PERSSCHOUW

Evangeüseeren met de principieele bestrijders.

In „Sneeker kerkbode" haalt ds C. v. d. Waal een stuk aan uit „Getrouw" (Nov. 1948):

Twee jongelieden, de één uit een Hervormd, de ander uit een Gereformeerd gezin, waren bevriend geworden. Zij hadden elkander in de oecumenische beweging ontmoet en kwamen sindsdien lierliaaldelljk met elkeiar In aanraking. Ook kwamen zij bij elkaar thuis.

De Hervormde jongeman dweepte met zijn predUcant. Dat was me nog eens een donünee. Die had geen blad voor zijn mond. Hij zei het maar raakweg en ronduit. En dan, Mj was Ud van de Partij van den Arbeid. Die had tennünste op met zijn medemensehen en vooral met de arbeiders.

De Gereformeerde jongeman was het in het eerst heelemaal met eens met zijn nieuwen vriend, maar, Jong als hij was, voelde hij ook wel wat voor vrije dominees en vond hij het toch ook wel mooi, dat die zich buitengewoon voor net volk Interesseerden. Hij was trouwens zelf ook niet erg kapitalistisch aangelegd.

De ouders van den Gereformeerden jongeling fronsten wel eens de wenkbrauwen en zuchtten, als' belden zoo aan het redeneeren waren en maakten zich innerlflk wel wat ongerust over hun kind. Maar ze zelden niet veel. Je moet tegenwoordig zoo voorzichtig zijn met de kinderen. Ze gooien zoo gauw den kop In den wind.

Langzamerhand werden de twee wat vertrouwelijker en vertelde de zoon uit het Hervormde gezin, dat hij, het voorbeeld van zijn dominee volgende, ook maar Ud van de Partij van den Arbeid was geworden. Vele jongens uit de oecumenische jeugdorganlsatle hadden dit Immers ook gedaan en er war^n zelfs enkelen bij, die eigenlijk Gereformeerd waren.

Dit laatste vond de Gereformeerde jongeman m het geheel niet mooi. Dat hoorde met zoo, vond hij. Er waren toch Immers Christelijke partijen!

Maar ook m dit opzicht, dank zij den vriendenkring, werden de scherpe puntjes spoedig afgestompt en men kwam overeen, dat per slot van rekentag ieder zijn eigen overtuiging moest volgen.

of Ie eens mee ging naar de ApoUo-Hal? Stel je voor:5000 jonge menschen In één zaal bij mekaar en zijn dominee uit < Je Groote Kerk, de socialist, die zou spreken. Neen, het was geen kerk, hij kon gerust meegaan, ^e zongen geen psalmen en er was een muziekcorps. Het zou zeker bevallen. Bovendien, Ds. zoo-en-zoo, uit de Gereformeerde Kerk, was ook als een der sprekers aangekondigd. Als die er was, dan kon hiji er toch zeker ook wél heengaan.

En hij gmg. En zag hoe de rooie, Hervormde dominee zeer broederlijk omging en samenwerkte met den dominee van zijn eigen kerk.

Hij keek eens rond en zag velen zijner nieuwe vrienden van het oecuhaemsch jeugdwerk. Daaronder waren verscheidene, die ook lid van de Partij van den Arbeid geworden waren, evenals zijn vriend.

Na afloop der meeting, onderweg, werd zwaar gediscussieerd. Kerels! We moeten allemaal lid van de Partij van den Arbeid worden. Dan kunnen we nog eens nuttig worden in de maatschappij. Allemaal. En jy ook!

Hij wilde er niet van hooren. Maar hij werd kleineerend aangekeken om zijn klelnzlelige tegenwerptogen. Hun argument was: Als zijn eigen domtoee, die toch goed Gereformeerd was, ' er mets op tegen had om met den Partij van den Arbeld-dommee vriendschappelijk samen te werken, dan was het toch zoo erg niet! Anders zou die dat zeker met doen.

Enkele maanden daarna was de Gereformeerde jongen ook lid van de Partij van den Arbeid. Hij dreef steeds verder af, zoodat zijn geloof tenslotte schipbreuk leed. Droevig voor den jongeman.

Droevig voor zijn ouders.

Droevig ook voor den predikant, die zonder het te willen of te weten, toch een struikelblok geweest was voor den jongeman.

Ds V. d. Waal, voegt hieraan toe:

Droevig Is het te weten, dat na de sprekerij In de Apollo-Hal de geref. synodale ds zoo-en-zoo (ds J. Overduln) evangellsatl e-p red. voor Amsterdam geworden is. Want daaruit blijkt, dat de kerk van Amsterdam hem geen struikelblok vindt en hem a la EU niet eens zuur aanziet.

Droevig Is het, als men taptemelk voor volle melk gaat verkoopen. Welnu, „vriendschappelijk samenwerken met den Partij van den Arbeld-domlnee" is knoeien, water bij de melk doen, het evangelie vervalschen en een rood kleurtje geven om het aannemelijk te maken.

Droevig is het, dat, als men protesteert, men „klelnzielig" gevonden wordt. Droevig is het, dat zoo het werk van Groen, Kuijpgr, J. C. Sikkel, Colijn, Jan Schouten, op de flesch gaat, vooral onder de jeugd. Droevig gesteld is 't met de kerk, die liever de boel bij elkaar houdt en zwijgt als ELI. BIn die met, als ELIA, de hedendaagsche kinderen terugroept tot de gereformeerde vaderen. Droevig voor een gereformeerde kerk, als haar dienaren de jeugd oproepen te luisteren naar ongereformeerde leiders: Buskes, Barth, Brimner. Droevig... want het oordeel begint bij het huis Gods. Men worde eens wakker en kieze: 'ELI, valsche rust, geestelijke weerloosheid, of ELIA, kruis, geestelijke weerbaarheid, reformatie!

Terecht is hier ook de naam Schouten genoemd. Ook wat hèm van der jeugd aan gepakt en gevormd heeft is niet veilig bij de strooming, die den kansel overlevert aan sectarische uitsluiting en het platform gebruikt voor domme scheldpartijen op sectarische uitsluitingen.

Merkwaardig, hoeveel menschen veroordeelen, wat ze zelf doen.

De aanklager op het „vredestapöt”.

Dr A. de Bondt heeft destijds zich laten gebnüken om den aanval in laatsteii aanleg te openen met een formeel aanklachlje, hij met andere Haagsche heeren. Het is wel leuk hen weer eens te hooren. Eén hunnor wekt de vrijgemaakten schriftelijk op, wat anderen trouwens ook doen, zich te distancieeren van K. S. Een ander, en dat is dan dr A. de Bondt, beklom de rostra van de eenigheid. Hij liet zelfs publiceeren. Hier volgt het:

In de Zuiderkerk te Leiden kwamen de Geref. predikanten to het rayon 'Zuid-Holiaiid-Noord In conferentie bijeen. Als sprekers traden op dr A. de Bondt, Geref. predikant te 's-Gravenhage-West en ds B. A. Bos, Geref. predikant onderh. art. 31 K.O. te Voorburg, thans leger-' predikant In vasten dienst te Gromngen. De conferentie deed de volgende uitspraak:

„De conferentie heeft met grote belangsteUtog kennisgenomen van de uiteenzetting van ds Bos en dr De Bondt, met 'name over het Genadeverbond. Zowel wat door deze beide predikanten werd gezegd als door wat to de besprektog naar voren werd gebracht, werd de conferentie geleld tot de overtuiging, dat er ten aanzien van het besproken punt zoveel is waarto men één is, en zo wetalg, waarin men verschilt, dat naar' de mentog der conferentie een blijvende breuk — althans op dezen grond — met gerechtvaardigd is. Zij is verder van oordeel, dat de pogtogen om tot herenlgtog te komen, met kracht gesteund moeten worden en spreekt de hoop uit, dat deze onder Gods zegen tot het gewenste doel mogen leiden.

Als dr A. de Bondt nu ook eens publiceerde wat hij' destijds aan de Synode schreef, toen hij opwekte K. S. aan te pakken? De Synode deed hem dezen dienst niet — laat hij zelf alsnog zoo vriendelijk zijn. Wij zien de menschen graag ten voeten uit. Hij kan in ons blad plaats krijgen voor de aanvulling van de Acta zijner uitwerp-synodes.

Overigens zuchten we: worden de menschen nooit wijzer? Vliegen ze altijd weer erin? Daar loopen ze weer achter dr J. Ridderbos aan: ze praten over „HET VERBOND". Dat doet deze Kamper oudtestamenticus nu ook al jaren. Maar we repeteeren wat al duizendmaal gezegd is: dat verbondstheorietje van A of B of C of X of IJ of Z daar kunt Ü honderd keer over confereeren. Dan bent U nog ver af van de formule van 1942-44-46. En als U die v e r b o n d s kwestie bekeken hebt, dan zegt Grosheide: ja maar, i k had mijn sacraments theorie (cand. Schilder). Gaan de heeren dan daar over confereeren? Ook dan kunnen ze jarenlang bezig zijn. Ook dan komen ze weer terecht 3j de formule van 42-44-40. En daarna krijgen we nog het kerk begrip.

En intusschen liggen al die bindingen aan goddelijke waarheden daar nog. Bevestigd tot in 1946. En daarna.

En de brief van dr A. de Bondt: pak aan wie kerkeraden zeggen durft, dat die goddelijke waarheden deels tegenstrijdig, deels onjuist zijn.

Intusschen is „Eenigheid des geloofs" bezig vervangingsformule nummer zooveel in elkaar te draaien. Weer afgaan van de werkelijkheid. Vlucht uit de feiten. Peur de vivre.

K. S.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen