Begwaar van den heer leven

In ons artikel „Tusschen Stapelkamp en Lever" gaven we uit „Polemlos" weer wat volgens dit blad de tendenz was van het schrijven van den heer Lever. Deze bericht ons.nu, dat hij het geen juiste teekenlng van zijn standpunt achtte. Hij zond ons zijn artikel toe; we gingen, waar hij niet zelf aanduidde, wat z.i. fout was, het artikel lezen (Lib. ex Ver., XVII, nr. 2). Daaruit citeeren we letterlijk.

Berst iets over wat de heer Lever noemt het „schrijversbeginsel" (!) van den door hem bestreden heer Puchinger, Hij noemt dat een beginsel van: den-lezerergens-naar-toe-schr\jven; en zegt het volgende fraais over:

„schrgvers pers-beginsel om het lezerspubliek ergens naar toe te schreven. Dit beginsel is stellig te aan­ vaarden, maar de - vraag is, waar schrijft u naar toe? Naar een idéé fixe van generale afval van de gereformeerde belijdenis in de Gereformeerde Kerken, in de Anti-Bevolutionaire partij, aan de Vrije Universiteit, in alle andere Christelijke levensverbanden, zodat U.S.S.B. (lees: U S.S.B.) beschouwt als de laatste schans waar de gereformeerde beUjdenis nog verdedigd wordt? Deze tendenz die ook in de onderhavige brochure hier en daar naar voren komt en speciaal in de kring die zich schaart achter „De Reformatie" van Prof. Dr K. Schilder, geleerd wordt, betekent een voortwoekerend beginsel van scheiding en versplintering."

Tot zoover deze Heer.

We zouden antwoorden: pardon, van de Reformatiewerkers heeft er nog nooit iemand een ander geschorst of afgezet of uit de kerk gezet. Ik ben er zeker van, dat de heer L., als hij eens naar de bronnen, maar dan de échte, terugging, — de stukken, die hij vast en zeker niét kent, — hij dit pedante napraterswoordje niet zou kunnen waarmaken.

Sprekende over het werk van den heer Puchinger, oordeelt de heer Lever:

„Wel wordt de gehele brochure door opgemerkt, dat het in S.S.B, en speciaal in de „Nieuwe Lijn" gaat om de redding van het levenswerk van dr Kuyper. Wil stemmen hier gaarne mee in, maar wanneer men ziet hoe in de laatste kring en hun naaste verwanten van dr Kuyper afgewezen wordt: gemene-gratie-leer, kerkbegrip, pluriformiteit, souvereiniteit in eigen kring, A.B.-program van beginselen, revisie van art. 36 N. G. B., doopsbeschouwing, kerkrecht en nu weer zijn uiteenzetting over de betekenis van de confessie (wat ik hieronder zal aantonen), dan blijft er toch een schamel beetje van zijn nalatenschap over! Nu beweer ik hiermee niet dat we alles van Dr Kuyper zo maar moeten overnemen; neen, inderdaad moet zijn nalatenschap in schriftuurlijke lijn worden gecorrigeerd. Maar het werk van de mannen van de Wijsbegeerte der Wetsidee speciaal betreffende kerkbegrip, gemene gratieleer en s.i.e.k, op Kuyper voortgebouwd, wordt in bedoelde kringen evenzeer in de practijk verworpen."

Tot zoover de aanhalingen.

We zien niet in, welke reden er was voor het beweren/ dat Polemics niet zakelijk was tn de teekenlng van de situatie. O.l. klopt die teekenlng met schrijvers eigen woorden. Maar iemand, die b.v. van ons werk, en dus óók van dat der ultwerpers, zóó volkomen onkundig Is als deze auteur, kS.n niet met open geest schrijven over de critiek der groep, die in S.S.R. herinnert aan de be­ lijdenis als bemdenis, geen museumstuk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen