Honig uit den rotssteen - pagina 10

ze klein bleven, liet dat welbehagen niet af. het hart zich weer verhief en keerde in voller stroom eerst weder, als de verbrijzeling weer volkomen werd. ,^Als één dezer kleinen!^'' was het woord van Jezus aan zijn discipelen, waarvan zoomin voor u als my een tittel of jota vallen kan. Verloochening^'' heet de Verliezen, niet behouden moet ge 't leven. ridderslag, die u recht geeft om achter hem aan te komen, tot het „ik niets^ gy alles Heere!" de levenspsalm der ziel wordt.

Zoolang

ingedronken.

Het week

als

^^

^

U tot vertroosting^ niet waar, die met de hoogen niet geteld en met wat groot is niet gerekend wordt. Om uw kleinheid vergeten op aarde, maar bij Grod gewaardeerd. Hij weet het: „^^; hebt kleine kracht r'' maar ook het ^^vrees niet, gij klein kuddekeT kwam van wat ellendig zijn goddelijke lippen, o. Al wat liijdt en weggedreven is wat naakt is en blind; wat hulpeloos en verlaten omis en arm; ;

—

het heeft een aanspraak te eer op de verhooring zijner doolt, niet af, riep Jesaia, want wij zijn weinige smeekingen. „Heere, wend en ook uw smeekinge, bedrukte van hart, benauwde van ziele, ook liw schreien mag 't voor den troon der genade klagen: „Heere Grod, .want ik hen klein ontferm IJ mijner, Dat kindeke in de kribbe, klein geworden om u, met uw dor, o, koud, leeg hart, eens groot in 't Koninkrijk daarboven te maken, die Iramanuël, die vernietigde en vernederde, hebbe macht ook op uw hart om nog meer, nog dieper dat hart in te drukken, om eindelijk de veer, waarmee ge nog telkens opspringt, de veer van uw eigen ongeloof, voor altijd te knakkeii. Hij hebbe macht over het hart, c^a^ geknakt is, om de „rookende vlaswiek niet te blusschen," maar aan te blazen tot een vlam, die u „een licht in de vallei" op aarde, een

U

.

.

r

.

der vertroosting kan zijn. Maar ook, die Erbarmer geve u zelf dat ook gij op uw beurt u ontfermen moogt over wat nooddruftig, ontfermen over wat benauwd van ziel is. Ja, of ge daaraan meê uw eigen staat mocht keuren, dat ge u zelven onderzocht en doorzocht, of de kleinen der aarde uw liefde, de verachten en vergetenen uw hart, de verdrukten en neêrgebogenen en of ook gij te luisteren pleegt, als men uit Tiw erbarmen hebben de nederheid tot u opziet, roepende: „Help mij, o, mijn broeder, t^'aw^ licht

erbarmen,

;

ik ben klein

V

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen