Redacteur en Uitgever.

Dit jaar loopt het bij de intrede van den nieuwen tijdkring al bitter droef tusschen onze redacteurs en uitgevers.

Om allerlei redenen, die we niet kennen, en ook niet beoordeelen willen, zien we niet minder dan drie weekbladen kenteren.

Het Geref. Volksblad beweert te blijven bij zijn uitgever Herdes, en gaat toch met zijn redacteur Ds. De Haas naar Littooy te Middelburg over.

Uit de Getuige verdwijnt Ds. Kruyswijk, om in de Gezatit weer op te treden, maar bij een anderen uitgever.

En Dr. Schot zien we nogmaals een Overijselsche Kerkbode uitgeven, maar nu bij een uitgever van heel anderen naam.

Ons dunkt dit niet slechts pijnlijk, maar ook niet zeer behoorlijk.

Natuurlijk ligt de schuld aan het verkeerde contract, of erger nog aan de ontstentenis van het contract. En juist dat moest niet.

Een contract is een zaak van erust. Daar mag men niet overheen loopen. En vooral wie optreedt om het publiek voor te lichten, hoe het in allerlei omstandigheden zal te handelen hebben, breekt iets van zijn kracht, zoo hij voor aller oog toont tot richtige handeling zelf niet bekwaam of op richtige handeling niet bedacht te zijn geweest.

De oprichting van een weekblad is een onderneming van gewicht. Van verre strekking. Van strekking soms voor vele jaren en tientallen van jaren. En waarbij het deswege plicht is te rekenen op mogelijke wijziging iu de verhoudingen en verandering in de omstandigheden.

Men behoeft daarom den uitgever nog in het minst niet te wantrouwen of zijn bedoelingen te verdaiken.

Maar vooreer.st hij zelf kan van inzicht en gevoelen veranderen, en daarom den redacteur anders gaan beoordeelen dan bij de oprichting.

Ook kan hij > ; ijn zaak aan derden overdoen, zoodat ge met een heel andere firma te doen krijgt.

Hij kan sterven, en zijn zoon kan een man heel anderes geestes zijn.

Zoo zijn er allerlei omstandigheden denkbaar, die den redacteur voor een geheel anderen toestand plaatsen, en juist daarom behoort bij het sluiten van het contract de wederzijdsche verhouding zóó geregeld, dat men over en weer weet waar men aan toe is.

En ook moest bij elk contract bepaald op welke wijze arbiters recht zullen spreken, zoo dikwijls geschil over het contract rijzen mocht.

Zoo hoort het.

Zoo is men het aan zich zelven, aan zijn uitgever, maar ook aan zijn publiek verschuldigd.

Want natuurlijk is voor de lezers niets onaangenamer, dan dat zij onverhoeds in zulk een geschil worden gehaald, en alsnu tusschen redacteur en uitgever kiezen moeten, zonder dat zij het contract kennen of over de feiten oordeelen kunnen.

Hoe zullen twee samengaan, tenzij ze overeen zijn gekomen? " — vraagt de Schrift, en toch schijnt het, alsof menig redacteur en uitgever waant, dat het zonder nauwkeurig gestipuleerde voorwaarden en bepalingen tusschen hen wel vanzelf zal loopen.

Vandaar dan die teleurstelling.

Niet omdat de éen êen bedrieger of de ander een falsaris is, maar meestal enkel omdat beide partijen zich een eigen voorstelling van hun rechten en verplichtingen hebben gemaakt, en ze daarnaar handelen.

Dat botst dan ten slotte. Eén moet dan wijken. En zoo dan beiden volhouden, dan kan het niet buigen en moet het wel bersten, op gevaar af, dat we weer een blad armer in plaats van twee bladen rijker worden.

Zonder ons daarom in het minst met de nu gerezen geschillen tusschen redacteurs en uitgevers in te laten, die dan ook geen van allen ons bescheid inriepen, nemen we toch uit het gebeurde aanleiding, om ter voorkoming van meerder schade in de toekomst, er met ernste op aan te drmgen, dat vnQ niet contracteerde het toch zonder verwijl alsnog doe, en dat wie onvolledig contracteerde, nogi terwijl het goede vrede is, het contract verbetere.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen