Een goed voorbeeld.

Amsterdam, 10 Maart 1905.

Het provinciaal comité voor het jubileum der Vrije Universiteit in Gelderland, dat 23 Februari te Arnhem vergaderde, besloot met dubbele krachtsinspanning de provincie te gaan bewerken met het oog op de bijeen te brengen feestgaVe.

Als eerste vrucht daarvan schonken twee der redacteurs Ds. Hoekstra en Ds. van Schelven een keurig artikel over de geschiedenis en beteekenis der Vrije Universiteit voor ons volksleven.

Uit het artikel van Ds. Hoekstra nemen we over wat hij schreef over de felle bestrijding, die de Vrije Universiteit ondervond en de kostelijke vruchten, die zij afwierp :

De mannen van 't ongeloof voelden instinctmatig 't gevaar, dat in deze stichting de heerschappij van hunne beginselen in heel het volksleven bedreigde. Maar ook de halfslachtige en onbesliste orthodoxie bestreed de Vrije Universiteit fel. Men wilde de Gereformeerde beginselen, het Calvinisme niet, en had toch zelf niet een onderlinge vaste basis, om uii eigen beginselen dan iets anders op te bouwen.

Het Calvinisme bestrijdende zakte men zelf steeds meer af naar de paden van Schriftverscheuring en ondermijning van de waarheid. Die felle bestrijding nu is sedert de oprichting der Vrije Universiteit steeds voortgegaan. En hoezeer het staatkundig leven aan de zijde van liberalen, radicalen en socialisten mede beheerscht wordt door de zucht, om toch vooral geen vrijheid van beweging te geven aan het Hooger onderwijs op Geref. grondslag en daar aan de rechtsgelijkheid te onthouden, waarop het aanspraak heeft naast de andere hoogescholen, dat springt voor ieder die eenige kennis van het politieke leven neemt, in het oog.

Die felle bestrijding is eensdeels beschaamd en gelogenstraft door de vele kostelijke vruchten, die de Vrij 2 Universiteit reeds afwierp, maar anderdeels daardoor ook steeds levendig gehouden en aangewakkerd,

In de eerste plaats noemen wij van die vruchten: de arbeid van de hoogleeraren in de Godgeleerdheid, de Letteren en de Rechtsgeleerdheid, zooals die arbeid bestaat in hunne studie en hun onderwijs aan de studenten en ook uitkomt in hetgeen door de hoogleeraren in geschrifte is uitgegeven, zoodat heel ons volk er kennis van kan nemen. Er is studie door begaafde mannen noodig, om fundamenteel bij 't licht van Gods Woord de beginselen op te sporen, die op 't terrein der Godgeleerdheid, der letteren en der historie, der rechtsgeleerdheid en staatsinrichting zich hebben geopenbaard en met elkander strijden, om den rechten weg daarin aan te wijzen, en de toepassing er van op het leven te doen kennen. Van die studie en dat onderwijs der hoogleeraren is de schoone vrucht te zien in tal van jonge mannen, discipelen der Vrije Universiteit, die, in de Godgeleerdheid wel onderwezen, de kerken dienen in het Woord, of die met eere op 't terrein van de rechtsgeleerdheid en van de letteren hun plaats innemen. Het werk van hoogleeraren en gepromoveerden aan de Vrije Universiteit wekte bewondering ook bij onze tegenstanders. De invloed van het daar gegeven onderwijs strekt zich ook uit tot o zoo velen, die niet 't voorrecht hadden daar testudeeren, maar die toch kennis namen van het geen er onderwezen is. En dat thans in ens vaderland het Christenvolk positie heeft genomen op het terrein der wetenschappen, en beginsel tegenover beginsel gesteld wordt, en in ons volksleven de alleenheerschappij van de partij des ongeloofs gebroken is en er een kentering gekomen is — dat is roor een goed deel de vittQht van de oprichting der Vrije Universiteit.

Die vrucht strekt om de felle bestrijding te beschamen en te logenstraffen, zooverre zij er hare kracht in zocht, het pogen der Christenen om uit eigen beginselen 't gebouw der wetenschappen op te trekken en voor de toepassing hunner beginselen in het leven op te komen, als machteloos en nietig had gebrandmerkt.

Maar 't ligt in den aard der zaak, dat juist door die vruchten ook de tegenstand bij de mannen van het ongeloof te scherper wordt. Hunne partij voelt zich bedreigd. Dat is wel pebleken in onze Eerste en Tweede Kamer. Maar dit moet nu juist onze liefde voor de Vrije Universiteit te krachtiger doen werken.

Voor dit goede woord zijn wij dankbaar. En moge het blijk van activiteit, dat Gelderland's comité gaf, ook de andere provinciën tot een spoorslag wezen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen