Ingezonden Stukken.

Den WelEd. Heer Redacteur tDe Heraut f.

Met groote belangstelling nam ik kennis van het artikel over Dalmeijer's cursussen. Als oud-cursist van één zijner cursussen was ik aan hei nadenken gekomen over den geest, die er uit spreekt, en de levenbeschouwing, die er aan ten grondslag moest liggen. Ik was lea slotte voor mij zelf overtuigd, dat de cursus een verderielijken, zeer anti-Christelijk en geest ademde, hetgeen ik ook meende te mogen opmaken uil mij a zielestaat. Want ik ben vast overtuigd, dai mijn ziel er schade door heeft geleden. Dan echter zag ik weer namen van vooraanstaande Christenen in de rij der Commissarissen, zoodat ik twijfelde, en dacht: »wat ik mij soms verbeeld schade te zijn, zal echter mijn geest ten voordeel gestrekt hebben."

Genoeg. Ten slotte heb ik me tot Dalmeijer persoonlijk gewend (schriftelijk) in de hoop een rondborstige verklaring te zullen vernemen. Na eenige weken schreef hij me o.a.: „Wij prediken »het evangelie van den arbeid, gelooven, dat uit „dien arbeid de grootst mogelijke voordeelec „kunnen gehaald worden voor ons geestelijk en „stoffelijk welzijn, en hebben een rotsvast ver-„trouwen in de omstandigheid, dat niets den „willenden, die ernstig zoeken, onbereikbaar is.

„En zoo meenen wij, dat wij door slechts deze „dingen op den voorgrond te stelltn — wij „ontkennen geecszins, dat er nog n-et andere „dingen zijn, die den mensch kunnen verhtff n — „den mensch hier op aarde blijder, gelukkiger „en „menschelijker" kunnen maken." Dit antwoord bevredigde me niet volkomen, 'k Had den cursus te voren beschouwd de nieuwe theosophie te bevorderen, en ook nog geloof ik dit.

Ik lees daar in ééa der spreekoefeningen van den cursus „En niet in den hemel is zijn „God, maar in het levend wezen wordt die als „in zijn eenige openbaring verstaan: zijn God „is in den lach en in het lied, en in den mooien „strijd voor de toekomst, in liefde en schoonheid „van natuur en kunst. Hij is ook in de smart „en in den dood en in de dwaling van hen, „die dwalen.... Al het verledene ligt achter „ons, en naar een nieuwe, machtiger wereld, „een andere wereld gaan wij uit."

In het cursusblaadje „Vooruit" lees ik (No. 9) (het gaat over liefde): „Ik ben de kern van „waren godsdienst, van alles, dat waarde heeft „in elk geloof." „Ik ben dat mysterieuse iets, „dat de God in den mensch naar voren brengt, „dat hem zijn van-God-zijn bewijst."

't Is waar, dat is niet de cursus zelf, maar deze bedoelt hetzelfde, werkt deze dingen in zijn lessen uit, om alles uit den mensch te halen, wat er in zit. Dat de cursus zoo is, zegt „Dalmeijer zelf: „de cursus is doordrongen van „den geest des makers. Ia al ons onderwijs is , één leidende hand, en daardoor is bij alle vc-, , scheidenheid van cursussen toch één lijn in ons onderwijs."

En oud-cursist schrijft in „Vooruit" : ... wat „mijn gemoedgesteldheid en levensbeschouwicg „aangaat, kan ik een groote verandering ten goede con slateeren."

'k Ben nieuwsgierig, hoe dit „ten goede" op te vatten is. Zeker niet in Christelijkea zin. Ia elk geval blijkt ook uit dit voorbeeld, dat de cursus maar niet gewoon ontwikkeling geeft, maar wel degelijk anti-Christelijke strekkingen heeft en als 't ware opdringt. De heele cursus ademt m. i. denzelfden geest als de door D. aanbevolen lectuur.

Me dunkt, de Sneekerring handelde wel ad rem; had zelf een stapje verder kunnen gaan, door ook de cursussen onder hetzelfde oordeel te betrekken als bedoelde lectuur.

Met de meeste hoogachting, Uw dw.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen