'Hier leert de natuur ons zelf den weg' - pagina 230

na vijfenzeventig jaar

discipline moest opzetten, en hij heeft zijn talenten zowel binnen als buiten de faculteitsmuren ingezet. Hij is de bestuurlijke verantwoordelijkheid niet uit de weg gegaan: twee keer was hij rector magnificus van de vu, na zijn emeritaat werd hij president-directeur van de Vereniging en hij was bovendien als bestuurder actief in allerlei natuurkundige organisaties. Andere vu-fysici zijn hem daarin gevolgd. Een kleine greep: Jonker was lid van het college van bestuur van de vu van 1972 tot 1974 en bekleedde bestuurlijke functies in verschillende landelijke organisaties op het gebied van de kernfysica. J. Blok was enige tijd conrector en is binnen de stichting fom lange tijd bestuurlijk actief geweest. Verheul was rector magnificus in de periode 1979-1983 en bekleedde verschillende leidinggevende functies bij natuurkundige organisaties. Boeker was betrokken bij allerlei maatschappelijke en politieke initiatieven en rector magnificus van 1993 tot 1997.

‘hier leert de natuur ons zelf den weg’ Ten slotte nog enkele woorden over de titel van dit boek. Met het citaat heb ik willen wijzen op een constant element in de overtuiging van de fysici gedurende de gehele vijfenzeventigjarige geschiedenis van de natuurkunde aan de vu. In verschillende tijdperken werd – in verschillende gedaantes – de vraag gesteld naar de verhouding tussen natuurkunde en andere gebieden van het leven. Zijn voor de natuurkunde externe factoren van belang? Of zouden ze dat moeten zijn? Of beïnvloedt andersom de natuurkunde juist onze wereldbeschouwing? Het program van Abraham Kuyper voor de natuurkundige faculteit was – hoewel in de context van de negentiende-eeuw vernieuwend en verhelderend – toch enigszins ambigu. Het experimentele onderzoek van de natuur had zijn eigen methoden waarmee de beginselen niet direct gemoeid waren, zo erkende Kuyper, toch gold voor alle wetenschappelijke kennis dat ze voortkwam uit het geloof. Betekende dat nu dat er een alternatieve natuurkunde zou moeten worden ontwikkeld aan de vu, die andere resultaten zou opleveren dan de bestaande natuurkunde? Nee, had Woltjer in 1914 al gezegd; er was een gebied waar de natuurwetenschap niet rechtstreeks beïnvloed werd door de beginselen, hetgeen hij uitdrukte met de woorden die de titel van dit boek vormen. Woltjer gaf tevens de grenzen aan van deze ‘autono-

229

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen