'Hier leert de natuur ons zelf den weg' - pagina 178

inleiding

sica, aangeduid als hoge-energiefysica of deeltjesfysica – werd in grote versnellerinstituten gedaan, waar werd samengewerkt door onderzoekers van verschillende universiteiten en uit verschillende landen. Het theoretisch kader waarbinnen al deze ontdekkingen pasten, was een nieuwe theorie die een beschrijving geeft van de elementaire bouwstenen van de materie (leptonen en quarks) en hun wisselwerking: het Standaardmodel. Deze theorie was begin jaren zeventig ontwikkeld, met belangrijke bijdragen van de Utrechtse fysici M. J. G. Veltman en G. ’t Hooft, die daarvoor in 1999 de Nobelprijs zouden ontvangen. Hoewel de hoge-energiefysica vaak de meest grensverleggende en ‘exotische’ resultaten boekte – en daardoor veel aandacht kreeg – was het merendeel van de fysici in de universitaire laboratoria met veel ‘aardser’ onderzoek bezig, bijvoorbeeld op het gebied van de kernfysica, de fysica van de gecondenseerde materie (vaste-stoffysica, halfgeleiderfysica), atoom- en molecuulfysica, biofysica, geofysica of meteorologie. De Nederlandse samenleving maakte in de jaren zestig en zeventig grote veranderingen door, die ook op de gereformeerde wereld hun weerslag hadden. Aan de vu zorgden de volledige subsidiëring door de overheid, de toename van het aantal niet-gereformeerde studenten en docenten en een voortgaande bezinning op het eigen verleden, ervoor dat er een grotere openheid voor andere denkbeelden kwam. Allerlei ontwikkelingen, die al eerder in gang waren gezet, raakten in een stroomversnelling. De vu bezon zich op haar eigen identiteit en ging daarover ook in gesprek met de achterban.3 De weg die de sectie natuurkunde aan de vu ging binnen deze sterk veranderende verbanden waarvan ze deel uitmaakte, wordt in dit hoofdstuk beschreven.

benoemingen en verbreding van het onderzoek (1966-1971) Het jaar 1965-’66 betekende voor de sectie natuurkunde, met het afscheid van Sizoo en de verhuizing naar het nieuwe laboratorium, een nieuwe start. Nadat de sectie natuurkunde haar intrek had genomen in het nieuwe laboratorium kon er gewerkt worden aan de uitbreiding

177

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen