Marnix' Byencorf - pagina 10

8 van bloei zijn 11). Men kwam op den weg van ]onckbloet en Huet terug, en ijlde ze ver voorbij. Verwey gaf met zijn Van-der-Noot-studie de inleiding; Prinsen heeft - vooralsnog - het laatste woord. De sçhoonheidsaanbidding doet zich bij hem hooren met - 't lijkt een paradox - luidruchtigheid. Wel trekt hij verschillende lijnen, o. a. een Romaansch-Heidensche en een Germaansch-Christelijke. Maar zijn geestdrift voor innig gezond paganisme, prachtige grofzinnelijkheid, luidruchtig schaterende natuuraanbidding 12), zijn beweringen over kil, venijnig opzweepen der menigte door de predikanten, die drijvers; over de Calvinisten, die de kunst vreesden en verachtten; de libertijnen, die het rechte gevoel hadden voor waren godsdienstzin; de kerk, die zich bezoedelde met Oldenbarnevelt's bloed; dat Bredero wordt gemeten aan Querido en Huygens uitbundig geprezen om zijn Trijntje Cornelis - het doet al wel begrijpen, op welke lijn· men kans loopt geen billijkheid te ervaren: Cats zoowel als Bilderdijk ondervinden het, met menig ander. Een positief-Christelijke literatuur-beschouwing en -beschrijving zou tegen deze modernste uitingen wel zeer van pas zijn. Daartoe moet - al verschenen reeds belangrijke bijdragen, meest van algemeenen aard - zeer veel werk gedaan worden; dat evenwel beter loonen zal dan als kunstgevoelig geloovige mee te loopen in het moderne gareel, en, om toch vooral niet achter te zijn, soms te verachten, wat de meesters nog niet eens prijs gaven; ik denk aan Bilderdijk en Da Costa. En ook aan een onzer edelste mannen uit een indrukwekkenden tijd: aan Marnix. Hij geldt mij nog steeds als onze grootste auteur der 16e eeuw, ondanks de vele pogingen om Van der Noot, Van Mander, Van Hout, Spieghel, naast en boven hem te stellen. 1~) Hij gaf ons in zijn Wilhelmus - want er is geen enkele reden het hem te ontzeggen 14) - een volkslied als geen ander, in zijn Psalmen den rijksten bundel lyriek IS) en in zijn Byencorf het beste proza van zijn eeuw; en, als men den Reinaert er buiten laat, de treffendste satire onzer gansche letterkunde. Over Marnix en zijn Byencorf wil ik verder tot U spreken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen