De plank in het moeras.

De plank in het moeras. — „Was men in eene moeras geraakt, steeds dieper en dieper zonk men ; reeds werd de doodsklok geluid. Doch daar komen eenige mannen opdagen, die nog een pad in dit moeras aanwijzen: een pad tot nu toe verborgen! De bestaande Synodale organisatie, zeggen zij, is het, die u belet uit hèt moeras te geraken. Zoolang gij daaraan gebonden blijft, zinkt gij steeds dieper. Dit is terecht door velen aangetoond. Maar behalve die organisatie is er itoq een ander Kerkrecht. De Gereformeerde, de Christelijke Kerk heeft haar eigen beginselen. Die beginselen, dat Kerkrecht zijn ouder dan die organisatie, zijn onvernietigbaar; de organisatie behoort op het Kerkrecht te steunen. Doet zij dat niet, welnu, dan moogt, ja dan moet gij u aan kaar onttrekken. HoUDT U DERHALVE AAN DAT KERKRECHT. Ziedaar het pad in het moeras!

En dat pad is vrij wel gebaand zelfs. Want dat op Godes Woord en Christus' instelling gegrond Kerkrecht ligt reeds lang in goed geformuleerde, bruikbare regels onder uw bereik. De Kerkenordening van Dordrecht van 1618/19 hebt gij slechts te volgen, en gij hebt eene ordening, die gefa el met uiv Kerkrecht overeenstemt.

Zóó is het. De Dordsche Kerkenordening is eenvoudig de reddingsplank voor de in het moeras wegzinkende belijdenisker^, waarlangs zij, zonder dat hare leden een nieuwe Kerk behoeven te Stichten, weer op vasten bodem kan komen.

Maar als nu sommigen die plank willen beklimmen, wat doen dan de „broeders", die altijd verklaarden het in het moeras niet te kunnen uithouden.' Och! wacht nog wat! roepen zij; wij zijn bijna klaaf met het leggen van een fundament in het moeras; uw plank hebben wij niet noodig.

Ja ! maar, is het antwoord; dat fundament ligt niet op vasten bodem, wij vertrouwen het niet. —

De plank waarover gij gaan w-lt is zoo oud!

Ligt zij dan niet op vasten bodem.' — o. Dat wel: maar zij is oudmodisch; zij is afgesleten; wie weet of de houtworm er niet in zit!

Welnu! zoodra wij maar eerst weer vasten voet hebben, zullen wij die plank wel eens nazien. Doch allereerst uit dat moeras; uit die vunzige dampen, waarin wij verstikken. —

Maar bedenkt, dat uwe Kerkgebouwen in dat moeras staan; gij krijgt die niet meê. Goed, dan krijgen wij meê Matth. 19:29. —

En uwe traktementen dan ; weet wel dat uwe in het moeras zittende „broeders" niet zullen rusten, voordat gij van alles beroofd zijt en naakt aan den dijk wordt gezet! Het zij zoo! Wij zullen ons troosten met Matth. 10:29—33. De Heere zal het voorzien!" —

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen