Johannes Maccovius - pagina 122

110

dass Augustin noch in systematischer sches oder philosophisches System

wenn wir von seinem Enchiridion

Form

ein dogmati-

iins überliefert

alsehen, in

hat; denn

welchem

die

HauptJehren des Christenthums von ihm kurz zusammengestellt sind, so gibt es von ihm selbst keine zusammenhangende Darstelhing seiner Lehre." ^) Wat echter wel mogelijk is, is de verschillende gegevens van Augustinus bijeen te verzamelen. Maar dan blijkt ook, dat in den geest van dezen grooten Kerkvader, het systeem als zoodanig, wel terdege aanwezig is. Ten 1ste wijs ik er op, dat Augustinus uitdrukkelijk op den voorgrond stelt dat de H. Schrift nergens met zoovele woorden zegt, dat er drie Personen in het ééne Goddelijke Wezen zijn. „Sed nee tres personas alicubi Scripturam commemorare invenimus." Toch is de Kerk door de Polemiek met de Haeresie „loquendi et disputandi necessitate" tot kennis van dit stuk der belijdenis gekomen, (Quid igitur restat, nisi ut fateamur loquendi necessitate parta haec vocabula, cum opus esset copiosa disputatione adversum errores

haereticorum*?

insidias

vel

humana

inopia loquendo proferre ad

Cum enim

conaretur

hominum sensus, qaod tenet de Domino Deo crea-

in secretario mentis pro captu

tore suo, sive per piam fidem, sive per

qualemcumque

in-

telligentiam, timuit dicere tres essentias, ne intelligeretur in illa

Ten

summa 2<ie

aequalitate

uUa

diversitas.)

^)

wijs ik er op dat alhoewel het leerstuk der Tri-

niteit nergens ipsissimis verbis

geopenbaard

is^

Augustinus

het toch noodig oordeelt het te kennen. „Oportet igitur ut

Creatorem per ea quae facta sunt intellectum conspicientes, Trinitatem intelligamus, cuius in creatura quomodo dignum est apparet vestigium. In illa est

rerum omnium

sima delectatio."

')

DoRNEK,

Anschauung,

p.

enim Trinitate summa origo

et perfectissima pulchritudo, et beatis-

*)

Augustinus,

sein

Theologisches

System

und

seine Beligionsphilosophische

1.

^)

Augustinus, Opera, XI,

p.

132, 133. (Editio tertia Veneta, 1797.)

^J

Augustinus, Opera, XI,

p,

122.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen