PERSSCHOUW

EEN UURTJE LES IN COMMUNISTISCHE IDEOLOGIEëN, NAAST EEN STERKE CHRISTELIJKE KERN

We lezen in het Dagblad „De Locomotief" (Semarang, 23 Oct. 1950) (onder het opschrift: „De kerk in China"):

Vertegenwoordigers van de Christelijke kerken en jeugdverenigingen vergaderden te Surabaja ter gelegenheid van een bezoelc dat dr Lloyd S. Rusland, de secretaris van de Wereldzendingsraad en tevens de vertegenwoordiger van de Presbyteriaanse kerk van Noord Amerika en Canada, tezamen met Rev. L. Nash uit Australië, die voor een jaar gastdocent is aan de Theologische Hogeschool te Djakarta, aan Surabaja brachten.

Hier zetten beiden uiteen dat het doel van hun bezoek in eerste instantie was een overzicht te krijgen van de behoeften en noden van de Indonesische kerken, teneinde waar mogelijk de nodige hulp te bieden. Beiden waren van mening, dat de kerk in Indonesië een sterke en gezonde indruk maakte.

Dr Lloyd S. Rusland gaf een uiteenzetting over de . toestand van de kerk in China. Hij had enige tijd in Hongkong vertoefd en daar was hij in contact gekomen met verscheidene Christelijke Chinese leiders. Onder het nieuwe regime bloeit de Christengemeenschap in Cluna als nooit te voren. De Christelijke hogescholen tellen-thans meer studenten dan voorheen. „Dit is zeer zeker niet te danken aan een welwillende houding van de Chinese regering, maar wel aan het feit, dat de kerken gebruik maken van de omstandigheid, dat de Chinese regering de situatie nog niet geheel en al overziet".

Op vele Christelijke scholen wordt een uur besteed aan les in de communistische ideologieën, zodat het voortbestaan van de scholen voorlopig verzekerd is. Op deze wijze blijft onder zeer moeilijke omstandigheden een sterke Chri< !telijke kern gehandhaafd.

De wereldzendingsraad dus (die ons niet duidelijk maken kan, wat hij zou verstaan onder een „sterke christeüjke kern") is hier aan het woord geweest, plus een australisch gastdocent voor Djakarta. Maar als dat uurtje les in communistische ideologieën zoo is, dat men er voorloopig nog niet aan toe komt, het communistische mes er in te zetten, dan laat zich vragen, wat de critiek is, die van de beweerde sterke christelijke kern uitgaat.

Het is allemaal nieuws zooals we ook destijds uit Duitschland kregen.

HET SUMMUM.

Dr W. H. Hielkema, herv. pred., schrijft in „Hervormd Gooi" (de auteur woont in Hilversum):

Je kunt gereformeerd zijn met nog een heel apart sausje. Christelijk bijv. (de rest is dan zeker onchristelijk). Of met een bepaald artikel, dat is geloof ik het summum, want dan alleen ben je een kind van God. Dat zit in de geheime kracht van dat artikel, voelt u. Het is moeilijk om het te begrijpen — alleen voor de ingewijden — maar het schijnt zo te zijn.

Even later:

Er Is een mooi vers, dat je wel eens op een studeerkamer van de één of andere dominee ziet. Het zegt wat een dominee allemaal moet zijn. En de laatste regel is : „heel anders als ik". Dat denk ik nu ook zo vaak.

We willen niet beweren, dat ds Hielkema heel anders moet zijn dan hij is. Maar in het stuk van het schrijven over zijn naaste buren lijkt dat advies niet kwaad. Want niet alleen moeten wij heel anders zijn dan we zijn, maar ook zijn we heel anders dan ds Hielkema zegt, dat we zijn. Hij snapt, om het nu maar rustig te zeggen, er geen steek van. En is bezig menschen te kweeken, zooals ze niet zijn moeten. Zooals die hervormde man, b.v., die mij zijn stukje doorstuurde en scheen te denken, dat er wel wat in zat.

K. S.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen