In zijn lezing over Orthodoxie

In zijn lezing over Orthodoxie en Christendom gaat Prof. B, Kuiper aldus voort:

Hoe voortreffelijk vermijdt het Calvinisme bovendien niet de eenzijdigheid vanhetMetbodisme. Zeker, het legt in de eerste plaats nadruk op het belang van een zuivere, nauwkeurige en volledige kennis der waarheid. Maar dit kan toch geenszins worden opgevat als voorliefde voor een koud, droog, dor intellectualisme of als een geringschatting van de beteekenis van een' waarlijk Christelijk leven. Integendeel, ik houd staande dat bet Calvinisme, toen bet nog in zijn volle levenskracht stond, oneindig veel' meer heeft gedaan om het leven der menschen te verbeteren dan bet Met odisme ooit in staat zal zijn te doen. Vergelijk het Geneve van vóór Calvijn met het Geneve na Calvijn's optreden; het Engeland uit den tijd van Elisabeth met dat van Cromwell. Het is waar, «e moeten dit met schaamte bekennen, dat we dikwijls veel te kort schoten in de praktijk. Zelfs wil ik ter verontschuldiging niet aanvoeren, hoewel ik dit zou kunnen doen, dat, hoe hooger bet ideaal is, de afstand des te grooter zal moeten zijn, die dit ideaal van zijn verwezenlijking scheidt. Maar indien met het oog op deze gebreken bij ons soms wel eens zacht de veronderstelling is gefluisterd, of een beetje meet Methodisme toch niet goed voor ons zou wezen, zoo wil ik daarop terstond antwoorden met een krachtig Neen, en juist omgekeerd met nog lui'iet stem roepen om nog meer, nog beter, nog onvervalschter Calvinisme, Want door het belang der orthodoxie, d.i. de kennis der gezonde leer, op den voorgrond te plaatsen, volgt het Calvinisme een juiste psychologie en past het een correct paedagogisch beginsel toe. God Almachtig heeft door de onwederstandelijke kracht van zijn Heiligen Geest onmiddellijk toegang tot het binnenste van ons hart. Maar menschen kunnen geen invloed op elkander uit

oefenen dan door middel van het bev^uslzijn. Voor den mensch is er geen andere weg, die leidt tot het hart van zijn medemecsch dan door het hoofd. Zelfs voor Satan was er geen andere weg. Ten einde onze eerste voorouders te doen zondigen, moest hij eerst door een leugen hun verstand op een dwaalspoor leiden. Maar toen heefc God ook onmiddellijk in zijn ondoorgrondelijke genade het woord van zijn waarachtige belofte geplaatst tegenover het woord van Satan's leugen. Van dien tijd af is God voortgegaan met de waarheid onder measchen te openbaren totdat in Christus de volkomen zelfopenbaring, Gods ons geschonken is. Zoo is Vin den beginne af de groote, alles beheer schende vraag geweest: wiens woord gelooft ge, dat van God of dat van Sitan? Ctiristus kwam niet om een kruistocht te openen tegen enkele zedelijke misstanden, maar om aan de waarheid getuigenis te geven. Toen hij zijn discipelen als Apostelen uitzond gaf Hij hun geen ander gebod dan te prediken, d.w.z. om zich door woorden te richten tot het bewustzijn der menschen. Het is door het Woord dat de Kerk van alle einden der aarde is vergaderd. Het is door het Woord, dat de Kerk wordt in stand gehouden en opgebouwd. Het is door het Woord, dat zij wordt uitgebreid. De verkondiging van het Woord aan alle schepselen is de eenige taak van de Kerk; een andere heeft ze niet.

Nu kan het zijn, dat de gevolgen van waarheid of lengen niet altoos onmiddellijk openbaar worden in het leven van den enkele. Maar indien u dit zou doen ttrijfelen aan de verlossende en bevrijdende kracht der waarheid, vergelijk dan het menschelijk leven, zooals dat in beidensche landen gevonden wordt, met dat in Christelijke landen. Vergelijk in het Ctiristendom zelf het einde der Middeleeuwen met den tijd der Reformatie. £n wederom vergelijk in het Protestantisme de Luthersche en de Gereformeerde landen.

Het Cstlvinisme heeft niet minder belang bij de zuiverheid, ongeschondenheid en krachtige outtrikkeling van het zedelijk leven dan het Meihodisme, naaar het volgt een geheel andere methode van opvoeding om daartoe te komen, omdat het uitgaat van een geheel ander psychologisch beginsel. Het gelooft in het primaat (de heerschappij) van het verstand en niet in dat van den wil. Het houdt staande, dat er geen gevoel, geen verlangen, geen wil is, indien daaraan niet een daad van bet bewustzijn voorafgaat. Ignoti nulla cupido; onbekend maakt onbemind. Daarom tracht het naar een volle^ rijke en ware kennlsse Gods, opdat we Hem mogen liefhebben en wandelen in de wegen zijner getuigenissen. Het is zelfs op deze wijze alleen, dat het Christendom de verovering der wereld zal voltooien. Want dit is de overwinning, die de wereld overwint, namelijk ons geloof. Niet alsof de Christenen, door hun geloof sterk en dapper gemaakt, ooit in uitwendigen zin de wereld zullen overwinnen. Di^t is een onjuiste gedachte, die wellicht zou kunnen binnensluipen door den met zooveel succes gevoerden geloofsstrijd onzer vaderen tegen Spanje. Maar herinner U dan, dat ook de Fransche Hugenoten en Zuid Afrikaansche boeren geloofden en het onderspit dolven. Wat is geloof echter anders dan zelfverloochening en zelfvernedering? Want indien we gelooven, dan werpen we alle overleggingen ter neder en alle hoogte die zich verheft tegen de kennisse Gods, en leiden we alle gedachten gevangen tot de gehoorzaamheid van Christus. Dan dalen we af van het hooge paard van onzen verstand: : hoogmoed en zitten neder aan de voeten van Christus. Te gelooven wil niet anders zeggen, dan al onze gedachten weg te werpen en de waarheid Gods aan te nemen, gelijk Hij die geopenbaard heeft in Zijn Woord en gezorgd heeft, dat zij ons door Zijn Kerk zou gepredikt worden, die een pilaar en vastigheid der waarheid is. Te gelooven is, ons te onderwerpen aan het gezag van God. Geloof is de erkenning van onze onwetendheid en van de wijsheid Gods. Zoo is het geloof de overwin ning der wereld in onze harten, de wereld van duivelschen trots, van onwaarheid en leugen. Geloof is de triomf van God over Satan in de zielen der menschen. Zoo is een levende, een levenskrachtige en bloeiende orthodoxie hetzelfde als de vooruitgang van het Christendom; want het Christendom is niets anders dan de aldoor toenemende verwerkelijking van de overwinning des geloofs, die de wereld overwint, totdat de dag zal aanbreken, wanneer deaarde vol zal zijn van de kennis des Haeren. En die kennis zal leven, eeuwig leven zijn, ”

Dit is kerngezonde Theologie, waarmede we onze Gereformeerde Kerken in Amerika van harte geluk wenschen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen