GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

De Nederlandsche Vereeniging

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De Nederlandsche Vereeniging

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

De Nederlandsche Vereeniging van Vrienden der Waarheid tot handhaving van de leer en de rechten der Gereformeerde Kerk hoopt Dinsdag 10 Mei a. s. weder haar jaarlijksche vergadering te houden.

Onwillekeurig wordt men in onze dagen telkens gedrongen om het thans met het voorheen te vergelijken.

De Nederlaitder van 14 Maart 1854 bespreekt de pogingen, die tot het vormen van genoemde vereeniging hebben geleid.

Hij ziet in die pogingen het antwoord op de vraag: „ZJ de Gemeente aan de willekeur der Predikanten en aan de onkunde of aan de loszinnighetd der Kerkeraden overgeleverd? ”

Onder meer merkt hij voorts ook dit op: „

De vrijzinnigen voor wie, onder den invloed hunner theorieën, het begrip van gewetensvrijheid zoowel als van kerkgemeenschap verloren is geraakt, noemen elk levensteeken in de gemeente revolutionair,

„Door uitoefening van het regt der gemeente zal veeleer over het revolutionair beginsel van ongeloof en ontbinding de zege worden behaald.

„Gij noemt den wederstand der gemeente rustverstoring en oproer in de kerk.

„„Wij protesteren met al onze magt tegen de diep onzedelijke rigting, de eenheid der kerk in reglement en kerkbestuur te vinden; wij ontkennen dat predikanten die zelven de verbindtenis op het in de belijdenis uitgesproken geloof der gemeente als nietig beschouwen, het regt hebben om den tegenstand der gemeente tegen de leer die zij als zielsverwoestende beschouwt^ oproer te noemen, alsof de erkenning van de waardigheid en het re^t van het leeraarsambt niet tot eerste voorivaarde had, ^eloofseenheid”.

Het was niet onopzettelijk, dat Groen juist deze woorden aanhaalde.

Het waren woorden van — Chantepie de la Saussaye.

En eene maand later, 15 April, op dit punt terugkomende, schrijft Groen nog: „Vrijzinnige bestrijders der hoofdwaarheden van het Evangelie htvrcrendaX vil], anti-revolutionairen, op kerkelijk gebied revolutionair zijn.

»Omdat we, bij de ter zijdestelling van den kerkdijken band der Belijdenis en va.n. het onfeilbaar gezag der H. Schrift, niet onvoorwaardelijk berusten in elke meening van een predikant en in elk voorschrift van ons Rieglement.”

Trouwens meldt reeds de Nederlander an 2 September 1851, dat zij volgens de akkel, een blad van Groninger richting, „het bekende orgaan der Nederlandsche kerkdemagogie (is)”.

En in het nummer van 4 September d. a. V. neemt de Nederlander dan het volgende uit de Fakkel over :

„Gij spreekt van de kerkdemagogen; wie zijn dat? ”

„Dat zijn de bergmannen, de roode republikeinen in Nederland op het grondgebied van de Kerk. Dat zijn zij, die conventikelen (clubs) houden, adressen (manifesten') tot het Hervormde volk rigten , de bestaande kerkinrigting met hare positieve wetgeving niet erkennen, het regt aan ieder leeraar der Hervormde Kerk stellig toegekend, niet eerbiedigen, over de algemeene Synode der Hervormde Kerk den staf breken, uitnoodigingsbrieven aan al de Hervormde kerkeraden in Nederland afvaardigen, ten einde een tegen-synode te Amsterdam in het Odéon te houden, dat zijn zij, die de ledematen tegen de leeraars, de schapen tegen de herders, het volk tegen zijne geestelijke overheden ophitsen — in de Hervormde Kerk blijvende met de Afgescheidenen, van die Kerk in veelzijdige verbindtenis staan en hunne voorgewende grieven luide billijken en krachtig ondersteunen, — dat zijn zij, die overal hunne agenten hebben, om het zaad van wantrouwen en verdeeldheid met groote behendigheid uit te strooijen, — die zelfs in de Roomschen hunne bondgenoten zien en tot bepaalde einden hun de broederband reiken, — die onder het masker van Christelijke philanthropie groote geldsommen weten bijeen te brengen, en reeds een aantal kerkeraden naar willekeur beheerschen. De kei-kdemagogen noemen zich de mannen van AQpositieve rigting, en vormen, zoo als zij zeggen, de anti-revolutionair e partij; doch op de namen die zij zich zelv' geven, is geen staat te maken. Op het grondgebied van de Kerk doen zij 't tegendeel van hetgeen zij voorgeven, en in 1848 gedroegen zij zich ook in het staatkundige al vrij revolutionair.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 8 mei 1887

De Heraut | 4 Pagina's

De Nederlandsche Vereeniging

Bekijk de hele uitgave van zondag 8 mei 1887

De Heraut | 4 Pagina's