INGEZONDEN STUKKEN.

(Buiten verantwocrddijkheid van de Redactie)

Geachte Redactie!

Ieder wien de bloei der gereformeerde kerken, het heil van geheel ons volk wezenlijk ter harte gaal, betreurt het, dat deze generale Synode ons niet gebracht heeft, wat zoo vurig begeerd, en in de laatste dagen ook hoopvol verwacht werd, nl. de eenheid in de opleiding.

Moet de bestaande gedeeldheid nu nog tal van jaren blijven voortbestaan, en dat terwijl de geestelijke nood van ons volk steeds dringender roept om ernstige bestudeering aan onze Calvinistische universiteit van tal van vraagstukken op elk terrein des levens ?

Moet de gedeeldheid in de opleiding nu nog langer geduld, waardoor de geestelijke welstand onzer kerken wordt belemmerd en haar invloed naar buiten tegengehouden?

Kunnen wij dit voor den Koning der Kerk verantwoorden ?

Wanneer wij ons de zaak voorstellen, dan is ze aldus gelegen:

Over het voorstel-Bavinck c. s. hebben de plaatselijke kerken zich niet kunnen uitspreken wijl het tijdens de Synode werd ingediend.

Had dit wel kunnen plaats vinden, wie weet hoeveel geringer de oppositie zou geweest zijn, aangezien Ds. van Andel opmerkt, dat in 't voorstel-Bavinck veel meer was toegegeven, dan in het bekende concept-contract.

Voorts lette men er wel op, dat Ds. T. Bos op de generale synode gehandeld heeft geheel in strijd met de houding, die hij op de provinciale Friesche synode aannam, zoodat we daarnaar niet kunnen afmeten de kracht van de oppositie.

Ook verlieze men niet uit het oog, dat de provincie Zuid-Holland met hare vele kerken en hare duizenden leden, welke provincie vóór het voorstel-Bavinck c. s. was, op de generale synode niets meer te zeggen heeft dan de provincie Noord-Brabant.

En wat betreft de provincie Groningen, de afvaardiging dezer provincie was geene ware afspiegeling van de plaatselijke kerken.

Ons dunkt, dat wij hier gewezen hebben op verschillende feiten, die voor geen tegenspraak vatbaar zijn.

Nu is het de vraag, wat ons te doen staat. Betreuren, dat de Synode besloten heeft haar besluit niet uit te voeren ?

Immers bij uitvoering was de ware grootte der oppositie gebleken en had de Synode altijd nog kunnen zeggen: De oppositie blijkt ons zóó sterk te zijn, dat uitvoering ons ongewenscht voorkomt.

Of zullen we zeggen, dat aanneming van 't voorstel-Van Goor allicht beter ware geweest, noch het een, noch het ander baat ons iets: gedane zaken nemen geen keer.

Wat dan nu wel te doen ?

Ons komt het gewenscht voor, dat de al of niet uitvoering van het genomen synodaal besluit op de classicale vergaderingen, na de plaatselijke kerken gehoord te hebben, worde beslist.

Langs dezen kerkdijken weg kan 'dan een ervroegde Synode-Generaal worden bijeengeoepen, teneinde te regelen, wat voor de uitvoering te regelen valt.

Wellicht zal deze of gene zeggen: wat een moeite, en wat zal er dan nog van terechtkomen ?

Maar dan willen we toch gevraagd hebben, f het beter is den treurigen toestand onzer kerken te laten voortbestaan, en dien nog erger te zien worden.

Is zulk eene handelwijze te verantwoorden, wanneer we acht geven op onze voorvaderen, die zelfs den brandstapel trotseerden ter wille van den welstand der Gereformeerde Kerken ?

En zouden we ons dan niet een weinig moeite willen getroosten, waar het gaat om het belang van Kerk en Vaderland?

J. BOUWES.

Appingedani, 8 September.

R. HUIZENGA.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen