De actie van de jonggereformeerden in Zwitserland.

Voor ik verder laat rusten de politieke a.ctie gevoerd door deze groep, wil ik toch nog wijzen op de uitgave van een merkwaardig boekje, het achtste geschriftje uitgegeven door de jong-gereformeerden. Mitten durch Verlag. Het is van de hand •van ds Rud. Grob en heet Lehrbuchlein der Arbeit. Het is opgesteld in vragen en antwoorden. Ik geef een proeve: aarom arbeidt gij? Opdat ik mijn levensonderhoud verdiene. Is dit het eenige doel van den arbeid ? Neen, de arbeid is een plicht, opgelegd aan alle menschen! Hoe bewijst gij dit? De arbeid is van God geboden. Ho© weet gij dit? Dat staat in den Bijbel: ie niet werkt, zal ook niet eten (2 Thess. 3:10), en: n het zweet uws aanschijns zult gij uw brood eten (Gen. 3:19).

Zoo gaat de schrijver al verder; als bij een tandradbaan grijpt de eene vraag in de andere.

De vragen en antwoorden zijn verdeeld over vele hoofdstukken. Ik laat die volgen opdat men een overzicht krijge over den Inhoud van dit „vragenboekje". Het handelt dan over;

Het laatste doel van den arbeid;

Arbeid als heenleidende tot God;

De vorm van den arbeid;

Het beroep;

Arbeid als dienst den medemenschen bewezen;

Het loon;

Werkgever en werknemer;

De concurrentiestrijd;

D© eigendom en

De baas en de ondergeschikten.

Nog eens deel ik mede dat twee van de leidende figuren uit deze groep een bepaalden tijd als gewone werklieden medegeleefd h©bben op het werk met de werklieden in Zurich. Dit zegt boekdeelenl Deze mannen zijn vol van liefde tot den w©rk©nden stand. Zij willen hunne nooden, geestelijke en stoffelijke, kennen ©n me'dehelpen om die te lenigen. Het is er deze mannen niet om te doen over de kromme ruggen der arbeiders naar omhoog t© klimmen. Integendeel, zij krommen zelf ' him rug om de arbeiders op te heffen. Christus heeft in dezen eene gestalte gekregen. Gaarne zou ik nog meer van dit boekje zeggen, opdat er misschien onder onze mannen, die eenige leiding geven in de christelijke organisaties, gevonden zouden worden die er kennis mede willen maken. Laat dit weinige genoegen. Het geheel, in den vorm van d© uitgave Kok van de Drie Formulieren van eenigheid, beslaat vier en dertig bladzijden.

Het ligt voor de hand, dat deze jonggereformeerden, die zooveel belang stellen in de staatkundige en maatschappijke aangelegenheden van hun land en volk, zich ook niet afzijdig houden van dat vele wat men in Duitschland en Zwitserland samenvat onder het verzamelbegrip: Inwendige Zending. Men herinnere zich dat een der jonggereformeerden Vorsteher is van het Zwitsersche Gereformeerde Diakonenhuis Op de zeer uitgestrekte terreinen van de Zwitsersche Inrichting voor Epileptischen te Zurich staat ook het gebouw waarin diakonen wonen en 'hun onderricht, hun opleiding, ontvangen. Hoe nauw deze opleiding staat in betrekking tot de actie der jonggereformeerden moge blijken uit het feit dat een boekje van Dr W. Bernoulli: des diakonenamt, programm des Schw©iz©rischen Reformierten Diakonenhauses van pfarrer W. Bernoulli, Vorsteher, gedrukt is en in den handel gebracht door das Verlag des Schweizerisches Reformierten Diakonenhauses Zurich 1930. Ik ga niet te ver als ik veronderstel dat de diakonen van Heemstede's inrichting voor lijders aan vallenden ziekte wel zullen behooren tot de richting van d© In-

richting aldaar. Zoo zal het ook wel zijn met de diakonen te Zurich onder leiding van ds BeraoüIIi. In de maand Juni van het jaar 1928 werd te Zurich gehouden „die ausschusz-Sitzung des Internationalen Verbandes für Innere Mission uad Diakonien vom 15—19 Juni."

Een „bericht" van het verliandelde werd in den loop van datzelfde jaar uitgegeven door D. Fullkrug, Berlih-Dahlem, Wichern-Verlag 1928. De inhoud deelt mij mede dat Mr de Graaf van Zeist en Dr Nor-el, toen te Leeuwarden, elk een kcrreferat hebben geleverd, de eerste na een referaat van ds Ad. Muller van Zurich over: „Die Arbeit-beruflicher und ehreamtlicher Krafte in der kirchlichen Liebestatigkeit und der staatlichen, humanitaten und öffentliche Fürsorge" en de ander ha een referaat van Ds D. Jaquemar van Weenen over „Die Mitarbeit der Laien in der Volksmission". Ook ds R. Grob heeft op deze verga'deruig een referaat geleverd.

Toen ds Gro-b wist dat ook Nederlanders op deze vergadering zouden refereeren sprong zijn ziel op van blijdschap. Het was in den'loop van 1928! Hij had toen reeds kennis gemaakt met enkele leidende figuren uit onze kringen.-.Hij . dacht weer mannen als waarmede hij reeds in eenige relatie was, mannen van zijn „geest en-streven" te ontmoeten en zoo , zocht hij dan onmiddellijk met dezen kennis te maken. Goed dat wij dit niet konden gadeslaan; allicht zou er een ietwat vreemde lach om onzen mond hebben gespeeld. Ik zou direct in mijn herinnering een dertigtal jaren 'terug zijn geleid tot eene ontmoeting met een der geneefsche predikanten aan wien ik werd voorgesteld. De vriendelijke man, een fijn heer naar voorkomen, kwam na de korte kennismaking met de vraag: behoort u dan tot de kerk van Kuyper? Op mijn bevestiging en wel begrijpende wat hij' verstond onder de kerk van Kuyper, zag en sprak hij mij niet meer.

Ds Grob merkte tot zijn teleurstelling wel, hoewel deze Nederlanders hem vriendelijk bejegenden, dat deze Nederlanders niet behoorden tot - den kring in Nederland waarmede hij tot zijn blijdschap reeds kennis had gemaakt. Er waren te Zurich geen mannen uit ons midden! Dat ging misschien nieti Ik weet niet direct te zeggen welke tak van reddenden arbeid, waaraan ook uit onze kringen wordt deelgenomen, daar had kunnen vertegenwo-ordigd zijn. Doch het had gekund! Het had ook gemoeten! Zoo wij niet rechtstreeks aan dergelijke wereldconferenties kunnen deelnemen, dan moeten wij toch zorgen „rond" de conferentie te zijn. We dienen op de hoogte te zijn van wat er wordt behandeld en waarom-het gaat! Wij kunnen er vast niet weinig leering opdoen. Zij het dan misschien ook in negatieven zin. Wij kunnen misschien anderen steunen. We hadden in Zurich althans Dr R. Grob kunnen bijspringen. Hij vond de Nederlanders bij de discussie, volgende op zijn referaat, eer tegenover zich dan naast zich. Hij had het zo-o geheel anders verwacht. Hij had gedacht vooral door vertegenwoordigers uit Luthersch© kringen bestreden te zullen worden en door die uit de „reformierte" landen gesteund. Doch hoe .gansch anders kwam dit uit. Levendige instemming vond zijn referaat bij meer dan een positief Luthersche afgevaardigde, ' doch bij de Nederlanders vond hij geen steun. Ons verwondert dit allerminst. Ik noemde u boven reeds een paar namen. Nu wil ik u het - onderwerp noemen van - Grob's referaat: Christliche Grundsatzlichkeit in der socialen Arbeit in der Inneren Mission. Elf stellingen werden daarbij door den referent kort toegelicht. Ik wil een paar no-emen: de grond, het beginsel, van het sociaal werk der inwendige zending is de rechtvaardigmaking uit het geloot. Haar doel is de eenheid der kerk. Haar roeping hulp te verleenen aan de armen der gemeente. Deze hulp moet „kerkelijk" geboden. Kan dit niet kerkelijk geschieden, dan zie men dit als een noodtoestand. Zij geschiede uit gehoorzaamheid aan God.

De V e r w e r e 1 d 1 ij k i n g der kerk, zoowel als die van het christelijk sociaal werk draagt de schuld van de tegenwoordige onmacht van den zoogenaamden christelijken socialen arbeid bij - de oplossing van het arbeidersvraagstuk. Dan geeft hij de bewijzen dat dit werk „verwereldlijkt" is. - Geen vernieuwing van het sociaal werk zonder - een nieuw belijden van het ware wezen der kerk, zoo luidt het voorts. Hier moeten de ambten weer werken! De moed, deze ambtelijke — organische noemt de referent haar —-hulp te wagen, heeft zijn vasten grond alleen in de kerk onder het kruis. Hij rust hierop, dat Christus, het Hoofd der gemeente, voor Gods gericht de verantwoordelijkheid op zich genomen heeft.

Heerlijk voor den referent dat we lezen dat bij de bespreking de inhoud van dit referaat ter eene-rzijde volle instemming genoot; echter aan de andere zijde vond die een even besliste tegenspraak. Vooral de tweede stelling: dat de kerk het doel der inwendige zending is, werd bestreden. Niettegenstaande de sprekers niet maar aan elkan-'der voorbijgingen, doch beslist tegenover elkander staande meeningen en standpunten verdedigden, ontvingen toch alle deelnemers aan d'e conferentie een diepen indruk „von dem starken Wiil-

1 en und dem zielbewuszten Streben, das sich durch den 'Vortrag hindurchzog und das diezen V-ormittag, an de-m eine Reihe von Schweizergaster teilnahm, zu einem Höhepunkt machte." Eere dezen dapperen kampioen. De man van een sterken wil en doelbewust streven. En welk ©en doel! Reformatie! Ontwikkeling en toepassing van de gereformeerde beginselen ook op dit terrein.

G. KEIZER.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen