Leestafel.

1. DR. J. C, DE MOOR. DK HXUEL GDOFKKD, predikatiën over de Openbaring van Johannes Hoofdstuk IV: I—XIV: i3. Esrste gedeelte. Kampen — J. H. Kok — 1910.

De Openbaring van Johannes is misschien het boek van het Nieuwe Testament dat, zoo bij de kerkelijke als huiselijke godsdiessoefesing, het minst wordt gebruikt. Dit veischijosel is best te verklaren, maar, zooals het met meer verschijnsels gaat, daarom nog niet goed te keuren. Het is te begrijpen, dat men, hoezeer ook overtuigd van de doorzichtigheid der Schriftuur in het algemeen, bij het vele wat in dit bijbelboek voor 5ni nog duister is, er tenigszins schuw tegenover staat. Het is te begrijpen, dat waar, ook in de kerken, die opkwamen uit de Reformatie der i6s eeutv, de leer „der laatste dingen" nog zoo weinig ontwikkeld is en er mitsdien voor het rscht verstand van dit boek, waarin juist de „laatste dingen" worden uitgebeeld, oi van de „laatste dingen" wordt geprofeteerd, — nog zoo weinig vastheid is, dat daar een zekere schroom is om zich in dit boek te verdiepen. Voeg er nog aan toe, dat de ANABAPTISCHE beweging der 168 eeuw, die zich juist op de APOKALYPS beriep, en zoo door de Luthersche als Calvinistische Kerken met kracht werd gekeerd, voor de lezing en de studie van JOHANNES OFEM-BARiNG, op zijn minst niet gunstig is geweest.

Maar toch is de verwaarloozing, — en dit woord is niét te sterk — van dit laatste Bijbel boek, dat immers ook een deel van het Woord is, zooals ik reeds opmerkte, niet goed te keuen.

Ook in en door dit deel van het Woord wil de HEERE zijn Gemeente onderwijzen. Onderwijzen omtrent de toekomst, omtrent de laatste dingen.

De Kerk des HBEBEN mag deze onderwijzing niet van zich stooten. Ook wat de HEERE ons in de APOKALYPS wil leeren, moet in het be wustzijn der Kerk worden opgenomen, opdat zij het straks reproduceeren en fixceere in haar dogma en ook, opdat zij er door worde getroost bij het al meer naderen van den dag des HEEREN.

De Gemeente moet lezen, ook dit Bijbelboek, maar dan ook verstaan wat zij leest.

Daarom is ieder ernstige poging om het te doen verstaan met sympathie te begroeten, met belangstelling gside te slaan.

Zulk een poging, zal zij waarlijk een ernstige mogen heeten, moet uitgaan niet van een geloovige zonder meer, maar, al was het slechts alleen om da groote mosilijkheden van uitlegkundigen aard, die zich hier opdoen, — van een geloovige, die tevens een goed geschoold TneolOOg 13.

Ik heb er mij dan ook voor eenige jaren, toen ik nog niet aan de LEESTAFEL VAN DE HERAUT zat, over verblijd dat door een predikant onzer keik, door DR. GREYDANUS, die daartoe de straks door mij genoemde verciachten ongetwijfeld bezit, met «ijn werk over de OPEN­ BARING zalfc een poging is gedaan.

Ea ik verheug mij evenzeer dat nu ook DR, J. C. DE MOOR, predikant bij de Gereforineerde kerk te 's Gravenhage, die er niet minder dan GREYDANUS toe bevoegd is, dit doet.

Hij doet het door middel van kanselarbeid.

Door preeken uit] de OPENBARING.

Op aandrang van zijn gemeente heeft DE MOOR, die, zooals weer uit deze preeksn blijkt, een nauwkeurige werker en daarbij goed stilist is, dezen kanselarbeid, door den druk, ook in ruimer kring doen uitgaan. Het eerste stak van dit werk, dat hier voor mij ligt, zijn preeken, — vervolgstoflFen uit Openbariogen IV ; i— IX ï 12. Zij werden uitgesproken in de OOSTER-KERK te 's Gravenhage en later voor de pers gereed gemaakt. Inmiddels zet DR. DE MOOR zya arbeid voort en hoopt ook het overige gedeelte van de OPENBARING dus te behandelen en later in het licht te geven.

Dit eerste deel of stuk eindigt een beetjs zonderling, en wel in het begin van de 8 j predikatie en dan midden in ’n zin.

De lezing van deze kanselredenen kan ik ten «eerste aanbevelen. Zij sijn vrucht van ernstige studie en daarbij troostend en opbouwend en, wat bij DE MOOR, die midden in het leven van oazea tijd staat, te verwachten was, ook preeken voor oDzen tijd.

Hier is metterdaad ontsluiting des Woords.

Dat Dr. DE MOOR eerst bij Openb. IV be gon, en alcoo de drie eerste hoofdstukken liet liggen, vindt zijn oorzaak in de omstandigheid, dat, zooals hij zelf zegt, „daarover reeds vele uitnemende predikatiën in drak verschenen.”

Moge het den anteur gegeven zijn ook dit zijn werk te voltooien en de lezing er van bijdragen tot het doel: het verstaan van wat men leest ook in het laatste Bijbelboek.

2. Ds. J. VAN ANDEL. VADEMECUM PASTO­ RALE, zijnen jeugdigen ambtgenooten aangeboden. Kampen — J. H. Kok — 1910.

Tot het aangename, dat aan de functie van LEESTAFELSCHBIJVER is verbonden, behoort onder meer, dat men, zonder veel opofffrizig, zijn medemenech, of ook een of ander nuttige instelling, zoo nu en dan eens kan plezieren met een geschenk. Met een boek waarover men geschreven heeft en waaraan men dan, krachtens een pluraliteit van oorzaken, zelf niet meerheeft. Het zou echter te ver gedreven altruïsme zijn, om dit gekke modewoord eens te gebruiken. Indien men d^t zonder meer, d. w. z. zonder dat het plicht was, ook ging doen met boekeu waarvan men overtuigd was, dat men er, na de bespreking, zelf nog wat aan heeft.

Tot deze categorie van boeken nu behoort voor mij dit VADEMECUM PASTORALE.

Zij zullen het niet hebben!

In dit nagelaten werk van wijlen Ds. v. ANDEL van wien voor de practijk van den evangeliedienst zooveel was te leeren, vindt men een rijkdom van kostelijke wenken niet alleen over de preeken-makerij, maar ook over zielezorg in enger zin. Wenken, die waarlijk niet alleen voor de jeugdige ambtgenooten aan wie de auteur het aanbood, hun nut kunnen hebben.

Van ANDEL, die zulk een diepen blik had in de Schrift, die bet leven met al zijn hoogsels en diepsels zoo kende, die het menschelijk zieleleven, maar ook het „geestelijk" leven van een menscheziel zoo verstond, spreekt bier, ook nadat hij gestorven is.

£n ik heb geluisterd, zooals ik naar hem geluisterd heb toen hij nog leefde. Naar hem die zulk een wijs man was.

Zijn opvolger, den tegenwoordigen PASTOR van de Gotkumsche Gemeente, Ds. C. LINDE­ BOOM, ben ik dankbaar, dat hij, op het verzoek der weduwe, de zorg voor de uitgave van dit werkje op zich heeft genomen.

Du VADEMECUM is een onschatbaar boekje voor studenten en predikanten; voor jongere en ook oudere, want, zooals LINDEBOOM terecht zegt, „ook al is men reeds jaren in de heilige bediening werkzaam, toch valt er nog veel te leeren, vooral van een man van zoo gerijpte ervaring als vader VAN ANDEL”.

3. C. VAN DER HOEVEN, Pred. te Enkhuizen. BEKNOPTE GRIEKSCH-HOLLANDSCHE WOORDEN­ LIJST OP HET N. TESTAMENT. J. M. Bredée — Rotterdam. 1910.

Dit werkje in handig zakformaat zal we allereerst worden gebruikt door studenten inde Theologie en door predikanten. Da kerkelijke hoogleeraar te GRONINGEN, PROF. DR. A. VAN VELDHUIZEN, die er een Voorwoord bij schreef, zegt, dat het ook „zeer geschikt is voor ontwikkelde gemeenteleden, die het N. T. in de grondtaal willen leeren lezen".

Ik mag het lijden !

Maar, als zij dat niet kunnen en het nog eerst moeten leeren en dan nog maar in het stadium zijn dat zij het willen leeren, vrees ik, dat het in deze drukke tijden, bij die ontwikkelde gemeenteleden wel niet verder dan tot 'n „inblijveud willen*' zal komen. Maar met dit al is deze vrije bewerking van KUHNE'S N. TcHES. Wörterbuch een geschikt boekje.

En boekje, dat ais woordenboek bij de studie van het N. T. en bij het naslaan van den grondtekst, wanneer men een preek gaat maken, uitnemend dienst kan doen, al zou ik het niet gaarne imuileu voor mijn HARTING, bij moge dan wat verouderd zijn, en nog minder voor mijn CREMER.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen