Buitenland.

Italië. PiusX en de van den Bij bel. verspreiding

Tot onze blijdschap kunnen wij mededeelen, dat de tegenwoordige paus Pius X tegenover de verbreiding van den Bijbel eene andere houding heeft aangenomen dan vele zijner voorgangers.

Tot hiertoe is men in Protestantsche kringen de meening toegedaan geweest, dat de Roomsche kerk het gebruik van deii Bijbel aan menschen die alleen hunne moedertaal verstaan, verbood. De mannen, die als bijbelcolporteurs in Roomsche landen optraden, ondervonden dan ook van de Roomsche bevolking krachtige tegenwerking. Nu schijnt men in het Vaticaan eene andere koers te willen volgen, en er zijn feiten die deze uitdrukking rechtvaardigen. Immers zijn er in den laatsten tijd populaire volksuitgaven van de vier Evangeliën verschenen, die de pauselijke goedkeuring, zelfs den pauselijken zegen verwierven. In de Duitsche „Nachrichten ueber die Ausbreitung des Evangeliums in Italië", vindt men de belangrijke mededeeling, dat uitnemende overzettingen en verklaringen van de Evangeliën in de Italiaansche taal, gedrukt worden voor rekening van de St. Hiëronymusvereeniging, en dat deze uitgaven bezorgd zijn door professor Cleventi en den prelaat Genocke. Spoedig nadat Pius X als paus op'.rad, werden deze geleerden welwillend aan het Vaticaan ontvangen, en door den paus toegelaten tot de handkus. Toen de pauselijke zegen gevraagd werd over het werk dat men wenschte te ondernemen, antwoordde de paus:

„Gaarne verleen ik mijnen zegen, en dat met beide handen en met een vol hart, want hel lijdt mijns inziens geen twijfel dat deze arbeid de rijkste vruchten zal opleveren en alreeds van God gezegend is. Hoe meer wij het Evangelie lezen, des te sterker wordt ons geloof. De Evangeliën zijn geschriften, die waarde hebben voor ieder mensch en onder alle om standigheden. Ik heb geleefd in het midden van het gemeene volk en weet wat zij behoeven en wat hun voldoening geeft. Onth^ialt ze op de eenvoudigste Bijbeïsche verhalen, en gij zult aandachtige hoorders hebben en gezegende resultaten tot stand brengen. Gij stelt u ten doel het Evangelie te verspreiden. Gij betracht een edel werk. Er zijn menschen, die van meening zijn, dat eenvoudige lieden, met hun eenvoudige, alledaagsche wijze van denken, van het lezen der Schrift geen voordeel kunnen trekken, 't Is onjuist gedacht. Die lieden zijn in den regel scherpzinniger dan men vermoeden zou, en weten de rechte leerlingen uit de Schrift te trekken, vaak zelfs menig prediker daarin overtreffende. Doch het is niet alleen het gemeene volk en de mindere standen, die voordeel zullen trekken uit het lezen der Schrift. Er is weinig aan gelegen, over hoeveel gebeden boeken en stichtelijke werken de priesters beschikken kunnen; er is geen beter boek dan de Evangeliën. Dit is een onovertroffen boek tot stichting, het ware brood des levens. Een bijzonderen apostolischcn zegen schenk ik aan llen die het Evangelie verkondigen, aan hen ie het hooren en lezen, hetzij op Zondag of op een weekdag. Ik deel mijn zegen mede an al de leden van de St. Hieronymus ver eeniging, en aan allen die te zamen arbeiden in het heilig werk van Ei/angelieverspreiding."

Dat deze woorden ons zeer verblijden, behoeft s geen nader betoog. Het is duidelijk, dat nieuwe invloeden zich in de Roomsche kerk doengelden. Dat niet alle Roomsche geestelijken i» Italië met den nieuwen koers ingenomen zijn, E o spreekt van-zelf. Maar dit heeft niet verhinderd N dat reeds in Italië 250 000 exemplaren der k G Evangeliën zijn verkocht. Welk eene verandering d sedert een Protestant verklaren moest, dat hij C de boekwinkels in 50 Italiaansche steden had d onderzocht en daar slechts één exemplaar van a den ganschen bijbel en één exemplaar van de k vier Evangeliën had gevonden!

Zou de macht die het ongeloof ontwikkelt, Rome er toe gebracht hebben ook „de leeken" te willen voorzien van bet zwaard des Geestes ? Volgens ons, brengt de strijd dien Rome tegen bet ongeloof heeft te voeren, haar nader tot de kerken der Reformatie.

De vorige paus moedigde de Schriftstudie aan onder de geletterden. Pius X wil, dat Gods Woord ook komen zal onder het bereik van de ongeleerden.

Daarvoor kunnen wij Gereformeerden den Heere danken.

Noord-Amerika. Wij lezen in De Hope: In het jongste nummer van 2he Banner of Truth vinden we de statistiek van de Chr. Ger, Kerk. Daaruit vernemen we dat de getallen van deze zusterkerk aldus staan:

In de tien classes telt men, 164 gemeenten, 112 leeraars, 12, 209 gezinnen, 12, 817 avondgangers, 21, 229 catechisanten en 16, 309 S. schoheren.

Een opgaaf van bijdragen voor het gemeentelijk leven en de diverse belangen van kweeking, en die der zendingen zou zulke jaarstatistieken nog meer waarde geven. Het gemeentelijk leven mag wel gekend aan de vruchten der liefde en des geloofs.

In het verstreken jaar werden vier nieuwe gemeenten gesticht, een in Michigan, twee in lowa en eene in Colorado, met eene aanwinst van achtenveertig gezinnen.

Deze statistiek met de onze, d. i. onze negen met haar acht Westersche classes, vergelijkende, vinden we de volgende tafel:

Ger. Kerk. Gemeenten . . . 190 . Leeraars.... 177 . Gezinnen. . . . 13, 024 .' Avondmaalgangers. 23 461 . Chr. Ger. Kerk. 141 98 19, 236 19, 236 Op ons veld kregen wij vijf nieuwe gemeen ten met 101 gezinnen.

De vergelijking bij vijf groepen indeelend, leeren we dat beide Kerken in Grand Rapids elf gemeenten tellen; wij bearbeiden 1560 gezinnen en zij 2214. Alhier te Holland tellen wij 570 en zij 755 huisgezinnen.

In Chicago en de omliggende streek van Cook Co. hebben wij twaalf gemeenten en hebben zij er acht.

In de stad en de omgeving van Pella hebben wij twaalf gemeenten met 650 gezinnen en zij hebben er tien met 414 gezinnen. En de Gereformeerde bevolking van de Sioux Co. kolonie is aldus verdeeld: Veertien Ger. gemeenten met een twaalfhonderd gezinnen, en zeven afgescheiden gemeenten met een 550 gezinnen.

Hoeveel befer zou het wezen indien wij, in dit jaar onzes Heeren 1905, een halve eeuw na de latere overplanting der Gereformeerden-uit Nederland, hadden mogen schrijven: op het Westersch veld van de Geref. Kerk in Amerika tellen we geen twee groepen die elkander somwijlen „benauwen en benijden, " maar eene gemeenschap van 331 gemeenten met 42, 697 belijders van eenen Heer en Zaligmaker, onder leiding en verzorging van 275 leeraars, die als broeders van 't zelfde huis samen wonen.

Hebbende een en dezelfde belijdenis: allen trouw aan de oude standaards, en beide groepen bewust wat de eischen zijn van het Geref. begrip van Kerkregeering en de Amerikanisatie kwestie eene gemeenschappelijke zorg en gelegenheid — hoe lang zal men dan in isolatie willen blijven leven, en die betreurenswaardige scheure blijven bestendigen?

Ja, tot hoe lange!"

Deze uiting verblijdt ons. Mocht nog eenmaal de gedeeldheid worden weggenomen door de gemeenschappelijke overtuiging, dat men één is in belijdenis.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen