De wetenschappelijke beoefening der psychiatrie - pagina 14

13

de oogen geopend heeft voor de zwakke punten in de geldende aphasieleer en daardoor prikkelt tot nieuw onderzoek, is op zich zelf reeds een verdienste . Indien we nu de groote moeilijkheden, die zich op anatomisch, maar vooral op physiologisch, gebied aan ons voordoen, overwonnen hadden, indien we al de hersen processen hadden leeren kennen zouden we dan ook gereed Zijll met onze taak? Zeker niet. We hebben te doen met processen van geheel anderen aard, hetgeen . ik nader ga toelichten bij de histologische onderzoekingen van de hersenschors, die in onderscheid van het hersenpathologisch onderzoek ons resultaten van veel meer waarde geleverd hebben. Ik bedoel hier de onderzoekingen van Ni~sl en Alzh~imer. Nadat in het begin al te hooge verwachtingen gekoesterd werden en de meening ingang begon te vinden, dat de electieve kleuringsmethode van de gangliëncellen volgens Nisslons typische veranderingen van gangliëncellen zou geven voor bepaalde ziektevormen, bleek spoedig, dat deze hoop ijdel was, maar wel vond men, dat deze methode belangrijke resultaten gaf voor de differentiëele diagnoses, al waren dan ook niet de gangliëncellen de criteria. Naar het voorbeeld van Nissl begon Alzheimer een groot materiaal nauwkeurig te onderzoeken en publiceerde daarna zijne resultaten, die van verschillende zijden konden bevestigd worden . Zoo is het reeds mogelijk tusschen dementia paralytica eenerzijds, dementia senilis, arteriosclerosis en lues cerebri anderzijds, histopathologisch onderscheid te maken. Dank zij dit onderzoek kon nog kort geleden de ontdekking worden gedaan, dat tusschen de slaapziekte en de dementia paralytia vele relaties bestaan. Bij beide zag men de diffuse infiltratie der meningen en vaten met plasmacellen en lymphocyten, de schorscapillairen vnl. voorzien van plasmacellen, woekering van intimaen adventitiacellen, vaatspruiten en staafjescellen en degeneratieve veranderingen van de eigenlijke zenuwsubstantie met de correspondeerende woekering der neuroglia. De plasmacellen kwamen echter in alle organen van het lichaam voor en zij hadden neiging de adventitieële Iymphruimten te verlaten, terwijl het proces zonder regelmaat zich over den cortex uitbreidde. De progressieve dementie met de nerveuse symptomen komen bij beide voor, slaapzucht en koorts bij de slaapziekte alleen .

•

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen