Van de kennisse Gods - pagina 22

INLEIDING.

20

II.

MET MOND EN HART. Want met heid, en

men

ter rechtvaardig-

belijdt

men ter zaligheid. Rom. 10 10.

het hart gelooft

met den mond

:

Als de Gereformeerde Confessie handelt over de kennisse Gods, spreekt zij in haren soberen en schoonen aanhef „mond en hart" in heilige harmonie behooren te uit, dat

met terugslag op de bekende woorden van Rom. 10 10: „Met het hart gelooft men ter rechtvaardigheid, en met den mond belijdt men ter zaligheid." zijn.

Blijkbaar :

Twee

zeer

diepe

gedachten liggen

Vooreerst, dat een Christen er niet

hierin

uitgedrukt.

mede tevreden mag

zijn,

ook met het hart te gelooven, zonder meer, maar dat met den mond moet belijden. Ten andere, dat hij in de belijdenis met den mond uiting heeft te geven aan wat hij

waarlijk leeft in zijn hart.

Het blijft,

is

het

niet is

genoeg,

als

het

bij

een geloof des harten

volstrekt noodzakelijk, dat eene belijdenis

met

den mond daarbij kome. Wel is waar zijn er te allen tijde lieden geweest, en zij zijn er ook nu nog, die, in de strikken eener valsche mystiek verward, dat wil zeggen, zoekend naar geestelijk leven buiten de Heilige Schrift om, meenen, dat het alleen en uitsluitend op een „geloof des harten" aankomt, en dat „belijdenis met den mond" te doen niet alleen onnoodig is, doch slechts strekt tot veruitwendiging van den godsdienst. Doch wij, Gereformeerden, vragen steeds en allereerst naar den eisch van Gods Woord, en dat Woord beslist voor ons ook hier. De Heere Jezus zeide (Matth. 10 32): „Een iegelijk, die Mij belijden zal voor :

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen