Buitenland

Frankrijk. Strijd tegen de leerboeken op de scholen.

De Roomsche geestelijkheid in Frankrijk gaat voort te strijden tegen de leerboeken die in de Staatsscholen gebruikt worden. De regeering zoekt den tegenstand der geestelijkheid te bre ken, doch of dit gelukken zal ? Wij denken van niet; daarvoor zijn de leerboeken die men ook aan kinderen van ouders die aan de Roomsche kerk getrouw willen blijven, opdringt, te kwet send voor het godsdienstig gevoel. Zoo wordt in een dier leerboeken van den Schepper van hemel en aarde gezegd: „Denk u een Wezen, dat altijd goed is, en aan welk wezen wij alles zouden te danken hebben. Dit Wezen zou dan God zijn en wanneer het mocht bestaan, zouden wij het moeten ach»en en liefhebben". „Indien God bestaat, moeten alle groote gedachten, alle edele handelingen Hem aangenaam zijn; indien God echter niet bestaat, dan blijven de plichten voor de menschen toch altijd dezelfde".

Dan wordt de vraag gesteld: „Gaan de menschen, die aan Gods bestaan gelooven, daarom naar de Kerk, omdat men God moet liefhebben ? " - en het antwoord luide: „Ja, maar zij konden zich de moeite van naar de Kerk gaan sparen, en zij zouden God toch behagen".

Daarop volgt een opsomming van alle Gods diensten, waaronder dan ook het atheïsme en de vrijdenkerij wordt genoemd. Oak wordt daarbij gesproken van godsdienstvervolgingen, maar van de kracht en den troost, die in het geloof in God en in Christus gelegen zijn, wordt met geen woord gerept.

Karel de Groote, de machtige bevorderaar van het Christendom, wordt als een echt barbaar voorgesteld. Op een andere plaats heet het, dat het verstand ten slotte over het dween der godsdienstige menschen zal triumfeeren. De oorlog wordt „de dienst van het dooden" genoemd.

In een ander schoolboek heet het: „Om de revolutie te begrijpen, moet men weten datLodewijk XIV' een praler, Lodewijk XV een luiaard en Lodewijk XVI een zwakhoofd was".

Weer in een ander schoolboek komt de uitspraak voor: „Een rentenier, dien de staat betaalt voor zijn niets doen, onderscheidt zich in mijn oog niet van den struikroover, die op kosten van de reizigers leeft". De discipelen vanjszus worden fanatieke en onverstandige lieden genoemd.

Het is niet te verwonderen, dat de Roomschgeziaden hunne kinderen niet uit zulke boeken willen laten leeren. De Paus keurt de houding der Roomsche geestelijkheid onvoorwairdelijk goed.

Men begint zich in Frankrijk bezorgd te maken over de ontvolking. Het kan zoo niet langer, roept men. Het aantal geboorten gaat steeds achteruit; men berekent dat elk jaar het land een 28.000 inwoners minder telt. Dit cijfer zou nog grooter zijn, indien het sterftecijfer niet, gelijk dat der geboorte, regelmatig daalde. Als de menschen dus niet langer bleven leven, zou de ontvolking nog grooter zijn. Nergens richt het afschuwelijke neo-; jVIalthusianisme zooveel verwoestingen aan, als juist in Frankrijk, zoodat zij die nog hart hebben voor hun natie, naar middelen zoeken om het kwaad te stuiten.

Zoo heeft men voorgeslagen om een huisgezin met slechts éen kind een tamelijk hooge exra belasting te laten betalen; aan families met drie kinderen zou dan de helft worden opgelegd. Gezinnen met vier kinderen zullen niet alleen vermindering van belasting krijgen, maar voordeelen van allerlei aard zijn voor hen weggelegd. Ieder is op zijn 23ste jaar verplicht een gezin te stichten. 'Van menschen die ongetrouwd blijven, worden de bezittingen ten behoeve van de groote gezinnen verbeurd verklaard.

Dit zijn natuurlijk dwaasheden, behalve de edachte dat menschen die een groot gezin ebben te onderhouden, minder zware belastingen hebben te betalen, dan zij die een klein ezin tot hun last hebben. De zaak is echter, at in Frankrijk weder rekening gehouden worde met het gebod: i; Gij zult niet doodslaan". Het verachten van de geboden des Heeren brengt ltijd zijn vloek mede. Zou de Heere het lijdelijk anzien, dat hetgeen Hij in Zijn getuigenis een egen noemt, door een mensch ala een vloek beschouwd wordt?

N. Amerika. De Joden en deopenbare school. Da Rabbijnen van verschillende Synagogen van Chicago hebben bij den Schoolraad dier stad een protest ingediend tegen het gebruik van Christelijke liederen op ds penbare school. Van hun standpunt hebben zij gelijk. De openbare school moet bruikbaar zijn voor de kinderen van verschillende gezindheden : een school waar Christelijke liederen gezongen worden, is niet geschikt voorjoodsche kinderen. Verleden jaar hebben de Joden van New York den .'•choolraad dier stad bewogen geen Kerstfeest op de scholen te laten vieren. In Chicago, waar het aantal Joodsche burgers niet zoo groot is, treedt men met dien eisch niet op, maar verlangt slechts afschaffing van Cmistelijke liederen. Wanneer men daaraan toegeeft, wordt het Kerstfeest tot een Kerstboomfeest verlaagd, dat zijn Christelijk karakter geheel verliest. Nu is het te verwachten, dat men in Chicago aan den eisch der Joden zal moeten voldoen. De publieke opinie in de Vereenigde Staten neigt er toe om de openbare scholen neutraal te maken. Hierin is geen gevaar, indien de Christenen maar inzien dat zij geroepen zijn vrije Christelijke scholen te stichten. Men moge het betreuren, dat de Joden oorzaak worden dat het onderwijs 't welk van overheidswege gegeven wordt, geheel Godsdienstloos wordt, doch dit neemt niet weg dat zij recht hebben te vorderen, dat de school die van de overheid uitgaat, toe gankelijk zij ook voor hunne kinderen. Daarbij geve men niet alleen de schuld aan de Joden. Hoe komt het, dat de pubUeke opinie is voor het ontkerstenen-der overheidsscholen ? Zou het niet daaraan te wijten zijn dat het heirleger van liberalisten, socialisten en anarchisten het zelfde verlangt als de Joden ? Dit moest de belijders van den Christus nopen om zich te coaliseeren en de leus aan te heffen, dat de vrije school in de nieuwe wereld regel worde, en de openbare school aanvulling.

Daaruit kon dan ook een politieke partij geboren worden, die de toenemende ontkerstening der natie zoekt te stuiten, ook door op staatkundig terrein de eeuwige beginselen van Gods Woord te belijden. Wellicht schrijft dan zulk eene partij in haar programma van beginselen, wat de antirevolutionaire in Nederland in het hare geschreven heeft: „zij wil dat de staat (voor zoover ontstentenis van veerkracht bij de burgerij hiertoe niet noodzaakt) het beginsel late varen, alsof de overheid geroepen zou zijn, om van harentwege onderwijs te doen geven; voorkome dat overheidsscholen, voor zoover noodig, tot propaganda van Godsdienstige of tegen den Godsdienst gekeerde begrippen misbruikt worden; en alzoo ook in zake onderwijs alle burgers, onverschillig welke hunne Godsdienstige of paedagogische zienswijze zij, gelijke rechten gunne".

WiNCKÏX.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen