Uit de Pers.

In Holl. Kerkblad schrijft Ds. H. Dijkstra, te Smilde, thans brieven over de Zending, waarvan we deze als proeve aan onze lezers voorleggen:

Nu ben ik in staat, u een verblijdend nieuws mede te deelen, n. I. dat de heer J. V. Zuidema, Zendelmg-onderwijzer, met zijn gade en 3 kinderen de terugreis naar Java heeft aanvaard. Gij weet dat deze onderwijzer staat aan het hoofd der Keucheniusstichting; — het bericht in de Utr. Kerkbode noemt hem zelfs met den wel wat weidschen titel «Directeur"; — en dat hem is'opgedragen Javaansche jongens te onderwijzen, opdat ze gevormd worden voor inlandsche onderwijzers en voorgangers. Helaas! er zijn geen jongelingen van 12 — 30 jaar, die op behoorlijke wijze hebben schoolgegaan, en aan wier verdere opleiding hij kan arbeiden. Hij moet van klein af beginnen. Dat zal wel anders worden, als eens in vele Javaansche gemeenten een dessaschool is, waar de jongens lezen leeren, en als de meest begaafden uit hun midden dan naar de Keucheniusschool worden gezonden. Als het zoover komt, zal hij ook wat meer op een «directeur" gaan gelijken. Voorloopig gelijkt hij nog op een hoofd eener kleine school in ons land, die nog niet wordt bijgestaan door een (hulp-)onderwijzer, maar alleen door een paar kweekelingen en die op zijn beurt zelf nog bij het bord moet gaan staan om den lieven kindermondjes het: r-00 s te ontlokken.

Voorheen, als een Zendeling naar het Zendingsveld vertrok of terugkeerde, werd dit vooraf meegedeeld in de Zendingsbladen en ook in vele andere kerkelijke bladen en de kerken werden verzocht voor den Zendeling en de zijnen te bidden. Dat schijnt nu niet meer te gebeuren. Zou het een gevolg van de «Nieuwe Regeling" zijn? Soms verkeer ik in zorge dat onze Zending niet in innigheid wint. Och! help mij toch bidden dat de trouwe God ons beware, dat wij niet opgaan in fraaie titels en allerlei, meer of minder juiste, brommende uitdrukkingen, terwijl intusschen een ijzige kilheid ons hart bevangt!

Een tweede verblijdende mededeeling vind ik in het Maandbericht van het Ned. Zend Gen. van Jan. 1899. Het gaat over/'(? «/a'< '«, één der genieenten op Oost-Java. die zich daar rond Modjowarno in wijden omtrek gegroepeerd hebben. Gij zijt wel bekend met de eigenaardige wijze, waarop die gemeenten ontstaan zijn. Modjowarno zelf werd indertijd door eenige ondernemende Javanen aangelegd, midden in een maagdelijk woud: de eerste bewoners bouwden zich hutten in de boomen, vanwege de wilde dieien. Toen Modjowarno te klein werd voor de aangroeiende bevolking, begon de uitzwerming. Enkele ondernemende mannen gingen eenige uren het bosch in, zochten een geschikte plaats en zetten zich aldaar neder. Zoodra de nieuwe nederzetting weer bevolkt was, had er nieuwe uitzwerming plaats. Zoo is Peniwen ook tot stand gekomen. Op onverantwoordelijke wijze werden zulke nieuwe stichtingen dikwijls tegengewerkt door de overheid. Midden in het bosch, moesten ze soms het bouwhout verre halen, omdat het Gouvernement het verlof weigerde om daar in de nabijheid boomen te kappen. Die tegenwerking ging niet zoozeer uit van de hooge Regeering als van de Gouvernements-ambtenaren, die altijd bang waren dat ze de Christen-Javanen bevoorrechten zouden; of — om het minder beleefd en toch veel juister te zeggen — die bang waren dat er overal Christenen kwamen wonen, die hun vuile wegen zagen en ver­ oordeelden. Maar in den regel werden de Gouv.ambtenaren door de hooge Regeering gehandhaafd en de Christen-dessa's moesten het lijden.

Nu was te Peniwen ook weer een heel aardige onderneming op louw gezet om dat gemeenteije dood Ie drukken. De plaats is nu bevolkt met 324 personen, en bij den aanleg is er op gerekend dat er nog woeste boschgronden in overvloed aanwezig zijn, zoodat de dessa zich uit kan breiden. Een aanvraag om deze omliggende gronden te mogen ontginnen, werd beantwoord met de mededeeling dat «deze gronden door de Regeering waren gereserveerd voor koffiecultuur." De plaats zou zich dus niet verder kunnen uitbreiden; de stichting voor altijd fot stilstand gedoemd zijn; Peniwcns toekomst was verwoest.

En wat is nu het verblijdende ? Dit: dat de heer De Waal Malefijt deze zaak in de Tweede Kamer ter sprake heeft gebracht en dat de Minister toegezegd heeft de zaak te onderzoeken en, indien de bezwaren werkelijk aldus bestaan, de restrictie op die gronden gelegd voor koffiecuhuur op te heffen. Op zichzelf-is dit al verblijdend ter wille van Peniwen. Maar allermeest is het verblijdend omdat er uit blijkt dat er bij de hooge Regeering voor de klachten van Zendingsvrienden een oor is. Vóór enkele jaren was dat niet zoo.

Het zij mij ten slotte vergund, uwe aandacht te vestigen op een zeer belangrijk boek van den bekenden Duitschen geleerde Dr. Grundemann, getiteld ytMissioiisstudien und Kritiken". In 1894 gaf hij ook een boek uit onder dezen titel, dat hij als het eerste deel wil beschouwd hebben. Hij had toen een reis naar Eng.-Indië gemaakt en wat hij aldaar gezien had in de heiden-christen-geraeenten, zette hij in dat boek uiteen. Hij is gewoon niemand te sparen en van de leer, die vroeger gold in be trekking tot de Zendingsberichten: Bonaangename dingen, laat weg!" is hij een verbitterde tegenstander. Hij wil waarheid in de zendingslcctuur, op het gevaar af dat hier of daar een ontnuchterde de bijdragen voor de Zending weigeren zal. Daarbij is Dr. Grundemann een zeer bavattelijk en aangenaam schrijver. Predikanten, dieeenige studie van de Zending willen maken, zullen zeer w'ijs doen, indien ze deze ytMissioiisstudien" aanschaffen. De prijs van elk deel'is 360 Mark, of gebonden 440 Mark.

Nu ik toch in Duitschland ben, wil ik u nog gelukwenschen met het 25 jarig jubilé van het beste zendirigstijdschrift der wereld. IVarneck's Algem. Missions Zeitschrift voltooide zijn 25sten jaargang. De uitgever voegt er daarom een portret bij, dat voor iederen lezer, die nooit het voorrecht heeft gehad Dr. Warneck te ontmoeten, zeer welkom zal zijn Als gij nog vrienden kent, die wat goeds willen lezen, wijst hen dan eens op dit belang rijke lijdschrift. Het is natuurlijk niet Gereformeerd: Dr. VV. is Luthersch; maar hij is niet nieuwerwetsch orthodox; hij is van den ouden stempel. Hij werke nog lang voor de Zending!

Zulk detail-schrijven leest aangenaam, en prikkelt de belangstelling.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen