GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

„Offermaal”

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

„Offermaal”

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

We komen nog even terug op onze opmerking inzake de eerste promotie te Kampen, Oudestraat 6, en op wat prof. Berkouwer daartegen inbracht, het fijne puntje veronachtzamende.

Hoe verkeerd het was, juist dat „fijne puntje" totaal links te. laten liggen, kan blijken uit het feit, dat in z'n kring anderen direct er op ingaan, en, gegeven de applausstemming, die bij promotie-nummer één past, verklaren: zoo is het dus. In de synodocr. kerkbode van de classis Gorlnchem schrijft ds J. v. d. Berg (Ottoland):

„Het onderwerp van Dr Zielhuis' proefschrift (Het of fermaal in het heidendom en in de Heilige Schrift) lag op een door de Gereformeerde theologie nog vrijwel niet ontgonnen terrein: dat van de verklaring der religieuze verschijningsvormen. Juist op dit gebied dreigt 20 spoedig het gevaar dat puur-menselijke Inzichten en doorzichten het uitzicht op Gods Openbaring verduisteren. Daarom is het van Dr Zielhuis zulk een grote verdienste dat hij bij zijn onderzoek zich slechts door één norm heeft laten leiden: die der Heilige Schrift. Dit stelde hem in staat, helder en scherp het onderscheid te doen zien tussen het heidense offermaal en het „offermaal" (Jer Kerk, het Avondmaal. Zo is zijn proefschrift een boelende studie geworden, die theolo­ gisch verrassende perspectieven opent en die tevens van actueel belsing Is voor wie op het Zendlngsveld met de vragen rondom het offermaal te doen krijgen, "

Tot zoover het citaat.

Balans: een zwenking in de richting van de phaenomenologie, die niettemin als wetenschap om haar methode altijd verwerpelijk is. En voorts: — een met huid en haar slikken van de theorie van het avondmaal als offermaal. Dat wordt dan gedaan onder de opmerkelijke verzekering, dat dit onderwerp ligt „op een door de gereformeerde theologie nog vrijwel niet ontgonnen terrein".

Je moet maar durven. Vooral in de buurt van Noordeloos (vlak bij Ottoland) waar in 1944 de classlcale menschen bij heele getallen omgevallen zijn, toen ze een candidaat, die de gereformeerde sacramentsbeschouwing leerde ('t was In 1944!) op bevel van een synode, geleid door misverstanden inzake art. 35 der confessie (zie de brieven van prof. Grosheide) den preekstoel van Woordeloos moesten ontzeggen. Wat weten deze classlcale leiders eigenlijk van de sacramentsleer? , , Nog vrijwel niet ontgoimen terrein" ? Hoe komt men erbij ? De kwestie van Christus' tegenwoordigheid, en van onze deelgenootschap aan Christus in. 't Avondmaal is een brandende kwestie geweest tusschen Rome-Luther-Calvijn: en de Catechismus draagt er de sporen van: vleesch van zijn vleesch, been van zijn gebeente. Daar liggen dikke folianten achter dat ééne zinnetje. En het is van rechts en van links afgeschermd tegen misverstanden — juist door Calvijn.

Vooral die bittere sacramentsstrijd heeft geleid tot de scherpe conclusie: het avondmaal geen offermaal.

Laat Berkouwer nu maar weer boos worden, — wij zullen het toch verkondigen en het is een bitter ding, dat een kerk, die om de onjuiste sacramentsbeschouwing van Grosheide (niet op de hoogte met art. 35 Confessie) een candidaat weert die zich houdt aan wat „er staat", later, ook al weer, omdat het zoo de mode is geworden, jubelzangen aanheft (nog wel in de classis, die het treurspel beleefd heeft) wanneer een andere professor dissertatie nummer één laat opvullen met een verloochening van de behaalde winst op een door en door ontgonnen terrein der gereformeerde theologie. Men kan genoeg kerkbodeartikeltjes krijgen in den toon van: wat gaat het toch allemaal prachtig! — maar men hééft het mis. En dat men nog steeds niet over 1944 boete doet, en dat men daar kwaad wordt, als men van onzen kant zegt: dat is Calvijn niet meer, dat maakt de afstanden alleen maar grooter.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 28 april 1951

De Reformatie | 8 Pagina's

„Offermaal”

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 28 april 1951

De Reformatie | 8 Pagina's