Voor Kinderen.

DB TEMPEL VAN DIANA.

Wij lezen ia Handelingen 19 hoe er in de stad Efeze, een beroemde plaats in Klein-Asië, een oproer ontstond nadat Piuius er het Evangelie had gepredikt. Hoe dat kwam wordt ons gezegd in vs. 24, 25, 26 en 27:

„Want een, met name Demetrius, een zilversmid, die kleine zilveren tempelen van Diana maakte; bracht dien van die kunst geen klein gewin toe;

Welke samenvergaderd hebbende, met de handwerkers van dergelijke dingen, zeide hij: Mannen, gij weet, dat wij uit dit gewin onze welvaart hebben;

En gij ziet en hoort, dat deze Paulus veel volk, niet alleen van Efeze, maar ook bijna van geheel Azië, overreed en afgekeerd heeft, zeggende dat het geene Goden zijn, die met httnden gemaakt worden.

En wij zijn niet alleen in gevaar, dat dit deel in verachting kome, maar dat ook de tempel van de groote godin Diana als niets geacht zal worden, en dat ook hare majesteit zal ten ondergaan, aan welke gansch Azië en de geheele wereld godsdienst bewijst”.

De tempel van de godin Diana was ee pronkstuk van de stad. Er was ruim 200 jaar over gewerkt en heel Azië had tot dien arbeid bijgedragen. Zelfs hadden honderd twintig koningen hun gaven gegeven, elk schonk namelijk een pilaar, 60 voet hoog, van zuiver marmer; 30 van deze zuilen waren kunstig met beeldhouwwerk versierd, de bouwmeester die Gesipho heette, had den tempel gebouwd op een moerassige plek, opdat het gebouw minder gevaar zou loopen bij aardbevingen, De tempel was 425 voet lang en bijna balf zoo breed.

Vier eeuwen vóór Paulus te Efeze kwam, was de tempel in brand gestoken door zekeren Herostratus-die zich daarmee een naam wilde maken. Het nieuwe gebouw was nog prachtiger dan het oude.

In den tempel vond men het beeld van Diana. Er waren meer godinnen van dezen naam. Die van Efeze was zeer beroemd. Het beeld was een zuil, spits van onderen, en van boven een borstbeeld vertoonend, met diergestalten versierd.

Demetrius en zijn helpers van welke Handelingen 19 spreekt, maakten zulke beelden van Diana — die ook Artemis heette — in het klein van zilver. Deze afbeeldsels werden veel gebruikt door menschen, die hen als sieraad in huis plaatsten, of mee op reis namen, om zoo de bescherming van de goden te verkrijgen.

Doordien Paulus' prediking velen van de afgoderij afbracht, verminderde de verkoop van dat zilverwerk, en zoo is te begrijpen dat Demetrius toornig werd, hoe dwaas hij daaraan welbeschouwd ook deed.

ZWIJGEN.

„Zwijgen is goud" zegt een spreekwoord.

Dat mag niet altijd waar zijn, zeker is, dat in zwijgen veel grooter wijsheid ligt dan in spreken, en ook, dat dit laatste voor vele menschen makkelijker is dan het eerste.

De Rooaeinen hadden een beroemd veld heer, Caecilius Metellus geheeten. Tot hem kwam eens een jong bevelhebber, die hem vroeg, we ke plannen hij had voor een pas begonnen veldtocht.

Metellus keek den vrager niet viiendi-lijk aan en zei toen:

„Ziet gij dit mijn kleed? Als ik wist dat het van mijn voornemen kennis droeg zou ik he dadelijk uittrekken, en wegwerpen.”

Dat was duidelijk gesproken. De ander droop beschaamd af.

Onze Prins Willem III, koning van Engeland, dacht er evenzoo over als Metellus. Toen een zijner bevelhebbers het eens waagde, wat al te mtvorschende vragen te doen, over hetgeen Willem wel voornemens was, vroeg deze eensklaps zeer ernstig:

„Kunt gij zwijgen? ”

„Ja Sire, " sprak de gevraagde, hopende iets te vernemen.

„Nu, " zei de koning droogweg, „ik ook.”

AAN VRAGERS.

Is ook met eenige zekerheid te zeggen, in welken tijd de geschiedenis van Ruth is voorgevallen? vraagt B.

Het boek Ruth is in den Bijbel achter dat van Richteren geplaatst, wat echter niet zeggen wil, dat de geschiedenis ook eerst na den tijd der Richteren is voorgevallen. Integendeel lezen we in Ruth 1:1:

In de dagen als de Richters richtten, zoo geschiedde het, dat er honger in den lande was; daarom toog een man van Bethlehem-Juda, om ais vreemdeling te verkeeren in de velden Mosbs, hij, en zijne huisvrouw, en zijne twee zonen.

Hieruit blijkt, dat Ruth geleefd heeft in het tijdperk tusschen Jozua en Simael. Dit is echter ook de eenige rechtstreeksche aanwijzing, die de Schrift hieromtrent geeft.

De geschiedenis begint in een tijd van hongersnood. Dit doet velen denken aan den boojen tijd vermeld in Richteren 6, toen de Midianie ten het land van Israel verwoestten. We lezen b.v. in Richteren 6 : 3, 4 en 6:

Want het geschiadde, als Israel gezaaid had, zoo kwamen de Midianieten op, en de Amalekieten; en die van het Oosten kwamen ook op tegen hem.

En zij legerden zich tegen hen, en verdierven de opkomst des lands, tot daar gij komt te Gaza; en zij lieten geenen leeftocht overig in Israel, noch klein vee, noch rund, noch ezel.

Alzoo werd Ijrael zeer verarmd, vanwege de Midianieten. Toen riepen de kinderen Israels tot den Heere.

Maar als die lijd 'de juiste was zou Ruih geleefd hebben bijna twee eeuiven vóót Divid. Ea dat komt kwalijk uit met Rath 4 : 17 Daaruit toch blijkt, dat Ruth een zoon kreeg, Oöed geheeten, en dit deze Divids grootvader was. Ruths geschiedenis heeft dui bijna zeker later plaats gehad, in de laatste ctuw der Richters.

Was S; las en SyWanus deze'.fle persoon ot worden er twee verschillende mse bedoeld?

Blijkbaar zijn dat twee, een wfinig verschil lende namen voor één pe'soon, eet alsjehiskia en Hiskia, Nebukadneear en Nebukadrezar. Silvacus predikte te Aotiochie, verzelde Paulus op diens tweede zendingsreis en werd met hem te Püilippi in de gevingenis geworpen, doch wonderlijk bevrijd. Wij vinden hem later nog met Timotheus te Thessalonika, en bij Paulus te Korinthe, Verder ook bij den apostel Petrus. Hij was even als Paulas Romeinsch burger en een man van veel gaven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen