Antisynodaal onderwijzen strafbaar, antisynodaal onderwezen zijn loffelijk.

Onlangs kreeg een vrijgemaakt Gerefprmeerd predikant bezoek van een zijner vrouwelijke catechisanten. Ze vertelde, dat zij kwam afscheid nemen en bedanken voor het genoten onderwijs. Toen dominee informeerde of ze dan verhuizen ging en waarheen, vertelde ze, dat ze niet ging verhuizen, maar voornemens was belijdenis te gaan doen in de synodale kerk.

Dominee heeft toen aan dit meisje gezegd, dat hij het wel heel aardig vond, dat zij voor het genoten ondeiricht kwam bedanken, maar dat het hem aangenamer zou zijn, wanneer dat onderricht betere vrucht had gedragen. En voorts vermaande hij haar, den voorgenomen stap niet te doen en zich niet te voegen bij een gemeenschap, die al meer bezig was het Woord Gods te verlaten. Maar de redenen des leeraars vermochten op het vastbesloten meiske niets meer: „ze zag" — zoo verklaarde zij — „het verschil tusschen de vrijgemaakte en synodale kerk niet in".

„Je wilt het", zei dominee, , , ook niet zien, geloof ik. Want als ik op de catechisatie en op den preekstoel over deze dingen spreek, dan behoor jij ook tot degenen, die zeggen, dat ik weer zoo ontzettend op de synodalen aan het schelden ben. Nu wordt het mij duidelijk, waarom je dat zegt. Het is je gemakkelijker om van deze dingen maar niets te weten, dan kun je ook met een gerust, of liever, met een gesust geweten je eigen zin doorzetten en — want dat bleek er achter te zitten — terwille van een synodalen verloofde naar diens kerk gaan. Je wilt van de zonde van die kerk niet hooren. Je wilt je eigen gang gaan. Je wilt met rust gelaten worden ". Hetgeen ze niet ontkennen kon.

Toen is dominee in dat gesprek veel licht opgegaan, over het verzet in zijn gemeente tegen de getrouwe prediking. Vele menschen in die gemeente hooren, volgens hun zeggen, gaarne een „ontdekkende" prediking. Maar als die prediking waarlijk ^oncreet de zonde ging aanwijzen, van zondige wegen afmaande, dan kwam er verzet tegen dat „gescheld". Och — het is vandaag nog precies eender als in Jezus' dagen: „wie kwaad doet", ook wie voornemens is kwaad te doen, „haat het licht". Joh. 3.

Aan het gesprek met die catechisante kwam, tenslotte een eind. De herder begreep: als Gk)d het niet verhoedde was dit schaap verloren voor de kudde. En voor het weggaan informeerde hij nog, of zij nu bij den synodalen dominee naar de catechisatie zou gaan.

„Neen, dominee", antwoordde zij, „over drie weken doe ik belijdenis. Ik ben ai. voor den kerkeraad geweest".

Waarop de dominee verwonderd vroeg, of ze dan in den laatsten tijd soms twéé catechisaties bezocht had? Maar ook dat bleek niet het geval. Ze ging daar belijdenis doen zónder een synodale catechisatie te hebben bezocht. „Want", zoo had men gezegd, „jouw dominee heeft je wel goed onderwezen". Toen duizelde dominee.

Vijf jaar geleden werd hij geschorst, omdat hij ajitisynodaal leerde èn op den kansel èn in het cateehisatielokaal en weigerde te beloven het anders te doen.

Waarop hij op staanden voet werd geschorst. Op grond van de artikelen 79 en 80 van de kerkenordening. Openbare grove zonde. Der kerk schandelijk. Valsche leer. En scheurmaking

Dominee leert nog steeds antisynodaal.

Dominee doet mee aan wat Prof. Herman Ridderbos in het Gereformeerd Weekblad „theologische zwendel" beliefde te noemen.

Antisynodaal onderwijzen mocht niet op poene van schorsing uit het ambt.

Antisjmodaal onderwezen zijn ontsluit in dezelfde kerk den toegang tot het Avondmaal, waar de antisynodaal onderwezene wordt toegelaten en de antisjoiodale leermeester het brood des Heeren niet meer breken mag.

Overigens is het geheel in den stijl van de Haagsche synode. Men kan tegenwoordig in een kerk van scheurmakers in het ambt van ouderling gecandideerd, verkozen en benoemd worden en in de synodale gemeenschap worden „bevestigd". Dat is óók gebeurd.

Een in de Gereformeerde Kerk van Zwolle gecandideerde, verkozen en benoemde ouderling verklaarde bij zijn bevestiging in de synodale gemeenschap — desgevraagd — in zijn hart te gevoelen dat hij wiettig van Gods gemeente tot het ambt geroepen was.

Professor Herman Ridderbos, wilt U eens nadenken over dezen „zwendel"? Zoo in het eene als in het an­ dere geval?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen