In Memoriam MevrouW Janssonius.

Ook het Hospitium onzer studenten leed een gevoelig verlies, doordat de Directrice, Mevrouw Janssonius, na een korte ongesteldheid ons ontnomen werd.

Een woord van warme hulde aan haar nagedachtenis moge daarom in ons blad haar worden, gewijd. De taak om Directrice van een studentenhospitium te zijn, is geen gemakkelijke. Ze heeft niet alleen een uitnemende huishoudsfer te wezen, die voor de stoffelijke belangen van zulk een groote huishouding heeft te zorgen, maar ze heeft ook — en vooral van een hoogstaande vrouw kan op jonge mannen zooveel invloed uitgaan — geestelijke leWing te geven. Mevrouw Janssonius heeft die dubbele taak op uitnemende wijze vervuld.

Ze is voor menig student, die in het Hospitium woonde, tot rijken zegen geweest. Ze had de gave om het hart en het vertrouwen van haar studenten te winnen, die haar in den vertrouwelijken oihgang liefst »tante« noemden. Er was' in haar, die zelve nooit gehuwd was geweest, die echt moederlijke trek, die haar het volle hart aan haar »zonen« geven deed en van zelf wederliefde wekte. Voor gevaren, die vooral in een groote wereldstad, zoo veelvuldig zijn, wist ze haar studenten zoo trouwhartig te waarschuwen, voor degenen die in moeite en zorg waren, was ze een geestelijke leidsvrouw. Hetgeen verloren dreigde te gaan, zocht ze met Christelijke liefde te behouden. Ook haar nagedachtenis zal onder onze studentenwereld bewaard blijven met dankbare waardeering.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen