STEMMEN UIT ONZE KERKEN

Geachte Redactie,

„De Reformatie", actueel als steeds, geeft in haar nummer van 13 Juli 1945 eenige beschouwingen over de stroomingen in het tegenwoordige maatschappelijkeen politieke leven. Terecht worden afgewezen de drang naar samensmelting in één partij-verband van alle Nederlanders (Ned. Volksbeweging), of van alle belijdende Protestanten (Chr. Nat. Volkspartij).

De vraag doet zich echter voor, of deze methode van partij-vorming (vervorming) op zichzelf aanbevelenswaardig is. In de afgeloopen jaren hebben wij kunnen vaststellen, dat tusschen Nederlanders verbindingen zijn ontstaan en daartegenover banden zijn losgeraakt, die vroeger bestonden. Bij dit laatste behoeft niet alleen te worden gedacht aan N.S.B.-ers maar misschien veel meer nog aan personen, ' die door een onjuiste houding getoond hebben, dat zij van een anderen geest zijn dan tevoren gemeend was. Wij allen hebben in de oorlogsjaren een ontwikkeling doorgemaakt. In welke richting? Dat zal in de eerstvolgende jaren pas duidelijk worden, wanneer de groQte vraagstukken van opbouw en toekomst van ons land moeten worden behandeld en zoo goed mogelijk opgelost.

Met het oog op die ervaringen van het jongste verleden is het, althans naar mijn oordeel, zoo moeilijk, nu reeds in partij-verband met elkander scheep te gaan. In een partij moet immers overeenstemining van gevoelen heerschen en we zijn wat in het onzekere, in hoeverre er (nog) overeenstemming van gevoelen bestaat.

Wat dunkt U, zou het niet verstandiger zijn een andere gedragslijn te volgen? Wij, Nederlanders zullen ons in onderling overleg moeten zetten aan de oplossing der moeilijkheden, waarin we verkeeren. Ieder onzer brengt daarbij uiteraard eigen overtuiging mede. Het kan zijn, dat uit dit verschil in overtuiging zóó onoverbrugbaar verschil van oplossing voortvloeit, dat uit verschillende oplossingen een keus zal moeten worden gedaan en dit zal ongetwijfeld tot partij-kiezen nopen. Maar zulk partijkiezen zal dan m.i. gezonder zin kunnen hebben dan het op dit oogenblik zich aansluiten bij een van de vele gevestigde of nieuw-optredende partijen.

VAN DER TEMPEL.

Ten antwoord zouden we willen opmerken: een partij, die gevormd is niet voor één-dags-politiek, doch voor een principieele politiek naar eeuwige beginselen, verliest haar actualiteit niet door vijf jaren van invasie van dieven en moordenaars. Als zij maar radicaal uitzuivert alle elementen, hoogleeraren en journalisten incluis, die haar beginsel hebben verraden, en dus daarin wijzer is dan de (aan de A.R.-partij nauw verwante) Gereformeerde Kerken, welker dusgenaamde „sygxide" de verraders van de beginselen dezer haar verwante partij in eere

hield, en de trouwen wegstuurde.

K. S.

Hooggeleerde Heer Schilder,

In het laatste nummer van de Reformatie wijdt U een artikeltje aan Dr K. Dijk, in verband met een uitspraak van hem in 1926.

Toevallig las ik ook één dezer dagen een frappeèrende uitspraak van dezen auteur, en wel in diens eerste wetenschappelijke publicatie, de Inleiding, eerste alinea. Ik bedoel blz. 9 van het proefschrift; De strijd over Infra- en Supra-lapsarisme in de Gereformeerde Kerken in Nederland (1912), alwaar uitdrukkingen als; „intraconfessioneele geschillen", „libertas prophetandi", „eigen meening", „breedheid van inzicht en ruimheid van blik", , , vrije ontwikkeling der theologische wetenschap" zeer sterk de aandacht trekken, gezien het benepen standpunt, dat deze zelfde Dr Dijk nu inneemt.

In dit verband zou ik U ook willen wijzen op een uitspraak van een anderen hoogleeraar, nl. Dr J. Ridderbos: „We plegen te zeggen, dat de confessie appellabel is aan de H. Schrift: en feitelijk staat het toch zoo, dat niet alleen hetgeen met de Schrift in s trijd zou blijken, maar zelfs hetgeen zou blijken, niet uit de Schrift bewezen te kunnen worden, voor de conscientie geen bindend gezag meer zou hebben." G.T.T. 38e Jaargang, pag. 114. (Vergelijk voorts de memorie inzake uitbreiding van" de Confessie, opgesteld door Dr G. Ridderbos in 1930; deze memorie las ik gedeeltelijk in Dr H. Steen, De Kerk, p. 140). Ik meende goed te doen. Uw aandacht hierop te vestigen.

C. TRIMP.

NASCHRIFT; Inzender heeft gelijk. Over de meening van dr J. Ridderbos sprak ons blad zich reeds uit in den brief van Adolphus Venator, die aanstonds na den terugkeer van ons blad opgenomen werd.

K. S.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen