Separatie en Doleantie - pagina 10

HET ONTSTAAN DER GEÏNSTITUEEKÜE KERK.

10

anderzijds zoo vrij mogeUjk

niiiar is

opzichte van derdenen

tbii

van elkander.

Van geen mensch

opleggen, en

met geen mensch treden hen

daad

Daarmee schonden

kerkelijk eenig recht op hij

nooit

dan

maar een haarbreed van

op

kerkrechtelijk

als er

wil

hebben, dan kan zulk

te

anderen grondslag laten gelden,

een

dat de ambten hun

vanzelf,

zijn

of buiten het ambt, dit zijn recht

deze hun eigen wilskeus.

krachtens

deze

bij

eenig mensch opstaat, die

hen beweert

ambt

het

in

zij

vrije

uit

heeft ab-

ze zijn heilig recht, en die schen-

Maar

ding zou Hij wreken.

een,

God de Heere

gebieden, en wee hunner zoo ze

te

kerkstichting ook

van

afwijken.

dan

ze anders

overtuiging in kerkelijke gemeenschap. solutelijk over

dwang

laten ze zich een kerk door

geestelijke

Al spreekt het dus

macht

niet

aan eenig

mensch, maar alleen aan den Christus ontleenen, toch aarzelt Voetius geen oogenblik te verklaren, dat in rechten het ambt

op niemand vat heeft dan die zich onder

dit

ambt

gesteld heeft,

ambtsdragers hun rechten alleen kunnen uitoefenen,

ja dat de

krachtens opdracht van de vergadering der geloovigen.

Vraagt men dan ook waar de ecclesinslica

berust,

dan

ook

niet:

Christus"-,

//bij

is

kerkelijke macht, of de poledaa

goed Gereformeerde op kerk-

antwoorden

rechtelijk terrein nooit

Christus

zal een

maar

')

:

zijn

de amhtsdrugerfs" , en

//Bij

antwoord

zal luiden

:

Door

deze posfesfas ecclesiasüca in de vergadering der ge-

Voetius bewijst dit

loovigen gelegd en van daar klimt ze op.

wiskunstig zeker door er aan te herinneren, dat een kerk denkbaar *)

is,

een

die, in

tijd

van epidemie of oorlog, op zeker oogen-

Antecessores ab Ecclesia constituti sunt, ut

clesiasüca

curent,

voorgangers

zijn

ita

ut

in

illis

nomine Ecclesiae

Ecclesia sua curare dicenda

door de kerk aangesteld, opdat

zij

in

naam

sit.

ec-

[De

der kerk

de kerkelijke aangelegenheden zouden bezorgen, en dat in dien

zin,

dat

de kerk gezegd kan worden, in hen, zelve haar eigen zaken te beschikken.] (Vol. .scil.

I.

in

p.

28)

En:"

Eist

prima Ecclesiae

libertas

tam

in ortu

quam

in actu, ut libere

collectione, aut in collectae continuatione per

novorum membrorum rcceptionem, consensum suum quisque declaret et ineat; non vero coiicte. [Deze vrijheid geldt bij het ontstaiin niet alleen, maar ook bij het voortbestaan der kerk, zoo dat niet alleen bij het eerste stichten eener kerk, maar ook bij de voortzetting van een reeds gestichte kerk door de aanneming van nieuwe confoederationem

leden,

een

iegelijk

zijn confessie

en nooit gedwongen.]

(p.

10.)

en stipulatien

vrijelijk te

doen heeft;

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen