Dubbele Avondmaalsviering.

In meerdere gemeenten bestaat de goede gewoonte, dat men het Avondmaal niet alleen in de morgengodsdienstoefening viert, maar ook in de namiddag.-of avondgodsdienstoefening, ten einde degenen, die 's morgens verhinderd waren aan het Avondmaal deel te nemen daartoe alsnog gelegenheid te geven.

Zulk een maatregel is natuurlijk niet noodig in groote stadskerken, omdat hier gewoonlijk op twee achtereenvolgende Zondagen in verschillende kerkgebouwen het Avondmaal bediend wordt en daarom de gelegenheid om. aan het Avondmaal deel te nemen, voor ieder openstaat. JVtaar geheel anders staat het in dorpskerken of kleinere steden, waar slechts één kerkgebouw wordt gevonden. Werd hier alleen 's morgens Avondmaal gevierd, dan zou daardoor een belangrijk deel der gemeente verhinderd worden er aan deel te nemen* en het feitelijk hierop neerkomen, dat men slechts tweemaal' in het jaar ten Avondmaal zou kunnen gaan. Hierin nu ligt ongetwijfeld een ernstige misstand. Want waar het Sacrament vart het Avondfnaal ons geschonken is tot sterking van ons geloofsleven en Christus heeft gezegd : soo dikwijls als gij dit doet, daar is het zeldzaam gebruikmaken van het Avondmaal niet alleen een schade voor het geloofsleven, maar ook een ongehoorzaam zijn aan Christus bevel. In de oude Christelijke Kerk werd het Avondmaal dan ook elkeri Zondag bediend, en eerst veel later in verband met de omzetting van het .Avondmaal jn de MisofTerande sloop de gewoonte in, .dat de gemeente slechts zelden van het Avondmaal gebruik maakte, zoodat als regel gold, dat wie eenmaal in het jaar, met Paschen, communiceerde, aan zijn verplichting voldeed. Onze Reformatoren vooral zijn hiertegen steeds met alle kracht opgekomen en hebben telkens weer in het licht gesteld, hoe dit in strijd was met 's Heeren orainantie. Calvijn zelf wilde liefst, dat eiken Zondag de gelegenheid om aan het Avondmaal deel te nemen, zou openstaan, en waar dit niet ging, achtte hij, dat althans elke maand het Avondmaal bediend ftioest worden. In onze oude Kerkenordeningen werd nog bepaald, dat het Avondmaal alle twee maanden zou gehouden worden, maar zelfs deze bepaling vermocht niet te bewerken, dat de Kerken aan dit besluit zich hielden, en het werd schier overal gewoonte, dat het Avondmaal slechts viermaal-per jaar bediend werd. Komt hier nu bij, dat men het Avondmaal dan alleen in de morgengodsdienstoefening bedient, dan is een groot deel der gemeente verhinderd er aan deel te nemen, omdat man en vrouw niet saam weg kunnen van huis, vooral wanneer er kleine kinderen zijn, en daalt het Ayondmaalgebruik-daardoor nog meer.

Het is daarom uitnemend, dat op tal van plaatsen het gebruik is ingevoerd, om 's morgens en 's avonds Avondmaal te vieren, omdat daardoor aan heel de gemeente gelegenheid wordt gegeven des Heeren dood te gedenken. De vraag komt dan alleen op, hoe deze tweede Avondmaalsviering zal worden ingericht. Sommigen beschouwen deze tweede Avondmaalsviering als een voortzetting van de Avondmaals-' viering des morgens, laten daarom de voorlezing van het Avondmaalsformulier weg en bepalen er zich toe om met een kort woord de beteekenis van het Avondmaal uitepn te zetten en dan de aanwezige gemeenteleden uit te' noodigen aan den Disch plaats te nemen, waarna het Avondmaal bediend wordt met de sacramenteele formule. Geheel juist schijnt ons dit niet. Onze Gereformeerde Kerk laat èn bij den Doop èn bij het Avondmaal een uiteenzetting uit Gods Woord voorafgaan wat het Sacrament is en voor wie het isingesteld. Het Sacrament is niet een magisch middel om genade te werken, maar een zegel op de belofte Gods, en daarom moet een uiteenzetting v^n deze belofte voorafgaan. En evenzoo dient voor de zelfbeproeving duidelijk te worden aangewezen, voor wié het Sacrament is ingesteld en wie naar Gods Woord zijn buitengesloten, opdat niemand het Sacrament ontheilige of zich zelf een oordeel ete of drinke. Daartoe dient ons Avondmaalsformulier, en daarom behoort het voor iedere Avondmaalsviering te worden voorgelezen aan de gemeente. Was de Avondmaalsbediening des avonds alleen een voortzetting van de Avondmaalsbediening des rnorgens, dan kon men volstaan met het formulier slechts" eenmaal te lezen, want de geheele gemeente had het dan gehoord. Maar dit is niet zoo. Wie 's avonds aan-het Avondmaal deelneemt, doet dit, omdat hij 's morgens de godsdienstoefening niet bij kon wonen, en heeft dus de ..voorlezing van het formulier niet gehoord. En nu kan men wel zeggen, dat deze nakomers thuis het formulier wel kunnen lezenr maar vooreerst heeft de Kerk geen zekerheid dat dit geschiedt, en ten tweede zou men dan ook des morgens het voorlezen van het Formulier even goed kunnpn nalaten, omdat ieder het thuis kan lezen. Men gevoelt dan ook zelf wel, dat dit niet gaat, en vandaar dit dé predikant dan meestal voor de tweede Avondmaalsbediening een korte voorafspraak houdt, waarin hij de beteekenis van het Avondmaal nog eens uiteenzet. Maar zoo komt dan het subjectieve woord van den prediker in plaats van het objectieve woord van de Kerk, wat tot allerlei willekeur aanleiding kan geven.

Waar men op één Zondag tweemaal het Avondmaal bedient, houde men zich daarom aan het voorschrift onzer Kerkenorde, dat bij elke Avondmaalsbediening het geheele formulier moet gelezen worden. Gesteld, dat in een Kerk tweemaal 's Zondags gedoopt mocht worden, wat zeer wel denkbaar is, dan zou men toch evenmin volstaan kunnen met alleen des morgens het DoopsformuHer te lezen, maar dit beide. malen moeten doen. En precies hetzelfde geldt ten opzichte van een dubbele Avondmaalsbediening op één Zondag.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen