VU Magazine 1974 - pagina 328

om om om om om [mom or om om Tegen ziekte kunt U zich niet verzekeren, maar w e l t e g e n de kosten daarvan. Deze kunnen betrekking hebben o p ziekenhuis, sanatorium, specialist, etc. Een onderlinge z i e k t e k o s t e n verzekeringsinstelling is een b u r c h t v a n zekerheid: de leden verzekeren elkaar t e g e n de bedoelde kosten en w e l t e g e n eer. iaagst mogelijke premie (voor een 2B-klasse verzekering ten b e h o e v e v a n een alleenstaande vraagt O H R A f 5 7 9 , - per jaar en aan een gezin m e t 3 of meer kinderen f 1994,-). Sla zelf de eerste paal v o o r U w vesting en vraag volledige gegevens - portvrij - aan bij OHRA, a n t w o o r d n u m m e r 3 4 4 , A r n h e m .

OHRAu.a. ziektekosten arnhem

30

verzekering

m

van pallandtstraat 9 tei. (085) 715000 postbus 87

groter; is het bedrijf arm dan zal de leiding strak toezien op bureaus en op de opstelling van de arbeidersraden, want het beleid is dan aan nauwe marges gebonden. De mogelijkheden tot decentralisatie zijn dan riiinder. 'In beide onderzochte arme ondernemingen', aldus 'Autoriteit en democratie', 'trachten arbeidersgroepen hun economisch beperkte speelruimte te vergroten door stakingen. Deze bedreigen de leiding in haar beleid en zijn tevens middelen waarin het institutionele (= wettelijke) kader niet voorziet. De reacties op de stakingen tonen aan, dat de grenzen van ^de rechtsregels voor het arbeidersgedrag snel bereikt worden. Op conflicten wordt heftig gereageerd door de leiding en de maatschappelijk-politieke organisaties (vakbond, partij) zodat stakingen snel bedwongen worden. Met andere woorden: op stakingen - die officieel niet verboden zijn - worden nogal eens zware sancties uitgeoefend'.

Legitimeren In de praktijk is het arbeiders-zelfbestuur er anders komen uit te zien dan op papier staat voorgeschreven. Immers, de bestuursvorm van de Joegoslavische onderneming kent officieel twee centra van macht: de organen van zelfbestuur die het beleid bepalen en de bedrijfsleiding die dat beleid moet uitvoeren. Deze van huis uit tweebenige bestuursvorm vertoont echter maar al te vaak de neiging zich op één been voort te bewegen. Dat is: op de leiding. Bij haar is zowel de uitvoerings- als de beleidsautoriteit komen te berusten. De arbeidersraden, waaraan volgens de wet de hoogste autoriteit moest toevallen (namelijk de bepaling van het beleid), functioneren voornamelijk als goed georganiseerde organen die het beleid dat door directie en staf wordt gemaakt, legitimeren. Hoe heeft dat kunnen gebeuren? In 'Autoriteit en democratie! wordt een aantal achtergronden gegeven die tot deze ontwikkeling hebben geleid. Hier volgen er in het kort een paar: • Het beleid op langere termijn (investeringen e.d.) wordt buiten de bemoeiing van de raden gehouden; op de vindingrijkheid van de raden wordt dan ook geen beroep gedaan. Mede daardoor verschuift het initiatief naar de deskundigen. • Voor de leiding van een bedrijf vormen de arbeidersraden een onzekere factor bij het bepalen van het beleid; altijd blijft het risico aanwezig dat de raden hun legitimering zullen onthouden aan een, directiebeleid. Onvermijdelijk gevolg is, dat de leiding tracht het optreden van de raden meer voorspelbaar te maken, bijvoorbeeld door de informatiekanalen te beheersen; door deel te nemen aan de beraadslagingen in de raden tec. In het gesprek met VU-magazine verwees Joop Ramondt naar een wat verder verwijderde achtergrond. De vraag was, of een ontwikkeling als hierboven weergegeven niet

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen