125 jaar Faculteit der Godgeleerdheid aan de Vrije Universiteit - pagina 310

de koerswijziging van deputaten en haar gevolgen

de koerswijziging van deputaten en haar gevolgen De verschijning van God met ons markeert een bijzonder punt in de geschiedenis van de theologische faculteit. Met dat rapport namen de kerken afstand van Kuypers visie op de inspiratie. Daarmee werd ook eindelijk het zwaard van Damocles opgeborgen, dat zolang boven het hoofd van Baarda en anderen had gezweefd. Het behoort tot de geschiedschrijving van de kerken om deze veranderende houding in kaart te brengen. Maar aan de rol van deputaten wil ik niet voorbij gaan. Zij waren het die intensief met de faculteit in gesprek zijn gegaan, zij zijn het ook geweest die de synode min of meer hebben gedwongen een andere koers in te slaan. Daarover gaat deze paragraaf. Het deputatenverslag aan de Synode van Maastricht (1975/1976) opende met een preambule, waarin deputaten er blijk van gaven een nieuwe koers voor te staan.72 Openlijk erkenden zij dat er een kloof was ontstaan tussen de theologische ontwikkelingen en de traditionele geloofsbeleving van vele gemeenteleden. ‘De bedoelde kloof is wijd en diep.’ Om te voorkomen dat de spanningen die deze kloof met zich mee bracht zouden leiden tot ‘overspanning’, bepleitten deputaten een koersverandering. Met andere woorden: deputaten vreesden dat het tot een scheuring in de kerken zou komen als deze op dezelfde voet verder bleven gaan. Wij ‘worden genoopt tot ontdekking en erkenning van de eenheid van het ware geloof, ook waar dit geloof in verschillende kaders wordt uitgedrukt’. Dat vraagt een geduldig luisterende houding, die tracht door te dringen tot de diepste intenties van elkaar en daarmee tot een nieuwe herkenning van de eenheid van het ware geloof. Het ligt voor de hand dat deputaten hiermee tevens reageerden op wat ze aan reacties in de kerken waarnamen. Dros wijst op een ‘bezorgd tegenoffensief’, waarin velen zich uitspraken tegen tuchtmaatregelen.73 Hoe dan ook, in feite vroegen deputaten aan de synode de steun voor een door hen voorgestane, andere manier van omgaan met de spanningen tussen de kerken en de faculteit. Het moderamen echter, zo moest deputatenwoordvoerder en moderamenlid Rietveld de synode bij behandeling van het rapport op 25 september 1975 melden, had deputaten verzocht deze preambule te herschrijven.74 Deze bleef dus buiten beschouwing. Voor het overige werden de handelingen der deputaten, die in het licht van de preambule weinig om het lijf had-

Faculteit der Godgeleerdheid; Perfect Service; pag 309

309

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen