Buitenland.

In een Engelsch Christeüjk blad lezen wij het volgende:

„De predikant N. Rudnitzky, van «hetjoodsch-Christelijk Getuigenis tot Israel*, kwam onlangs in dit land van Berlijn.

Hij gaf een belangrijk verslag van eene vergadering, welke in het laatst van 1919 gehouden werd in verband met de Evangelische Alliantie. De samei komsten werden gehouden in de johannes-Tisch Kirche; op den laatsten avond waren drie duizend personen aanwezig. Bij die gelegenheid gaf de voorzitter, de predikant Grossmann, zijn wensch te kennen, dat de predikant Rudnitzky aan de Christenen van G'oot-Brittat je de hartelijke groeten zou overbrengen van de Duiische broeders. Als teeken van hartelijke ii, stemming daarmede stonrlen al de vergaderden op*.

Mqcht dit etn voorteeken zijn van een betere verstandhouding tustchea broeders in Christus, die door den oorlog van elkander werden vervreemd, om niet te zeggen, die door den oorlog tegen elkander in het hainas gejaagd werden.

Duitschland. De toestand van het Duitse he volk geschetst.

De uit de Oostzee-provinoën verbannen Geaeralsuperintendent Bemewitz heeft naar aanleiding van het Kerstfeest een woord in het licht gezonden, waaraan het volgende ontleend is:

„De eeuwige God heeft een kerstfeest laten komen, zoo ernstig als nauweMjtts een van de vele kerstnachten, in welke het Duitsche volk 'ijn kerstliederen zong. Lange zwarte sluiers hangen over de kerslboomen, zoodat het h-^ldere kerstlicht er nauwelijks door kan dringen. Onbezorgde kinderen zingen nog, zij weten niet wat er gebeurd is. De volkmassa's l^fhen of grijnzen, zij raeenen bergopwaarts gekomen te zijn, en zij zien de afgronden niet, in.welke aij reeds gevallen zijn. Het rijk is verbroken, het volk verward, zijn orde is weg, zijn vlijt is weg, o God! zijn geweten is weg! Onze vijanden hebben ons verslagen, en wij zijn onze eigene gieren geworden. Mijn volk, mijn volk, eenmaal m de geheele wereld hoog geacht en nu tot een smaad geworden in alle landen, eenmaal tro'S en fier door zelfbewuste kracht, nu gekneveld en in het vuil geworpen — hoe ziet u de Kerstnacht lerug? Gii volk der reformatie, gij volk van Arndt en F chte, gij volk der vrijheidsoorlogen, hoe staat gij thans ondgr uw; kerstboomen ? «O God van den Hemel, merk hierop en wil u erbarmen*. Er is nog geen besef, nog altijd geen keerpunt, wij moeten nog dieper zinken. En zij bemerken het niet eens, zij zeggen: «watklagen de volksvijanden dat het een booze tijd is ? de tijd is nog nooit zoo goed geweest, men heeft nog nooit zoo weinig gearbeid en toch zooveel verdiend!* Daarbij heeft menig verstandige het verstand verloren, en daar hij nie's veranderen kan, zet hij een vroolijk gezicht bij het booze spel en zegt half lachend en half weenend: «laat ons eten en drinken, want morgen sterven wij!

Zoo gaat Dr. Bemewitz voort. Het komt ons voor, dat hij den toestand van het Duitsche volk naar waarheid schetst. Mocht er een keerpunt komen, en dit niet alleen in Duitschland!

Korea. Christenvervolging.

Er is wellicht geen land ter wereld, waar het Evangelie in d^ze eeuw zooveel triiunfen behaald heeft als Korea.

Maar ook daar heeft de oorlog zijn verwoestende werking laten gevoelen.

Volgens het Journal Religieux van Neuch^tel hebbeu de door piesident Wilson uitgesproken gedacnten omtrent de viijh-id der volken, die helaas door de vredesconferentie niet in een daad werden omgezet, ook op de Koreaansche bevolking indruk gemaakt, zoodat een beweging ontstond. Men begon voor zich onafhankelijkheid en bevrijding van het Japansche juk te vragen. Korea was een onafhankelijk Koninkrijk met ongeveer zes millioen inwoners, tot het door Japan ongeveer 10 jaar geleden eenvoudig werd geannexeerd. Men bepaalde zich tot pairio tische demonstraties, zonder dat daarbij geweld we d gepleegd. Doch de Japansche regeering besloot tot gruwelijke tegenmaatregelen. Teiechistellir.gen hadden in menigte paats. Men had het daarbij vooral op Ce christenen gemunt. In het Cnristendom ligt toch in kiem ook de vrijheidsgedachte. Inderdaad hadden ook Christenen aan de vrijheidsdemonstraties deelgenomen.

Daarom richtte zich de vervolging vooral tegen de belijders van den Christus. Mannen, vrouwen, kinderen werden met knodsen, bijzonder voor dit doel vervaardigd, geslagen, in massa's werden zij doodgeschoten, of aan het kruis geslagen, daaronder Koreaansche predikanten, zelfs zendelingen en missionaire artsen, die voor de slachtcflFers opkwamen en trachtten tusschenbeide te komen; kerken werden verwoest, verbrand, zelfs kinderen van de Zondagsschool werden niet gespaard.

Een aantal Koreaansche meisjes, die zich de önteerendste mishandelingen moesten laten welgevallen, hebben zich met een noodkreet tot president Wilson en de Vredesconferentie gewend, met de bede, dat men zidh haar lotaantrekke en haar volk recht doe. Vele Koreaansche Christenen, zoo verklaarden zij, hadden, vasthoudend aan hun geloof en aan nun hefdc tot het vaderland, grooten heldenmoed betoond.

Zal het baten ? Japan wil ook behooren tot den Volkenbond, die het einde van alle imperialisme zijn moet! Maar als de Heere niet een genadige wendmg in de geesten der machthebbers en der volken werkt, dan blijft het ideaal van het zelfbeschikkingsrecht der volken slechts een ijdel woord. De Heere ontferme zich over de belijders Zijns Naams in Korea!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen