GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Uit de Pers.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Uit de Pers.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Over Spurgeons daad spreekt ook De Hervorming. Daar ook wij, naar aanleiding van de Downgrade-articles op Spurgeons besluit nader terug moeten komen, achten we het van belang, ook de moderne redactie van dit blad er over te hooren. Eerst zóó voelt men het beteekenisvolle van dezen stap. De Hervorming zegt er van:

«Lange jaren gold bij de Baptisten, geijkt door de traditie, het calvinistiscli-gekleurd leerbegrip, zooals het in de Westminster-confessie uitdrukking gevonden heeft, als kenmerk van het ware Christendom. Spurgeon klaagde sints eenige jaren over de allen bekende daadzaak, dat de ketterij, en dat niet sluiksgewijs doch met vliegend vaandel, haar intocht deed in de veste. Leeken bij menigte hebben langzamerhand bij de Baptisten tn de hun verwante Congregationalisten niet minder da overal elders in Engeland, de zuivere leer laten glippen. Maar erger nog: ook velen onder de jonge predikers zijn, wat een Duitsche wachter 'op Sion onlangs noemde Von der Universiiiit angekrdnkelt. Spurgeons klacht werd eindelijk aanklacht en de beroemde man dreigde zijn kerkgenootschap met zijn aftreden, indien men de. afvallige herders niet uitstiet."

En hoe bleek nu de gesteldheid diergeesten onder de Baptisten? Zie het hier :

»0p de algemeene Synode {^Baptist Conference) i 't begin van Oct. te Sheffield gehouden, kwam de zaak ter sprake. Behoudens allen eerbied voor den prediker nam niemand het voor zijne eischen op. Het bleek, dat de oude confessie hare betoovering verloren had. Het feit van de toenemende ontrouw aan de belijdenis werd in het minst niet verbloemd, ook niet wat aangaat de predikanten, maar wel verwierp men Spurgeons qualificatie van dit feit als «afnemend geloof" en «verarmelijking van Christelijk leven." Hoort een der leden: »Wij roemen in Christus' kruis, maar wij verwerpen het juk van Calvijns theologie. Hij heeft ons lang genoeg gemeesterd. Gunnen wi hem eindelijk de ruste."

Of hoort den voorzitter van de vergadering der Congregationalisten, die zich Spurgeons klacht eveneens : hadden aangetrokken: »Wij hebben het dogma zien vallen, maar wij zijn er over heen; met vrijer, rijker en krachtiger geloof zijn wij uit de crisis voortgekomen. Wij verachten het theologisch systeem niet, maar wij achten het voor vooruitgang vatbaar en hebben het vernieuwd. Ik geef toe; in den overgangstijd as de prediking wel vaak te slap, te vaag, te wateig, maar wij zijn ouder geworden en daarmee ook anzelf ons gebeente wat knookiger. Wij stellen verrouwen in onze jonge predikanten en dulden niet, dat onbillijke beschuldiging hen aan dat vertrouwen zou doen twijfelen."

En dan voegt de moderne redactie er harerijds deze opmerkingen aan toe: »Zal de beroemde prediker van Metropolitan Tateracle geen kansel meer betreden? Het is bezwaarlijk te achten van zijn geloofsijver en zijn redenaarsaandrift. Intusschen wekt de scheuring zelve verschillende geachten. Gaarne geven wij plaats aan een gevoel van eewarige sympathie met den man, die zich verlaten evoelt, omdat bijkans de gansche schare om hem heen, ijne schare, de knie buigt voor Baal.

Maar is het hooghartig, verwaten, indien wij nog ets anders gevoelen? Hebben de woorden der sprekers, ie wij aanhaalden, niet onze instemming? Getuigt niet un taal van het protestantsche hart? Maar dan wenen wij ons ook wrevelig af van den man van vernuft n talent en vele gaven, die verkozen heeft als theooog een achterbli ver te zijn, en dra afzakt van zijne oo al niet fijne dan toch frissche en oorspronkelijke oraalprediking tot de confessioneele jeremiade en akte an beschuldiging."

Men ziet, dat we wel gelijk hadden, toen we an Spurgeons heengaan hooge beteekenis toeenden. Ook hij is thans dokerende. En mogen we ééne profetie wagen dan is et deze: Dat juist uit dat doleeren van Spurgeon beter kracht voor de herleving van het Calvinisme zal rijpen, dan uit de prachtige predikatiën, die hij week aan week naar de pers zond.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 27 november 1887

De Heraut | 4 Pagina's

Uit de Pers.

Bekijk de hele uitgave van zondag 27 november 1887

De Heraut | 4 Pagina's