STEMMEN UIT ONZE KERKEN

Gereformeerde sabotage.

In het laatste nummer van het' „Gereformeerd" Jongelingsblad (9 November 1945) komt een schets voor met als titel: „Licht in den rook, de Wet des Verbonds". Verschillende bronnen zijn voor de samenstelling van deze schets gebruikt: Aalders, Van Andel, Ridderbos, e Graaf, Kuyper, Bavinck-Bakker, Sikkel, Schilder. Ja, Schilder ook! En hij. Schilder, krijgt zelfs een onverwachte „pluim".

Trouwens, die „pluim" komt in den titel van de schets reeds naar voren: „Licht in den rook". Onder dezen titel schreef Prof. Schilder immers een artikel. De „pluim" wordt echter nog wat opgesierd. In Aanteekening 4 (onder aan de schets) lezen we nl.: „Zie hierover het prachtige (ja, 't is zoo: prachtige — van W.) artikel van K. Schilder, Licht in den rook " Ja, het staat er werkelijk.

Eerst lezen we: , , Zie Aalders", „Zie de Graaf" en verder „Zie Ridderbos" en dan opeens, niet kort en krachtig „Zie Schilder", maar: „Zie het prachtige artikel van K. Schilder enz.".

O, wat lijkt het mooi. Dit geschrijf is een prachtige „grond" voor alle eenheidroepers om nu uit te roepen: „Zie je wel, die Bond van ons is wel safe. Beide meeningen worden naar voren gebracht. Ja, zelfs de bronnen van Schilder worden openlijk aangehaald. Ja, nog meer: Schilder krijgt zelfs een extra , , pluim", die de andere schrijvers niet ontvangen. Jeugd, blijft bij elkaar!" Wat hebben wij echter aan deze mooipraterij? Wat is dit voor een misleiding? Moet zóó de vrijgemaakte jeugd worden „gelokt? " Moet zóó de eenheid worden gewerkt? Het zijn vragen, die bij ons opkomen.

Immers: indien dat artikel van Schilder zoo prachtig s, indien, die theorie van Schilder (in dat artkel vervat) oo prachtig is, waarom blijft het Bondsbestuur zich dan og stellen onder de , , synode", die den , , scheurmaker" childer „niet-prachtig" schorste? Waarom die tegenstrijdigheid? Waarom niet eerlijk?

Breken en heelen gaat niet tegelijk! Het artikel als „prachtig" roemen en er in berusten, at de schrijver „niet-prachtig" werd geschorst, schijnt tegenwoordig samen te gaan. Het is niet anders dan sabotage, die in Gods Heilig uis niet past.

Op deze manier wordt de jeugd „voorgelicht!" En velen vliegen er in, allicht. Welnu, dan is het oel bereikt: eenheid, maar wat voor één?

Zaltbommel, 14 November 1945.

[Naschrift. Maar eens uitkijken, of men straks ook citeert wat Schilder schreef over het verbond contra hijs en Aalders of over het , , Uchtzinnige" spreken van „onderstelde wedergeboorte". De citaten-venters laten dat gewoonlijk rusten. Overigens ken ik den schrijver i. h. Jongelingsblad niet, ik ontvang het trouwens niet eer. Hem laat ik dus buiten beschouwing, als ik het „sollen met het lijk" (Schilder) signaleer, zooals door de heeren Impeta en Meynen, die hem beiden hielpen , doodmaken"(!), geschiedt in hun bladen. Eerst maken ij hem af, met hun voor-stemmen, en dan doen ze net, alsof die Schilder zoo'n beste man is, die nog wel eens in het samenzweerders-pand Oudestraat 6, Kampen, kon erugkeeren. Terwijl zij zelf hem er uitwierpen met vertrapping van alle rechts- en fatsoensregelen. Allemaal volks-belezing, niet het minst van ds Meynen, die Schilder teekende in de eerwaarde synode als „de kop van den lintworm...."

Redactie].

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen