GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Oooferentiën van amhtsdragers.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Oooferentiën van amhtsdragers.

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het is ongetwijfeld een verblijdend teeken, dat het gewicht van het ouderlingen-en iakenenambt in onze dagen zoo veel meer gevoeld wordt.

Beide ambten hebben al te lang in de Kerk van Christus gesluimerd. Het ambt van Dienaar des Woords overschaduwde ze, zoog al meer alle kerkelijk leven naar zich toe, en maakte, dat deze beide ambten, door Christus ingesteld, zich niet vrijelijk ontwikkelen konden.

Na een korten bloeitijd onder het Apostolaat, raakten ze in de Roomsche kerk al spoedig hun oorspronkelijke beteekenis kwijt en werden gedegradeerd tot een lagere orde in de trap der kerkelijke hiërarchie.

En wel hebben onze Vaderen op grond van Gods Woord beide ambten naar hun oorspronkelijke inzetting hersteld, maar ze bleven in onze Kerken een kommerlijk bestaan lijden.

Het diakenambt kon niet tot ontplooiing komen, omdat de Overheid den buidel toevertrouwde aan haar aalmoezeniers of Heilige Geest-meesters en de kerkelijke collecte vaak bitter weinig opbracht. En de ouderlingen waren meestal te weinig ontwikkeld om het geestelijk opzicht goed waar te nemen. Wat kostte het zelfs niet een moeite, om op onze provinciale en generale Synodes evenveel ouderlingen als predikanten af te vaardigen, ook al eischte het beginsel, dat beide ambten gelijkelijk waren vertegenwoordigd.

Het is dan ook droef om te zien, hoe weinig door onze vaderen is gedaan om deze ambten tot een hooger peil te verheffen.

Voor de Dienaren des Woords werd handboek na handboek geschreven om hen goed te leeren preeken en catechiseeren, maar voor de ouderlingen en diakenen deed men fchier niets.

Koelman's handboek over het Ambt en de Plichten der Ouderlingen en Diakenen is het eenige, en biedt nog weinig anders dan een vertaling van Voetius' Politica Ecclesiastica. Het geeft veel kerkrecht, maar de kunst van regeeren en barmhartigheid oefenen, leert het u niet.

Nu, dank zij de reformatie der kerken, weer een nieuw en frisch leven in de gemeente ontstond, wordt dit gemis gevoeld en tracht men door onderlinge samenkomsten en besprekingen van gewichtige vraagstukken eenigermate in de behoefte te voorzien.

Tegen zulke samenkomsten bestaat zeker geen bezwaar, mits daarbij drieërlei in het oog worde gehouden.

Vooreerst, dat deze conferenties nooit de plaats mogen innemen van de meerdere kerkelijke vergaderingen, geen bindende besluiten moeten nemen en steeds het karakter moeten dragen van een broederlijke bespreking, waarbij niemand gebonden wordt.

Ten tweede, dat op deze samenkomsten mannen worden uitgenoodigd, die metterdaad der zake kundig zijn, om met hun voorlichting de broederen te dienen. Een discussie in het honderd, waarin ieder zijn eigen meening zegt, zonder dat eenige leiding gegeven wordt, brengt niet verder, maar sticht verwarring.

En ten derde, er dient gewaakt te worden, dat niet het ééne ambt eenzijdig zich ten koste van het andere ambt ontwikkele. De ontzaglijke ernst der sociale nooden, waarmede de Kerk telkens in aanraking komt, schuift het diakenambt onwillekeurig op den voorgrond. Reeds nu is dat daaraan merkbaar, dat terwijl tal van diaconale conferentiën, provinciaal en centraal, gehouden worden, de ouderlingenconferentiën schier geheel in het vergeetboek schijnen geraakt.

Wij begroeten daarom met ingenomenheid de poging, door de Amsterdamsche ouderlingen aangewend, om voor Noord Holland een ouderlingen-conferentie saam te roepen.

Niet alleen het diakenambt, maar ook het ouderlingenarnbt staat in onze dagen voor tal van ernstige vraagstukken, die om oplossing roepen.

En al hebben onze vaderen, in hun kerkenordening de grondslagen gelegd, het wordt tijd, dat op dezen grondslag verder wordt voortgebouwd, opdat elk ambt de plaats inneme, die naar Gods bestel daaraan is toegewezen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 22 september 1901

De Heraut | 4 Pagina's

Oooferentiën van amhtsdragers.

Bekijk de hele uitgave van zondag 22 september 1901

De Heraut | 4 Pagina's