Uit de Pers.

Reeds meer namen we uit de „Noodige herinneringen", die Ds. Klaarhamer in de Utrcchtsche Kerkbode geeft, te dier plaatse een en ander over. Ook thans laten we volgen wat het jongste nummer ons bracht:

Wij hebben nagegaan, dat »de Hervormde Kerk» inzake de «reine predicatie» des Woords zich niet onderwerpt aan 't juk van Christus, maar daarin Iiaar ordinanties stelt boven Gods Woord, en dus op dit punt niet het merkteeken der wave maar der valse/te kerk draagt.

Het tweede merkteeken is volgens onze Belijdenis : »zoo de kerk gebruikt de reine bediening der sacramenten, getijk ze Christus ingesteld heeft.» De kerk, dat is: niet deze of die of enkelen in de kerk, maar heel de gemeenscliap moet die Sacramenten zóó gebruiken.

De Sacramenten zóó te gebruiken, wil ook zeggen, dat de gemeenschap er voor waakt, dat de Sacramenten in haar midden «rein» bediend worden d. i. zuiver, onveranderd naar de regelingd\c Christus voor deze genademiddelen heeft gegeven.

Er mag bij de hiervoor gegeven regeling Christi dus 7uets bijgedaan en er mag evenmin iets afgedaan.

Deze regeling is nu niet een voorschrift, waaraan de Gemeente knechtelijk gebonden is; neen, want sinds Christi Gemeente, blijkens. Gal 4: l—'j niet meer Qt\\oMnondigV\x\é, xa.-A.z.xeexivrijezoon\%, heeft alle knechtelijke gedaante en gebondenheid uit.

Dit wil niet zeggen, dat dit mondige tnnd nu niet meer naar den uitgedrukten wil des Vaders, zooals die door «onzen hoogsten Profeet en leeraar» ons kenbaar gemaakt en onderwezen wordt, zou

hebben te leven, — neen, natuurlijk mod hij dit. maar hij doet dit nu als een bewust en veranlwoordelijk kind smet een voornemen des harten» d. i. vrijwillig, uit innerlijke overeenstemming met den wille Gods.

Dit is, blijkens dit eigen art. 29 't kenmerk der "d'are Christenen en dus óók van de gemeenscha dier Christenen d. i. van de kerk.

De laare kerk kan en wil niet andeis gebruiken, dan de «reine bediening» der sacramenten. Haar aard en gezindheid als kind^ verlidit en gebonden door 's Vaders geopenbaarden wil, komt in verzet tegen eene «onzuivere» bediening, tegen een afwijken van de regeling Christi.

Uit kiiuierlijJ: e gehoorzaamheid en liefde.

Maar óók, omdat voor haar besef, verlicht door Gods Woord, de voor haar zóó noodsakelijke en zoo zeer begeerde werking dezer genademiddelen hangi aan de «reine bediening».

Zij heeft geen grond of recht meer, om te verwachten, dat Christus de door't gebruik dezer middelen beloofde en zoo onmish^re sterking des geioo/s in haar werken zal, indien zij moedwillig en eigenwillig van si/n regeling in deze afwijkt.

Terwijl ze integendeel uit i Corinthi \ i weet, dat ongehoorzaamheid in deze haar van die genadewerkingen berooft en allerlei oordeelen, kastijdingen over haar doet komen.

De ware kerk mag en kan en wil niet anders dan de sacramenten gebruiken naar de instelling van Christus haar ecnig Hoofd.

Daartoe overreden en leiden haar ook de werkingen en onderwijzingen des Heiligen Geestes door het Woord.

Indien zich dan ook ergens eene gmeenschap van menschen voor doet, die zegt nkerb> te zijn maar die, hoe ook vermaand, zich niet wil onderwerpen ill de bediening der Sacramenten aan «'t juk van Christus», dan kunnen wij gereformeerden naar den maatstaf van onze met Gods Voord eenstemmige belijdenis zulk eene gemeenschap niet houden voor de luare kerk, waarbij wij ons tnoeten voegen, maar wel voor een valsche kerk, met welke wij alle gemeenschap moeten afbreken.

Hierom Izan een gereformeerd belijder te Uti-echt, te Amersfoort, te~Zeist, te Driebergen, Ie Harmeien, te Vreeswijk of waar dan ook, «'aar de Gereformeerde Kerk met 't Genootschap brak en als de oude, historische kerk tegenover de Nederl. Hervormde Kerk staat, niet in deze Herv. Kerk blij-\ en, maar 7noet zich bij de Gereform. Kerk voegen, indien hij ten minste ook in de praktijk zijn belijdenis wil vasthouden en alzoo een zuivere conscientie behouden.

Want immers tallooze malen, op onderscheidene v.'ijze, door allerlei personen is deze Herv. Kerk sinds tal van jaren vermaand, om locli de «reine bediening der Sacramenten» te handhaven, maar zij wil niet.

Haar reglementen zijn zóó ingericht, dat het feitelijk aan het goedvinden der predikanten is overgelaten, of zij bij den Doop de instellingswoorden uit Matth. 28 : 19 zullen gebruiken of niet gebruiken.

Het reglement voor de Kerkeraden bepaalt xn d. 4c afdeeling: «In hunne geheele ambtsbediening «zich gedragende 7iaar de Kerkelijke Reglementen (len verordeningen, richten zij zich voorts naar de «bijzondere plaatselijke en tijdelijke behoeften der «Gemeente, zooveel noodig in overleg met den kerokeraad». (Wij cursiveeren. Red.)

Dus aan niets dan aan arej^lemenleii en verordeningen)^ is de predikant voor zijn Dienst gebonden. Niet aan Gods Woord en niet aan de belijdenis.

En in eene gemeenschap, die bij haar reglementen leeft, naar haar reglementen de handelingen en de personen beoordeelt, naar haar reglementen recht spreekt en tucht oefent, in soo^n gezelschap moet dan ook alles bij reglementen bepaald en geregeld, want wat niet in 't reglement staat, dat is ook, niet opgelegd, daartoe is men niet verplic/it, a staat het dan ook nog zoo duidelijk in Gods Woord. Want in de Nederl. Herv. Kerk moet een zaak niet gedaan of gelaten, omdat Gods IVoonl het zegi, maar omdat de re^le/neuten het zeggen.

Nu bepalen nergens die Reglementen of verordeningen, dat de Doop moet bediend wz^^iff instellingswoorden, dat de Predikanten .-r'/V woorö en/«o^te/i gebruiken, en evenmin, dat een Doop zonder die woorden niet als Doop zal worden beschouwd.

De Synode, het hoogste Bestuur, heeft wel tiitgesproken, dat het passend en betamelijk is, dat men den Doop met die woorden bediene, en dat het allen predikanten aanbevolen wordt, zich aan dit gebruik te houden.

Maar dat verplicht tot niets.

De Herv. kerk, deze gemeenschap, heeft niet bC' paald en voorgeschreven, dat de Doop zió moet bediend worden.

Met medeweten van deze gemeenschap is 't dan ook sinds tal van jaren reeds hier en daar voorgekomen, dat deze woorden niet gebruikt vorden, en nog in dit jaar is daarover een kerkelijk proces tegen een predikant m Zuid-Holland gevoerd, maar de predikant is niet gestraft, en dat alzoo besjirenkelde kind wordt als gedoopt beschouwd en als dal kind hier in Utrecht komt wonen, dan is het krach-, tens de reglementen uiooplid» van de Herv. Kerk alhier.

En de beslissing in deze schrikkelijke zaak is genomen namens heel de Nederl. Herv. AVr/èdoor haar hoogste Bestuur.

Deze Kerk bindt haar predikanten voor heeVavca dienst allee? !, aan de Reglementen en wat dus nie bij reglement bepaald is, dat doen de predikanten naar 't hun goeddunkt. Want een belijdenis, die beslist, heeft deze Kerk ook niet. Alleen «de geest en de beginselen» der belijdenis gelden. Maar vat dan óók op dit punt die (k^eest en beginselen^) i\] kan niemand zoo uitmaken, dat 't in deze gemicnschap als bindende regel geldt.

En nu wordt dit zeer zeker veroordeeld en 1^6'treurd door alle geloovigen in de Herv. Kerk; maar wat ontslaat of ontlast hun dit? Zij blijven toch geheel vrijwillig i/i deze gemeenschap en zoolaiiozij in dit gezelschap blijven, blijven zij ook mede aansprakelijk en verantwoordelijk voor dat, vat krachtens de reglementen van deze gemeenschap geschiedt. En 't komt mede voor hun rekening, dat in hun kerkelijke gemeenschap naar den daar geldenden regel en wet (nl. de reglementen) mei als kwaad kan veroordeeld en gestraft worden datgene, wat naar Gods Woord een zoo groote en ergerlijke zonde is.

De kerkeraad der Nederl. Herv. Kerk van Utre6\t zal 't dan ook wel laten, om — zoo hier moderne ouders kwamen wonen en zich met hun kinderen als «leden» en «doopleden» («lidmaten» en «leden») der Herv. Kerk aan hem presenteerden, en hij te weten kwam, dat die kinderen besprenkeld waren in den naam van bijv. «geloof, hoop en liefde» of dergelijke — om dan te besluiten, dat dit geoi Doop is, en te bepalen, dat zij dus no, !^-moeten_jvdoopt worden en dat zij dus geen belijdenis doen noch «lidmaten» der Nederl. Herv. Kerk kunnui worden, tenzij dat zij eerst gedoopt worden. Zoo '.s de toestand.

Niet ondanks, maar krachtens de reglementej.

Kaïi^ nu een gereformeerd mensch met behoui van zijn belijdenis èn goede conscientie in de; e Nederl. Herv. Kerk blijven?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen