm, waarin de liefde zich belijdt en wegen vindt tot zelf ontsluiting. Juist in deze verhouding moet het verbond zijn, want de liefde van God zO'U zich aan ons niet meedeelen, indien ze niet geopenbaard werd. Die openbaring nu kan niet zijn een betoog, evenmin als vele denk-resultaten op zichzelf het altaar der liefde ontwennen, den tempel der liefde bouwen en heiligen kunnen, maar ze komt in het verbond naar den mensch toe.

Zoo verschaft God hem. zekerheid. Wat duizend woorden niet kunnen zeggen, noch verstaanbaar' maken, dat wordt in het verbond gegrepen in een oogenblik. Want het verbond is in alle liefde de belijdenis ervan; het wordt gesloten in de stilte, die klaar de ziel tot de ziel, en hier, de ziel toit God doet spieken. En wat in elke liefde de redeneeriag niet kan benaderen, dat wordt in zijn diepste diepte, in zijn „verborgenheid" zijn „raad", juist gegrepen door het verbond en ook bewust gemaakt, ontdekt.

ZoO' is dan de mensch, die meent, dat liet verbond niet mystiek is; nog niet to-t de diepte van dat verbond genaderd. Even ver als de moderne van het leven dat in ons is, afstaat, als hij ons intellectualisten scheldt, even ver staat van de religieuze b.egrippen der Schrift af de man, die het verbond niets anders noeröl dan een insluipsel in den omgang met God, dat men wegwerken moet, als een standpunt, dat overwonnen moet worden.

Want bij waarachtige aanraking met Gods verborgenheid komt de flits van het verbond door onze nachten heen en het'daglicht, dat blijft, is verbondslicht. Wij moeten het verbond niet overwinnen, maar het verbond óns. Het moet ons overtuigen, overreden, ons bevestigen en beteekenen als in een oogenblik, dat in zijn verborgenheid God juist de HEERE is, die zeggen kan: Ik ben, die Ik ben; van wien het volk, de ziel straits antwoordt: Hij is, die Hij is, in eeuwigheid Jahwe, de HEERE.

Want het verbond is zóó vol van mystiek', als Adams onstuimige harteklop; van liet leven, in dat schoonste uur, toen Hij' tegenover Hem stond, die in zijn vleesch den adem des levens geblazen had, 'en die niet van hem voorbij'ging, als de avondwind het vleesch deed huiveren in het zelfde uur, waarin de geest huiverde van de nadering van zijn God. Want die toenadering was ook trekking. En toen zij tot haar stilstand kwam, deze trekking, toen zei de liefde: de „raad" is ons ontdekt, het woord is ons gesproken, het verbond is ons gesloten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen