Uit de Pers.

Bij den briet dien wij em vorig maal opnamen, voegen we ditmaal een tweeden, van de hand van Ds. Van der Boom, van Capelle aan den IJsel.

Eén Doop, maar ook ééne Gemeente is de leuze der apostelen, en zoo handelt deze tweede brief van de ineensmelting der beide formatiën. Lees slechts:

Nu in onze kerkeraden op vele plaatsen pogingen worden aangewend om naar liet besluit der Synode en naar liet beginsel in onze Kerkenorde neergelegd (Art. 37 en 51) tot ineensmelting.te geraken, openbaart zich op enkele plaatsen ver2ct bij leden der gemeente. Dit verzet wordt door vele week-Isladen begunstigd, die schijnbaar geen kans zien een weekblad-waardig bestaan te kunnen leiden, zonder strijd.

En ofschoon de weekbladen niet tegen de ineensmelting schrijven, weten zij tóch de gemoederen van vele leden der kerken tegen elkander op te zetten, door telkens de formule A en B of B en A, in welk opzicht dan ook te bewijzen. Dit is wel te bejammeren.

Dit doet de vijanden juichen en heah! roepen over de vereenigde Gereformeerde kerken. Het mag ons aller gebed wel zijn van den Heere der kerk, dat vele broeders eens ophielden met elkander in het openbaar te bestrijden en tot het besluit mochten komen om niet in eigen ingewanden te wroeten, maar tegen alle openbare en heimelijke'vijanden der kerk den strijd aan te binden. Zoowel het Herv. Genootschap als het Roomsclie Pausdom geven aan strijdlustigen ruime velden om lauweren op te behalen.

Is er onder ons eenig verschil over eenige zaak? Welnu, de Rechtsdagen worden gehouden. Onze Kerkenordening, op Gods Woord gegrond, verhindert elk lid der Geref. kerk om zijn broeder oi zuster in het openbaar tot beleediging toe, aan te vallen.

Wie bezwaren heeft over den gang van zaken, vervoege zich bij zijn kerkeraad of bij eene meerdere vergaderinji en bedenke, dat de profeten de geesten der profeten moeten onderdanig zijn. In eene Gereformeerde kerk zal het publiek bestrijden van elkander de lastering van 's Heeren Naam veroorzaken, hoe goed het doel ook moge zijn van den strijder.

Ook wordt het verzet bij het volk er door geprikkeld, zoodat menigeen een scheurmaker werd door middel van het geschrijf in de weekbladen.

Menigmaal wensch ik, dat Vader Erummelkamp nog leefde, of dat onze oude van Velzen nog kon mede spreken; wat zouden deze mannen van ervaring en beproefde godzaligheid geen invloed kunnen oefenen op vele minkundigen, die zoo lichtelijk door dezen of genen scheurmaker worden vervoerd en van de kerk afgetrokken.

Nu ben ik aan het zoeken gegaan en vond in mijne Bibliotheek de Brochure van Prof. van Velzen in 1887 reeds geschreven; derhalve vijfjaren voor de kerken te Amsterdam zijn vereenigd. • Ik wenschte wel, dat velen, bij %vie een geest van verzet is gekweekt, deze Brochure onderzochten, al was het maar van bladz. 57 — bladz. 72. Dit gedeelte der Brochure was waard in onze dagen, bij wijze van een traktaatje, verspreid te worden. De gezonde Chr. Geref. van die dagen vonden in die bladzijden woorden, naar het hart van Jeruzalem geschreven.

De Bazuin mocht ze wel als feuilleton afdrukken. Het volgende kan ik niet nalaten af te schrijven, opdat het door andere overgenomen of verjóreid worde.

Op bladz. (> •] zegt Prof. van Velzen: «iVIenigmaal is mij gevraagd: zullen wij Christelijke Gereformeerden en de Doleerenden vereenigd worden ? Als ik iemand zoo hoor vragen, denk ik: ik begrijp u niet, of gij begrijpt het werk des fT-'-'-en niet. Ue Cliristelijke Gereformcercle; : , iiebv/en fte organisatie van 1816 verworpen; ook de Doleerenden zijn aan die organisatie ontkomen.

De Christelijke Gereformeerden hebben verklaard, ' dat zij de Belijdenisschriften der Gereformeerde kerken, als de uitdrukking van hun geloof erkennen; de Doleerenden doen volkomen hetzelfde. De Christelijke Gereformeerden hebben de Kerkenordening van Dordt van 1619 als regel voor het bestuur, der kerk aangenomen; al de Doleerenden hebben aanstonds, toen zij verlost waren van de organisatie van 1816, verklaard, dat zij nu de Kerkenordening van 1619 tot regel hadden.

Wat wil men meer. De Chr. Gereformeerden en de Doleerenden zijn vereenigd in alles, waarin de oprecht Gereformeerden in ons land vereenigd moeten zijn. Zij zijn vereenigd door den band des geloofs; een band, waardoor de Heere zelf Zijn volk vereenigt. Hij heeft hen vereenigd. En als de Heere dit gedaan heeft en doet, is de vraag, zullen wij ons vereenigen? inderdaad, om niets meer te zeggen, voor een Christen geheel onbetamelijk." Verder zegt Prof. v. Velzen op bladz.

»Wie daarom thans niet met al zijn vermogen de samenwerking tracht te bevorderen van de Christelijke Gereformeerde kerk en de Ned.] Gereformeerde kerken (Doleerende), handelt in strijd met al de vroegere Gereformeerde kerken in ons land; in strijd zelfs met de Acte van Afscheiding der eerste uitgeleide Gemeente in ons land; in strijd met de eerste Synode der Chr. Geref. kerk in 1836; en wat oneindig meer zegt, hij handelt in strijd met het Woord van God."

Ondergeteekende, die in hetzelfde jaar, waarin de vereeniging tot stand kwam, ongedacht eene roeping ontving van de voormalige Ned. Ger. kerk (Doleerende) alhier en die roeping, ais van den Heere hem toegezonden, opvolgde, heeft er nog geen oogenblik berouw van gehad.

Ik heb het nauwelijks gevoeld, dat ik hier niet bij voormalige Chr. Gereformeerde broeders kwam. Gedurig moet ik nog zeggen: de Heere heeft hier groote dingen gedaan en gaat voort die te doen door de bevestiging en uitbreiding der gemeente. Alle broeders en zusters, die op eenige plaats in verzet zijn gekomen tegen de ineensmelting en het doen verdwijnen van A en B, ik roep u toe: »Sta het werk Gods niet tegen, denk aan uwen ouden voorganger, den ouden Van Velzen, wiens woorden ik hierboven afschreef, en vergeet niet het woord van Christus door Hem u voorgehouden: »Hebt liefde onder elkander en doel geen ^> iing uit twisting of ijdele eer." e w g deobDdzvoet

Capelle aid IJsel. Ds. VAN DEN BOOM.

Deze brief stond in de Geref. Kerhbode van Rotterdam, en sierde het blad.

Want wel heeft de Roeper gelijk, dat er geen smid bij te pas komt, om met geweld ons saam te smeden, maar wat vader Van Velzen betuigde, dringt toch dieper door tot conscientie en hart.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen